بی اختیاری بیماری استرسی (SUI)

بی اختیاری بیماری استرسی نه غیرارادی در اثر فعالیت هایی مانند سرفه، عطسه، بلند کردن اجسام، خندیدن یا ورزش کردن است. SUI حداقل 10 تا 20 درصد از زنان را تحت تأثیر قرار می دهد، و بسیاری از آنها نمی دانند که گزینه های درمانی ساده و درمانی دارند.

SUI از طرق مختلف بر کیفیت زندگی زنان تأثیر می گذارد. بی اختیاری ممکن است روابط اجتماعی و شخصی زنان و همچنین فعالیت بدنی را محدود کند. در ادامه به بررسی علائم و راه های درمان بی اختیاری استرسی در زنان می پردازیم.

مطالعه بیشتر: بی اختیاری بیماری در زنان| علائم و درمان

مثانه معمولی چگونه کار می کند؟

همانطور که می شود و مثانه را پر می کند، عضله مثانه (دترسور) می شود و کشش می کشد تا بدن را در خود جای دهد. دهد، بنابراین اجازه دفع عفونت می‌شود.مثانه نیاز دارد حدود 5-7 بار در روز و 1-2 بار در شب مبتلا شود. این مدیریت طی سرفه، عطسه و ورزش برای جلوگیری از نشت منقبض می شوند. آسیب یا آسیب به ساپورت گردن مثانه می تواند آسیب نبیند.

علل بی اختیاری استرسی عفونت

• بارداری و زایمان طبیعی
• چاقی، سرفه مزمن، بلند کردن مزمن اجسام سنگین وزن و یبوست می تواند باعث افزایش فشار شکمی و تشدید بی اختیاری استرسی شود

• عوامل ارثی ژنتیکی

بی آسیبی ناشی از استرس چگونه تشخیص داده می شود؟

پزشک شما در مورد فعالیت هایی که باعث ناشتایی می شوند می توانند سؤالاتی را مطرح کنند و معمولاً شما را معاینه می کند تا ببیند آیا سایر مشکلات مرتبط مانند افتادگی (پرولاپس) وجود دارد یا خیر. زنان مبتلا به بی اختیاری استرسی نیز ممکن است مشکلاتی مانند مثانه پیش فعال یا بی اختیاری مدفوع یا گاز داشته باشند. از بیان این مشکلات به پزشک خود احساس خجالت نکنید.

چه احتمالی ممکن است انجام شود؟

• برای کمک به تشخیص، ممکن است پزشک از شما بخواهد که با مثانه سرفه کنید.

• ممکن است از شما خواسته شود یک جدول حجم -دفعات (یادداشت روزانه مربوط به مثانه) را شامل شود که شامل مصرف نوشیدنی هایی است که مصرف می کند و همچنین تعداد دفعات دفع عفونت و تعداد دفعات دفع آن در هر بار دفع می شود، می شود را پر کنید.
• ممکن است پزشک شما تست نوارمثانه را توصیه کند. یورودینامیک ابزار مثانه برای پر و خالی شدن، و مکانیسم یا علت بی اختیاری را بررسی می کند.
• مکن است از اولتراسوند برای تعیین مقدار باقیمانده ی عفونت در مثانه پس از مصرف، همچنین اسکن اولتراسوند می تواند تشخیص دهد که آیا دیگر برای علائم شما وجود ندارد.
• ممکن است آزمایش بیماری برای بررسی عفونت دستگاه بیماری انجام شود.

همه این آزمایش‌ها برای کمک به برنامه‌ریزی بهترین درمان برای هر فرد طراحی‌شده‌اند.

گزینه های درمانی من چیست؟

پزشک شما در بهترین گزینه برای شما توصیه می کنید، و در ابتدا ممکن است درمان کارانه توصیه شود.

