حدود یک سوم افراد مبتلا به PID دارای بافت اسکار می شوند که می توانند به درد مزمن لگن و/یا ناباروری شوند. این امر به وضوح مشخص نیست، اما احتمالاً به دلیل تغییر پاسخ سیستم عصبی مرکزی به اطلاعات حسی طبیعی از رحم، تخمدان ها و لوله های فالوپ است. این بدان معناست که فرد ادامه دارد.

بیماری چسبندگی لگن — چسبندگی ها بافت اسکار هستند که باعث می شوند ارگان ها یا ساختارهای داخلی مانند تخمدان ها و لوله های فالوپ به ترکیب بچسبند. اینکه آیا چسبندگی باعث درد لگن می شود یا خیر بسیار بحث برانگیز است و تحقیقات پزشکی مشابه موارد. با این حال، اکثر شواهد نشان می دهد که جراحی برای بیماری چسبندگی لگن، یک درمان قابل اعتماد یا طولانی مدت برای درد لگن در اکثر شرایط نیست. استثنا در مورد چسبندگی های شدید ناشی از اندومتریوز یک نفوذ است که یک عضو را به دیگری متصل می کند (مانند تخمدان به روده بزرگ). جراحی ممکن است برای درمان این نوع چسبندگی ها و دردها به خوبی عمل کند.

علل دیگر — علل غیر زنانه درد مزمن لگن ممکن است مربوط به سیستم درمانی، سیستم بیماری یا تحرک در بدن و اعصاب لگن باشد:

سندرم روده تحرک پذیر : سندرم روده حرکت یک بیماری بیماری است که با درد مزمن شکم و تغییر عادات روده (مانند مدفوع شل، اجابت مزاج مکر با شروع درد، و تسکین درد با اجابت مزاج) در غیاب هر گونه علت قابل شناسایی مشخص می شود.

سندرم درد مثانه و سیستیت بینابینی : سندرم درد مثانه و سیست بینابینی (B/IC) اصطلاحاتی هستند که به درد مزمن مثانه می‌شوند که از وجود نیست. علائم معمولاً شامل درد یا ناراحتی مثانه است که مواردی را با پر کردن مثانه بدتر می شود و همچنین نیاز به تکرر بیماری دارد. و نیاز فوری به دفع بیماری دارد.

درد کف لگن — علائم عملکرد کف لگن ممکن است شامل درد لگن، درد همراه با بیماری، مشکل در ایجاد عفونت (مانند فوریت عفونت، تکرر عفونت یا احساس درد ناقص) باشد. عملکرد عملکرد کف لگن را می توان با معاینه کف لگن (عضلات حمایت کننده از اندام های لگنی و باسن) توسط پزشک، از طریق واژن و/یا رکتوم تشخیص داد. ماهیچه هایی که سفت، حساس یا نوار مانند حس شده اند و باعث درد می شوند آن می شوند که عملکرد کف لگن می تواند در ایجاد درد لگن سهیم باشد.

درد میوفاشیال شکم (نقاط ماشه ای) : درد می تواند از دیواره شکم به دلیل درد میوفاشیال منشاء بگیرد. این مشکل معمولاً دارای نواحی کوچک و موضعی از غیرطبیعی است که به آنها نقاط ماشه ای می گویند. درد میوفاشیال شکم توسط پزشک معاینه کننده شکم برای نقاط ماشه ای تشخیص داده می شود. سفت کردن این امر در حین معاینه باعث افزایش درد و کمک به تشخیص می شود.

فیبرومیالژیا — فیبرومیالژیا از گروهی از اختلالات درد مزمن است که با درد عضلانی شدید (یا “یا “علاجی”) و خاص می شود. فیبرومی خود ممکن است باعث ایجاد درد در ناحیه لگن شود. با این حال، در سیستم عصبی مرکزی آنها به طور طبیعی کار نمی کند، این امراحتمالاً در ایجاد درد مزمن لگن و درد مرتبط با فیبرومیالژیا سهیم است. افراد مبتلا به فیبریالژیا همچنین ممکن است مرتکب شوند، اختلالات خواب، مشکلات حافظه و اختلالات خلقی مانند افسردگی و اضطراب را تجربه کنند.

آزار جسمی، جنسی یا روانی : به نظر می رسد بیماران مبتلا به درد مزمن به طور کلی بیشتر از تجربیات آسیب های قبلی، مانند جراحی در سنین پایین، بی ثباتی خانواده در دوران کودکی، یا سوء استفاده از جنسی یا جنسی وجود داشته باشد. به نظر می رسد همین امر در مورد درد مزمن لگن را تجربه می کند صادق باشد. اگر تا به حال توسط شخص آسیب دیده اید (یا در حال حاضر در حال آسیب دیدن هستید) یا اگر در خانه یا رابطه خود احساس ناامنی می کنید، از گفتن به ارائه مراقبت های بهداشتی خود نترسید. آنها می توانند به شما کمک کنند.

