فلج ارب یکی از اختلالات عصبی عضلانی است که در نوزادان رخ می دهد و باعث آسیب به شبکه عصبی بازویی می شود. این شبکه شامل مجموعه‌های از اعصاب است که از نخاعی گردنی منشعب شده و کنترل می‌شود، بازو دست را بر عهده دارند. آسیب به این شبکه باعث ضعف یا از دست دادن عملکرد بازو می‌شود و شدت آن می‌تواند از محدودیت حرکت تا عدم انجام کامل در حرکت بازو تغییر کند.

فلج ارب چیست؟

فلج ارب به‌عنوان یک اختلال زایمانی می‌شود، اما در بزرگسالان ممکن است در اثر ضربه، سقوط یا تصادف رخ دهد. علائم اولیه شامل ناتوانی در حرکت بازو، حفظ آن در حالت خمیده یا غیرطبیعی و ضعف عضلانی است. توجه به این علائم در مراحل اولیه بسیار زیاد است، زیرا هرچه تشخیص زودتر انجام شود، شانس بهبود بیشتر است.

یکی از نکات مهم در فلج ارب، تاثیر آن بر رشد طبیعی کودک است. ممکن است کودک دچار آسیب دیدگی شود. همچنین، فلج ارب می‌تواند باعث ایجاد هماهنگی حرکات دست و مشکلات حرکتی دقیق شود، بنابراین مداخلات پزشکی و توانبخشی از همان روزهای ابتدایی زندگی بسیار حیاتی است.

مطالعات نشان دادند که با تشخیص زودهنگام و برنامه درمانی منظم، بیش از نیمی از نوزادان مبتلا به فلج ارب با توجه به حرکت بازوی آسیب دیده به دست می‌آورند. والدین نقش مهمی در روند درمان دارند و با همکاری تیم پزشکی و انجام تمرینات در منزل، می‌‌توانند تاثیر درمان را به درمان برسانند.

علت فلج ارب

علت فلج ارب معمولاً آسیب به شبکه عصبی بازویی است که بیشترین موارد آن در زمان تولد رخ می دهد. هنگام زايمان‌هاي سخت، فشار شديد به شانه‌ها مي‌تواند باعث كشيدگي يا پارگي اعصاب شود. این اتفاق بیشتر در مواردی رخ می دهد که نوزاد بزرگ است یا زایمان بزرگ و پیچیده است. استفاده از ابزارهایی مانند فورسپس یا وکیوم نیز می‌تواند خطر فلج ارب را افزایش دهد.

عوامل دیگری که باعث فلج ارب می‌شود شامل وزن بالای نوزاد، نامناسب جنین در رحم، زایمان‌های چندقلویی، و اختلالات مادرزادی است. همچنین در بزرگسالان یا کودکان بزرگتر، آسیب‌های ناشی از تصادف، سقوط یا ضربه شدید می‌تواند منجر به فلج ارب شود.

از دیگر علل می‌توان به مشکلات ژنتیکی اشاره کرد که باعث آسیب یا آسیب پذیری اعصاب بازویی می‌شود. شناخت علت فلج ارب کمک می‌کند تا بهترین روش درمانی انتخاب شود و در مواردی از زایمان، پیشگیرانه مانند مشاوره قبل از زایمان و انتخاب روش مناسب زایمان انجام شود.

انواع فلج ارب بر اساس شدت

فلج ارب بر تمرکز عصبی به سه دسته اصلی تقسیم می‌شود: خفیف، متوسط و شدید. شناخت دقیق نوع فلج ارب به پزشکان و والدین کمک می‌کند تا برنامه درمانی مناسب طراحی شود و انتظار واقع‌بینانه‌ای از روند بهبود داشته باشد.

1. فلج ارب خفیف

فلج ارب خفیف معمولاً شامل آسیب جزئی به اعصاب شبکه بازویی است و باعث ضعف محدود در بازو می‌شود. در این نوع، کودک قادر است اکثر حرکاتو را انجام دهد، اما ممکن است قدرت عضلانی کمی باز شود یا دامنه حرکت کمی محدود شود.