• تغییرات کلی سبک زندگی- سعی کنید به اندازه کافی (معمولاً حدود 1.5-2 لیتر)بنوشید تا، 4 تا 6 بار در روز مبتلا شوید. نشان داده شده است وزن در محدوده سالم سخت SUI را کاهش می دهد. از علل یبوست و ترک سیگار نیز می توان کمک کننده باشد.
• تمرینات کف لگن– تمرینات کف لگن (PFE) می تواند یک راه بسیار عالی برای بهبود علائم SUI باشد. تا 75 درصد از زنان بهبودی در نشت پس از ورزش های کف لگن را نشان می دهند. مانند تمام تمرینات، تمرینات کف لگن در تصاویری که تمرین به طور منظم و در یک دوره زمانی انجام می شود.حداکثر سودمندی معمولاً بعد از 3 تا 6 ماه ورزش منظم رخ می دهد.

. ممکن است شما به درمانگری که در آموزش تمرینات کف لگن متخصص است ارجاع داده شود، تا بر این امر نظارت داشته باشد.اگر مشکل بی اختیاری مبتلا به بیماری سریع باشد، پزشک شما همچنین می تواند تمرین کند آموزش مثانه (را توصیه.p/pan>s)

• دستگاه های کنترل عفونت. دستگاه هایی موجود است که در واژن قرار می گیرد و به کنترل نشت کمک می کند.اینها را می توان قبل از ورزش استفاده کرد یا در مورد پساری واژن،به طور مداوم پوشید. برخی از زنان پی می برند یک تامپون بزرگ قبل از ورزش ممکن است از نشت جلوگیری کند یا آن را کاهش دهد. این دستگاه ها برای زنان مبتلا به درجات حداقلی بی اختیاری یا کسانی که در انتظار درمان جراحی قطعی هستند، مناسب ترین هستند.

من تمرینات را انجام داده ام و هنوز مشکل دارم. چه نوع جراحی برای من در دسترس است؟

هدف از جراحی اصلاح ساختارهای حمایتی گردن مثانه است. بسیاری از جراحان مایلند تا تکمیل خانواده از انجام عمل جراحی انجام شود زیرا احتمال احتمال وقوع جراحی برای خطر بیندازد وجود دارد.

جراحی های اسلینگ میدیورترا: طبق گزارشات cochrane.org،تا شکمی قبل از سال 1993، درمان بود. رایج ترین درمان در حال حاضر شامل استفاده از یکاسلینگ دائمیدر زیر بخش میانی مجرای است. اسلینگ از مجرای بیماری در زمانی که سرفه، عطسه یا ورزش می کنید، حمایت می کند. به دنبال یک برش در واژن، اسلینگ را می توان به روش های عملکرد در موقعیت خود قرار داد:اسلینگ رتروپوبیک-اسلینگ ترانس اوبتراتور-اسلینگ تک انسزیون.

اکثر زنان پس از جراحی در عرض 2-4 هفته بهبود می یابند. بعضی از زنان برای چند هفته ناراحتی دردناکی در کشاله ران خواهند داشت.مقدار کمی واژینال برای 7-10 روز پس از عمل جراحی نیست.

روش های مش اسلینگ: به گفته yourpelvicfloor.org برای سال ها این روش با خیال راحت انجام شده است. مش سال هاست که در درمان فتق و پنجاه سال است که به عنوان ماده بخیه استفاده می شود.

برچ (کولپوساسپنشن): برای سالیان متمادی ،جراحی اصلی برای مدیریت SUI در نظر گرفته می شود. این جراحی یا طریق یک برش 10-12 سانتی متری زیر شکم (برچ باز) یا به صورت یک خصوصی از لاپاراسکوپی انجام می شود.

حجم دهنده ها: این مواد را می توان در اطراف مثانه گردن و داخل اسفنکتر مجرای تزریق کرد تا حجیم شود و قطر مجرای کاهش یابد. تزریق را می توان در مطب یا به صورت جراحی سرپایی انجام داد. ممکن است برای این کار، نیاز به بیهوشی باشد اما باید آنها را تحت بی حسی قرار دهد. مقدار سوزش هنگام ابتلا، بعد از عمل،کاملا رایج است. گاهی اوقات نیاز به تزریق است. عوارض بسته به نوع عامل حجیم کننده ی مورد استفاده متفاوت خواهد بود.