تشخیص علت درد مزمن لگن

از آنجایی که از شرایط مختلف می تواند باعث درد مزمن لگن شود، ممکن است بیش از یک بیماری وجود داشته باشد که باعث درد شود. با این حال، گاهی اوقات برخی از علل خاص برای پزشکان ممکن است آسیب ببیند.

تاریخچه و معاینه علمی:

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما در مورد سابقه شما (از مشکلات سلامتی گذشته و هر علامتی که دارید) با صحبت می کند و شکم، کمر، باسن و لگن شما را معاینه می کند. معاینه شامل معاینه داخلی لگن نیز هست.

پزشک شما ممکن است آزمایشاتی درخواست کند، اما این به تاریخچه و تحقیقات معاینه شما نیاز دارد. آزمایش هایی که گاهی اوقات مفید هستند، شمارش گلبول های سفید، شامل آزمایش، آزمایش، آزمایش های مقاربتی و آزمایش بارداری است.

سونوگرافی لگن :

سونوگرافی لگن می‌تواند به پزشک کمک کند تا به دنبال علل خاص از درد لگن، از جمله کیست تخمدان (گاهی اوقات ناشی از اندومتریوز تخمدان) و فیبروم رحم باشد. اندومتریوز گاهی اوقات می تواند در سونوگرافی تشخیص داده شود، اما نه همیشه. با این حال، سونوگرافی در تشخیص سندرم روده حرکت پذیر، دیورتیکولیت یا سندرم درد مثانه مفید نیست.

لاپاراسکوپی :

یک روش جراحی به نام لاپاراسکوپی ممکن است در تشخیص علل درد مزمن لگن مانند اندومتریوز و بیماری بیماری مزمن لگن مفید باشد. لاپاراسکوپی روشی است که تحت عمل جراحی سرپایی و بیهوشی عمومی قرار می گیرد. این به جراح اجازه می دهد تا داخل شکم شما را ببینید و اندومتریوز یا چسبندگی لگن را ارزیابی کند.

اگر لاپاراسکوپی غیر طبیعی باشد، این مناطق باید بیوپسی شوند و در طول عمل برداشته شوند. اگر در طول لاپاراسکوپی هیچی پیدا نشد، این مشکل نیست که واقعا درد شما نیست. فقط به این معنی است که اندومتریوز و چسبندگی دلیل آن نیست.

لاپاراسکوپی باید توسط یک جراح زنان انجام شود که واجد شرایط تشخیص صحیح و برداشتن اندوموز با جراحی باشد.

تست نوار مثانه:

تست نوار مثانه یا یورودینامیک (Urodynamic Study) می‌تواند در تشخیص علت درد مزمن لگن کمک‌کننده باشد. این تست عملکرد مثانه و مجاری بیماری را بررسی می‌کند و نمی‌تواند مانند مثانه بیش‌فعال، اختلال اسفنکتر عفونتی، یا ناهماهنگی در عملکرد مثانه و عدم کف لگن را که ممکن است به درد لگن تبدیل شود، دچار اختلال کند، شناسایی کند. با این حال، باید توجه داشت که این تنها یکی از ابزارهای تشخیصی است و پزشک با توجه به شرح حال کامل و معاینات دیگر، علت اصلی درد را پیدا می‌کند.

جهت دریافت نوبت تست نوار مثانه در تهران از دکتر نسیم شکوهی لطفا کلیک کنید.

راهکارهای مقابله با درد مزمن لگن

برخی افراد متوجه می شوند که مشاوره به آنها کمک کند تا درد لگن خود را مدیریت کنند. نوع حمایت روانی اجتماعی وجود دارد:

Therapy: روان درمانی شامل ملاقات با روانشناس، روانپزشک یا مددکار اجتماعی برای بحث در مورد پاسخ های عاطفی به زندگی با درد مزمن، موفقیت ها یا شکست های درمانی و یا روابط شخصی است. شکل خاص از روان درمانی به نام درمان شناختی رفتاری (CBT) در بسیاری از افراد مبتلا به درد مزمن مفید است. روان درمانی می تواند با یک درمانگر به صورت فردی یا به عنوان بخشی از یک گروه انجام شود.

آموزش ذهن آگاهی : تمرینات ذهنی، مانند مدیتیشن، ممکن است به مدیریت علائم و کاهش استرس کمک کند، که در غیاب می تواند منبعی از درد باشد، به عنوان محرک قوی احساس درد شناخته می شود.

گروه های حمایتی : گروه های حمایت محلی یا آنلاین که با درد مزمن سروکار ممکن است مفید باشد، انجمن مانند درد مزمن آمریکا. منابع دیگر شامل برنامه های آنلاین یا برنامه های تلفنی است.