علائم فلج ارب خفیف شامل:

• ناتوانی در بلند کردن بازو به طور کامل

• کاهش سرعت یا قدرت حرکات بازو

• گاهی اوقات تعطیلی در گرفتن یا نگه داشتن اشیا

در این نوع، درمان معمولاً شامل فیزیوتراپی و کاردرمانی است. تمرینات کش، تمرینات عضلانی و فعالیت‌های روزمره می‌شی به بازگشت کامل عملکرد کمک کنند. اکثر کودکان مبتلا به فلج ارب خفیف ظرف ماه بهبود می‌یابند و محدودیت‌ها به حداقل می‌رسد.

2. فلج ارب متوسط

فلج ارب متوسط شامل آسیب بیشتر به اعصاب شبکه بازویی است و قابل توجه در بازو ایجاد می‌کند. کودک ممکن است برخی از حربه‌ها و دست‌ها را نمی‌تواند انجام دهد و کمتر شود.

علائم فلج ارب متوسط شامل:

• مشکل در بلند کردن یا چرخاندن باو

• نای در انجام حرکات پیچیده میتوانیم مداد یا بازی با توپ را انجام دهیم

• ضعف از شانه و آرنج که باعث ایجاد فعالیت‌های روزمره می‌شود

در این حالت، درمان ترکیبی از فیزیوتراپی و جراحی جزئی است. هدف درمان حفظ تمرکز، تقویت و جلوگیری از کوتاه شدن یا انقباض غیرطبیعی است. تمرینات منظم در خانه و پیگیری‌های دوره‌های با متخصص ارتوپدی و فیزیوتراپی نقش بسیار مهمی در موفقیت درمان دارند.

3. فلج ارب شدید

فلج ارب شدید به آسیب کامل یا تقریباً کامل اعصاب شبکه بازویی اشاره دارد. در این نوع، بازو حرکت ندارد یا تنها چند حرکت محدود ممکن است انجام شود. فلج شدید می‌تواند تاثیر قابل توجهی بر زندگی روزمره کودک داشته باشد و حتی در بزرگسالی محدودیت‌های حرکتی طولانی‌مدت ایجاد کند.

علائم فلج ارب شدید شامل:

• بازوی آسیب‌دیده تقریباً بدون حرکت

• انقباض یا کوتاهی شدید بازو

• عدم در گرفتن یا نگه داشتن اشیا

• گاهی تغییر شکل مفصل شانه یا دست

در فلج شدید، درمان شامل جراحی‌های ترمیم عصبی، پیوند عصبی یا جابجایی تاندون‌ها و همچنین فیزیوتراپی طولانی‌مدت است. حتی پس از عمل، ممکن است برخی از محدودیت‌ها بمانند، اما با تمرینات منظم و توانبخشی، می‌توان تا حد زیادی عملکرد بازو را بهبود داد و کیفیت زندگی فرد را افزایش داد.

نکات مهم

• شدت فلج ارب می‌تواند به مرور زمان تغییر کند و نیاز به ارزیابی دوره‌ای است.

• شروع زودهنگام درمان و تمرینات توانبخشی نقش کلیدی در بهبود هر نوع فلج ارب دارد.

• شناخت نوع فلج ارب به خانواده‌ها کمک می‌کند تا واقعاً برای بازوی کودک تعیین‌کننده و استرس کمتری داشته باشند.

علائم فلج ارب

فلج ارب یک اختلال عصبی-عضلانی است که باعث ضعف یا از دست دادن حرکت بازو می‌شود. شناسایی علائم فلج ارب در مراحل اولیه به تشخیص سریع و شروع درمان کمک می‌کند و شانس بهبود را افزایش می‌دهد.

1. ضعف یا ناتوانی در حرکت بازو

یکی از شایع‌ترین علائم فلج ارب، ضعف یا ناتوانی در بلند کردن بازو، خم و راست کردن آرنج و حرکت دادن دست است. در موارد شدید، بازو ممکن است کاملاً بیحرکت یا محدود به چند حرکت ساده باشد.

2. قرارگیری غیرطبیعی بازو

فلج ارب می‌تواند باعث شود بازو در موقعیت خمیده، کنار بدن یا چرخش غیرطبیعی شانه قرار گیرد. این وضعیت به ویژه در نوزادان قابل مشاهده است و والدین ممکن است بازوی کودک را کمتر کند یا بازوی آسیب‌دیده کوچک‌تر به نظر برسد.

3. کاهش قدرت عضلانی

عضلات بازو، شانه و ساعد ممکن است ضعیف یا لاغرتر از طرف سالم بدن باشند. این کاهش قدرت در انجام فعالیت‌های روزمره مانند گرفتن اشیا، نوشتن یا پوشیدن لباس می‌شود.

4. هماهنگی کمتر دست و بازو

کودکان و بزرگسالان ممکن است مشکل در هماهنگی بین چشم و دست داشته باشند و حرکات بازو و دست در انجام فعالیت‌ها کمتر هماهنگ باشند.

5. علائم جانبی

در برخی موارد، فلج ارب می‌تواند باعث درد، اسپاسم عضلانی یا کوتاهی دستگاه شود. همچنین در نوزادان ممکن است در مهارت‌های حرکتی و محیطی مشاهده شود.

تشخیص فلج ارب

تشخیص فلج ارب یکی از مراحل حیاتی در درمان این اختلال عصبی-عضلانی است، زیرا باعث آسیب عصبی و نوع آن تعیین‌کننده روند درمان و بهبود عملکرد بازو است. روند تشخیص معمولاً از لحظه تولد آغاز می‌شود، مخصوصاً اگر والدین یا پزشکان مشاهده کنند که بازوی نوزاد کمتر حرکت می‌کند یا در موقعیت غیرطبیعی قرار دارد.

معاینه بالینی

اولین گام در تشخیص فلج ارب، معاینه بالینی توسط متخصص کودکان یا ارتوپدی است. پزشک با بررسی حرکات بازو، قدرت عدلانی و رفلکس‌ها میزان آسیب را ارزیابی می‌کند. در این مرحله، علائمی مانند عدم وجود بازو در بلند شدن، خمیده نگه داشتن بازو یا ضعف در گرفتن اشیا توجه ویژه می‌شود.

پزشک ممکن است بازوی آسیب‌دیده را با بازوی سالم مقایسه کند تا دامنه حرکتی، قدرت و هماهنگی را مشخص کند. این بررسی‌ها به شدت فلج ارب (خفیف، متوسط یا شدید) کمک می‌کند و طراحی برنامه توانبخشی می‌گیرد.

ابزارهای تشخیصی

برای تشخیص دقیق فلج ارب، گاهی اوقات نیاز به استفاده از ابزارهای تخصصی وجود دارد:

1. الکترومیوگرافی (EMG): این آزمایش انجام فعالیت های الکتریکی ماشین و کارکرد اعصاب را بررسی می کند. EMG کمک می‌کند، آسیب عصبی، نوع آسیب (آسیب جزئی یا پارگی کامل عصب) و پیش‌بینی روند بهبود می‌یابد.

2. تصویربرداری با MRI: MRI می‌تواند به شبکه عصبی بازویی، محل پارگی یا اعصاب کشیده شود و وضعیت اطراف را نشان دهد. این روش به ویژه در موارد شدید و مشکوک به آسیب بسیار مفید است.

3. سونوگرافی عصبی: این روش غیرتهاجمی برای بررسی اعصاب و استفاده مورد استفاده قرار می‌گیرد و می‌تواند کمک‌کننده در تشخیص فلج ارب باشد.

اهمیت تشخیص زودهنگام

تشخیص به موقع فلج ارب نقش بسیار مهمی در موفقیت درمان دارد. هر چه درمان سریع‌تر آغاز شود، شانس بهبودی کامل یا جزئی بازو بیشتر است و از کوتاه شدن مسیر و حرکتی جلوگیری می‌شود. والدین باید کاهش یابد یا کاهش در بازوی را جدی بگیرد و بدون تأخیر به متخصص مراجعه کنند.