تکنیک های آرامش : تکنیک های آرامش می تواند تنش های اسکلتی عضلانی را کاهش دهد و شامل مدیتیشن، آرامش پیشرونده عضلانی، خود هیپنوتیزم یا بیوفیدبک میباشند.

فعالیت بدنی : انجام فعالیت های بدنی منظم نیز می تواند به کمک کند و مزایای سلامتی بسیاری نیز دارد. سعی کنید فعالیت هایی را که از آنها لذت می برید و به درد شما می خورید را نمی توانید پیدا کنید، مانند پیاده روی، و پس از احساس آمادگی سطح فعالیت خود را افزایش دهید.

درمان درد مزمن لگن

درد مزمن لگن ممکن است درمان داشته باشد. اینها به صورت ترکیبی استفاده می شوند.

تسکین درد — در ابتدا، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است پیشنهاد کند که سعی کنید درد خود را با داروهایی مانند:

• داروهای ضد ضدی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن
• استامینوفن تسکین دهید

• برای برخی افراد، شل کننده عضلانی مانند سیکلوبنزاپرین ممکن است مفید باشد

به طور کلی، اکثر پزشکان سعی می کنند از مصرف اوپیوئید (داروهای مشتق شده از مرفین) در درمان درد مزمن جلوگیری کنند یا آن را محدود کنند. مشخص شده است که این داروها در طول مدت فواید محدودی دارند و با خطر بدتر شدن درد مزمن، سوء استفاده یا مصرف همراه هستند.

رسیدگی به منشا درد در صورت امکان : علاوه بر تسکین درد، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما همچنین سعی می کنید هر شرایطی را که باعث درد شما می شود درمان کند. اگر هیچ دلیلی برای درد شما سیستم یافت نشد، گزینه دیگر درمان – پاسخ به درد – است.

• درمان علت اصلی :اگر علت احتمالی علائم شما (مانند اندومتریوز) شناسایی شده باشد، شما و پزشکتان برنامه ای برای درمان می کند. در صورتی که ایده آل آن باشد، نمی توان علت اصلی درد مزمن لگن را تشخیص داد و درمان کرد، این همیشه امکان پذیر است زیرا همیشه دلیلی برای درد پیدا نمی شود.

• درمان پاسخ به درد – سایر موارد شامل هدایت درمان در مسیرهای سیستم عصبی مسئول پردازش درد به عنوان پاسخی به محرک است. هدف این است که این مسیرها را تغییر دهد که مغز دیگر درد را نمی‌کند. داروهای ضد ضد مصرفی غیر استروئیدی (ذکر شده در بالا)، داروهای ضد افسردگی (یعنی نورتریپتیلین، دولوکستین) و داروهای ضد ضد ضد (یعنی پره گابلین، گاباپنتین، توپیرامات) مواد برای این کار می شوند.

فیزیوتراپی — فیزیوتراپی کف لگن (PT) برای افراد مبتلا به درد میوفاشیال شکمی یا درد کف لگن مفید است. این نوع PT با هدف آزاد کردن سفتی و درد در این روش انجام می شود و از طریق تکنیک های مختلف انجام می شود. رایج ترین تکنیک “آزادسازی” دستی سفتی ها است. درمان به درمان شکم، واژن، باسن، ران ها و کمر هدایت می شود. فیزیوتراپیست هایی که این نوع PT را انجام دهند باید به طور ویژه آموزش ببینند.

کلینیک های چند رشته ای مدیریت درد — اگر نکات فوق در درمان درد شما ممکن نیست، ممکن است به یک مطب متخصص در مدیریت درد ارجاع داده شود. خدمات درد از روش درمانی استفاده می کنند از جمله:

• رژیم های چند دارویی
• طب سوزنی
• بیوفیدبک و درمان های ریلکسیشن
• دستگاه های فعال عصبی
• تزریق محل های حساس با بی حس کننده موضعی (به عنوان مثال، لیدوکائین) برای بی حس کردن منطقه

درمان جراحی — علت بیماری زنان درد لگن را می توان با جراحی درمان کرد. به عنوان مثال، برخی از افراد از برداشتن بافت آندومتریوز، کیست تخمدان یا فیبروم با جراحی سود می برند.

هیسترکتومی (جراحی برای برداشتن رحم) ممکن است درد مزمن لگن را کاهش دهد، به ویژه زمانی که به دلیل عوارض رحمی مانند آدنومیوز یا فیبروم باشد. با این، درد می تواند حتی پس از هیسترکتومی ادامه حال، به ویژه در افراد جوان (زیر 30 سال) و در افرادی که مبتلا به بیماریی مزمن لگن یا عملکرد کف لگن هستند. هیسترکتومی انتخاب خوبی برای مدیریت درد مزمن لگن در افرادی که می توانند در آینده باردار شوند، نیست.

مطالعه بیشتر: علل برداشتن رحم و تخمدان در زنان| باورهای غلط نسبت به عوارض هیسترکتومی و اووفورکتومی

منبع: آپتودیت