ارزیابی عملکرد عملکرد

علاوه بر بررسی قدرت عضلانی، پزشک مفاصل شانه، آرنج و مچ دست را نیز می‌کند. این بررسی برای زود شدن از کوتاه شدن و تغییر در رشد طبیعی بازو نیاز است. در طول درمان، این ارزیابی‌ها به عنوان مرجع پیشرفت کودک و اثربخشی برنامه فیزیوتراپی و کاردرمانی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

نقش والدین

والدین نقش کلیدی در تشخیص و پیگیری فلج ارب دارند. ثبت تغییرات در حرکت بازو، گزارش دقیق به پزشک و انجام تمرینات پیشنهادی در خانه می‌تواند تشخیص و درمان را به شدت بهبود دهد.

بیشتر بدانید: به سوالات کودکان پاسخ دهید؟

آیا فلج ارب درمان می‌شود؟

فلج ارب یک اختلال عصبی-عضلانی است که باعث ضعف یا از دست دادن حرکت بازو می‌شود. درمان فلج ارب بهشدت آسیب و زمان شروع درمان دارد، اما بسیاری از موارد قابل بهبود یا مدیریت هستند.

در نوزادان و کودکان، فیزیوتراپی، کاردرمانی و تمرینات توانبخشی باعث تقویت و حفظ دامنه حرکت مفاصل می‌شوند. در موارد شدید، جراحی ترمیم عصبی یا جابجایی تاندون‌ها انجام می‌شود. شروع درمان در ماه‌های اول زندگی شانس بهبود را افزایش می‌دهد.

در بخش بزرگسالان، درمان بیشتر شامل توانی، فیزیوتراپی و کاردرمانی است و در صورت نیاز، اصلاح انجام می شود. با تمرین منظم، فعالیت مفاصل و قدرت بهبود می‌یابد و انجام کارهای روزمره راحت‌تر می‌شود.

به طور کلی، فلج ارب قابل درمان یا مدیریت است، اما موفقیت آن به شدت آسیب، زمان شروع درمان و استمرار در پیگیری دارد.

درمان فلج ارب

درمان فلج ارب یک روند چندجانبه و جامع است که شامل فیزیوتراپی، کاردرمانی، جراحی، گفتاردرمانی و توانبخشی طولانی‌مدت می‌شود. هدف این درمان‌ها بهبود عملکرد بازوی آسیب‌دیده، افزایش مفاصل، تقویت و جلوگیری از کوتاهی یا انقباض غیرطبیعی است. هر مرحله درمان نقش ویژه‌ای در بهبود کیفیت زندگی کودک دارد.

1. فیزیوتراپی

فیزیوتراپی مهم‌ترین و پایه‌ای‌ترین بخش درمان فلج ارب است. تمرینات فیوتراپی شامل حرکات فعال و غیرفعال بازو، کشش مفاصل، تقویت ضعیف و تمرینات هماهنگی دست و بازو می‌شود. هدف این تمرینات، حفظ دامنه حرکتی، جلوگیری از کوتاهی و افزایش قدرت بازو است.

تمرینات باید به صورت منظم و تحت نظر متخصصان انجام شوند. والدین نیز با آموزش متخصصان می‌توانند تمرینات ساده‌ای را در خانه انجام دهند، مانند حرکت بازوی کودک به آرامی، بازی‌های حرکتی و فعالیت‌های روزمره.

2. کاردرمانی

کاردرمانی مکمل فیزیوتراپی است و بر روی فعالیت‌های عملی بازو و دستکاری دارد. تمرینات کاردرمانی شامل فعالیت های دستی مانند گرفتن اشیا، نقاشی، استفاده از ابزارها و بازی های حرکتی است. هدف کاردرمانی ارتقاء استقلال کودک و افزایش مهارت‌های حرکتی ظریف است.

کاردرمانگر همچنین والدین را می‌دهد تا تمرینات مناسب را در خانه ادامه دهند و از ابزارهای کمکی گیرنده‌ها و دستگیره‌ها استفاده کنند تا عملکرد کودک را در اختیار داشته باشند.

3. جراحی

در موارد شدید فلج ارب، زمانی که آسیب عصبی زیاد باشد و بازو حرکت انجام شود، جراحی لازم است. جراحی‌ها شامل ترمیم عصبی، پیوند عصبی و جابجایی تاندون‌ها هستند. هدف بازگرداندن عملکرد، اصلاح عمل مفاصل و افزایش توان حرکتی بازو است.

زمان مناسب برای جراحی در نوزادان معمولاً شش ماه اول زندگی است، زیرا اعصاب آسیب‌دیده در این دوره قابل ترمیم بیشتری دارند. پس از جراحی، فیزیوتراپی و کاردرمانی ادامه می‌یابد تا عملکرد بازو تثبیت شود.

4. گفتاردرمانی

اگرچه فلج ارباً بر روی صورت یا حنجره تأثیر ندارد، اما بسیاری از نوزادان مبتلا ممکن است به دلیل حرکتی حرکتی و مشکلات مستقیم ناشی از ناتوانی در استفاده از دست‌ها، ویژگی‌های زبانی و مهارت‌های گفتاری کمی کندتر رشد کنند. گفتاردرمانی به کمک کودک می‌کند تا مهارت‌های ارتباطی، هماهنگی چشم‌ها و دست‌ها و کارها بر روی گفتار و زبان را بهبود دهد.

گفتاردرمانگر با تمرینات بازی‌محور، تمرینات حرکتی هماهنگ و فعالیت‌های اجتماعی، مهارت‌های زبانی و ارتباطی کودک را تقویت می‌کند و به بهبود زندگی یا کمک می‌کند.

5. توانبخشی و مراقبت‌های طولانی‌مدت

توانبخشی جامع شامل ترکیبی از فیزیوتراپی، کاردرمانی و گفتاردرمانی به همراه پیگیری مداوم پزشکی است. والدین برنامه تمرینات را ادامه می دهند و باید جلسات توانبخشی را مرتب ارائه دهند تا از مشکلات ثانویه مانند کوتاهی دستگاه، انقباض تأثیر و کاهش استقلال جلوگیری شود.

بخشی همچنین شامل آموزش والدین برای مدیریت فعالیت‌های روزانه، استفاده از ابزارهای کمکی و آسیب‌پذیری از آسیب‌های ثانویه است. حتی پس از جراحی یا بهبود نسبی، تمرینات منظم و حمایت‌توانبخشی نقش مهمی در تثبیت نتایج دارند.

بیشتر بدانید:با کودک لجباز چه کنیم؟

درمان فلج ارب نوزادان

درمان فلج ارب نوزادان ویژه‌ای دارد، زیرا در این سن می‌تواند رشد کند و مفاصل را تحت تأثیر قرار دهد. شروع درمان هر چه زودتر، شانس بهبود عملکرد بازوی آسیب‌دیده را افزایش می‌دهد و از محدودیت‌های حرکتی طولانی‌مدت جلوگیری می‌کند.

فیزیوتراپی

فیزیوتراپی پایه درمان فلج ارب نوزادان است. تمرینات شامل حرکات فعال و غیرفعال بازش مفاصل و تقویت، کشش ضعیف می‌شوند. هدف، حفظ دامنه حرکتی مفاصل و جلوگیری از کوتاهی یا انقباض است. والدین با آموزش متخصصان می‌توانند تمرینات ساده‌ای را در خانه انجام دهند تا روند بهبود سریع‌تر شود.

کاردرمانی فلج ارب

کاردرمانی برای نوزادان شامل فعالیت‌های بازی‌محور و تمرینات حرکتی ساده است که کودک را از آسیب‌دیدگی بازوی استفاده می‌کند. هدف کاردرمانی ارتقاء مهارت‌های حرکتی ظریف، افزایش استفاده از و استفاده از عادت به استفاده از بازوی آسیب‌دیده است.

گفتاردرمانی

اگرچه فلج ارب بیشتر بر بازو و دست تاثیر دارد، برخی موارد ممکن است به دلیل محدودیت حرکتی و کاهش با محیط اطراف، بیشتر در مهارت‌های گفتاری و ارتباطی داشته باشند. گفتاردر به کودک کمک می‌کند تا مهارت‌های زبانی، هماهنگی چشم و دست و کار بر روی گفتار و اجتماعی را تقویت کند. گفتاردرمانگر با بازی‌های حرکتی و فعالیت‌های ارتباطی، رشد گفتاری و شناختی نوزاد را حمایت می‌کند.

جراحی

در موارد شدید، زمانی که آسیب عصبی زیاد باشد و بازو توان حرکتی نداشته باشد، جراحی لازم است. جراحی شامل ترمیم عصبی، پیوند عصبی یا جابجایی تاندونهاست. بهترین زمان جراحی شش ماه اول زندگی است تا عصبی که تازه آسیب دیده، شانس ترمیم بیشتر داشته باشد.

توانبخشی و پیگیری

توانبخشی نوزادان شامل ترکیبی از فیزیوتراپی، کاردرمانی، گفتاردرمانی و حمایت والدین است. والدین نقش کلیدی در انجام تمرینات روزانه و مراقبت از وضعیت مفاصل دارند. پیگیری منظم با متخصصان، ارزیابی پیشرفت کودک و اصلاح برنامه تمرینات زیاد دارد.

نکات کلیدی

• شروع سریع درمان، تاثیر زیادی در بهبود دارد.

• ترکیب فیزیوتراپی، کاردرمانی، گفتاردرمانی و در صورت نیاز به جراحی بهترین نتیجه را می‌دهد.

• صبر و استمرار والدین در انجام تمرینات نقش مهمی در موفقیت درمان دارد.

فلج ارب در بزرگی

در بزرگسالی، درمان فلج ارب کمی متفاوت از دوران نوزادی و کودکی است، زیرا آنها و مفاصل کمتری دارند. با این حال، برنامه درمانی مناسب می‌تواند حرکت بازو، استقلال در فعالیت‌های روزمره و کیفیت زندگی را بهبود بخشد.

فیزیوتراپی

فیزیوتراپی نقش اصلی را دارد و شامل حرکات کششی، تقویتی و فعال و غیرفعال بازو است. این تمرینات به حفظ مفاصل، تقویت و کاهش اسپاسم کمک می‌کنند. نمونه‌ها شامل حرکت دیره‌ای شانه، کشش بازو به بالا و کنار بدن و تمرینات مقاومتی با وزنه سبک یا کش است.

کاردرمانی

کاردرمانی به بزرگسالان کمک می‌کند تا مهارت‌های عملی روزمره مانند گرفتن اشیا، نوشتن و لباس پوشیدن را بازیابند. همچنین کاردرمانگر ابزارهای کمکی مناسب را معرفی می‌کند تا استقلال فرد افزایش یابد.

بهترین

نکات کلیدی

• درمان در بزرگسالی نیازمند صبر و استمرار است.

• ترکیب فیزیوتراپی، کاردرمانی، گفتاردرمانی و در صورت نیاز به جراحی بهترین نتیجه را ایجاد می‌کند.

• پیگیری منظم و اصلاح برنامه درمانی نقش مهمی در موفقیت درمان دارد.

با برنامه جامع و منظم، محدودیت‌های حرکتی کاهش یافته و فرد می‌تواند زندگی روزمره خود را با کیفیت بالاتر انجام دهد.

مدت درمان فلج ارب

مدت فلج ارب به شدت آسیب، سن فرد و روش درمانی تاثیر دارد و می‌توان از چند ماه تا چند سال متفاوت باشد.

در نوزادان و کودکان، موارد خفیف معمولاً ظرف ۳ تا ۶ ماه بهبود می‌یابند، در حالی که موارد متوسط تا شدید ممکن است ۱ تا ۲ سال یا بیشتر طول بکشد. در صورت نیاز به جراحی عصبی یا جابجایی تاندون‌ها، فیزیوتراپی و کاردرمانی پس از عمل نیز ادامه می‌یابد تا حرکت و قدرت بازو تثبیت شود.فلج ارب

در بزرگسالان، درمان معمولاً طولانی‌تر است، زیرا ارزش و مفاصل کمتر است. توانبخشی منظم، فیزیوتراپی و کاردرمانی ممکن است 6 ماه تا چند سال طول بکشد و حتی پس از جراحی اصلاحی، تمرینات منظم برای حفظ حرکت ضروری است.

شروع زودهنگام درمان و پیگیری منظم، نقش کلیدی در کوتاه‌تر شدن مدت درمان و افزایش موفقیت آن را دارد.

درباره سندروم بیبی دیجیتال بیشتر بدانید

ورزش‌های مخصوص فلج ارب

ورزش‌های مخصوص فلج ارب بخش درمان و توانبخشی این بیماری عصبی-عضلانی هستند. تمرینات منظم می‌توان ثابت مفاصل، قدرت و حرکت بازو را بهبود بخشید و از محدودیت‌های حرکتی طولانی‌مدت جلوگیری کرد. ورزش‌های فلج ارب به سه دسته اصلی تقسیم می‌شوند: تمرینات کششی، تمرینات تقویتی و حرکات فعال و غیرفعال بازو.

1. تمرینات کششی

باز کردن و کشش‌های کوتاه‌شده، کمک می‌کنند و می‌کنند، آرنج و مچ دست را حفظ کنند. نمونه‌های رایج شامل:

• کشش بازو به بالا و کنار بدن

• کشیدن آرام بازو به سمت عقب و جلو

• حرکت‌های دیره‌ای شانه

تمرینات کششی باید به آرامی و بدون ایجاد درد انجام شوند. انجام روزانه این حرکات، از یک حرکت و محدودیت حرکت می‌کند و بازو را برای انجام فعالیت‌های عملی آماده می‌سازد.

2. تمرینات تقویتی

تمرینات تقویتی با هدف افزایش قدرت ضعیف می‌شوند و شامل فعالیت‌هایی مانند:

• گرفتن توپ نرم و فشار دادن آن

• باز و بسته کردن دست در حالت مقاومتی

• بلند کردن بازو با کمک متخصص یا ابزارهای کمکی

این تمرینات باعث تقویت قدرت شانه، بازو و ساعد می‌شوند و ورزش کودک یا بزرگسال را برای انجام فعالیت‌های روزمره افزایش می‌دهند.

3. حرکات فعال و غیرفعال

حرکات فعال شامل حرکت بازو توسط خود فرد است و حرکات غیرفعال توسط متخصص یا والدین انجام می شود. نمونه‌ها:

• چرخاندن بازو به طرفین یا بالا

• خم و راست کردن آرنج

• حرکت‌های دیره‌های و زیگزاگی برای شانه

حرکات فعال به آموزش می‌دهند که مستقل عمل می‌کنند و هماهنگی حرکتی را افزایش می‌دهند، در حالی که حرکات غیرفعال برای حفظ موضع و جلوگیری از کوتاهی حرکت حیاتی هستند.

نکات مهم برای انجام ورزش‌ها

• تمرینات باید تحت نظر متخصص فیزیوتراپی یا کاردرمانی باشد تا از آسیب بیشتر جلوگیری شود.

• انجام روزانه ورزش‌ها، حتی چند دقیقه، می‌تواند تاثیری در بهبود بهبود داشته باشد.

• والدین باید حرکات را با آرامش و دقت انجام دهند و به کودک اطمینان دهند که ورزش‌ها بی‌خطر هستند.

• ترکیب تمرینات کششی، تقویتی و فعال/غیرفعال بهترین نتیجه را ایجاد می‌کند و به بهبود دامنه حرکت و قدرت بازو می‌شود.

ورزش‌های مخصوص فلج ارب نه تنها توان حرکتی بازو را افزایش می‌دهند، بلکه اعتماد به نفس کودک و انجام فعالیت‌های روزمره را ارتقاء می‌دهند. برنامه منظم و دقیق، مهم ترین عامل موفقیت در توانبخشی فلج ارب است.

بیشتر بدانید: