پریکاردیت چیست؟ علائم و درمان پریکاردیت

پریکاردیت یا التهاب پریکارد بیماری است که در آن کیسه نازک و دولایه ای که قلب را احاطه کرده و از آن محافظت می کند ملتهب می شود. این التهاب می تواند باعث درد شدید قفسه سینه شود که معمولاً زمانی رخ می دهد که لایه های تحریک شده پریکارد به یکدیگر ساییده شوند. در این مقاله به بررسی علائم، علل آن می پردازیم و روش های درمان این بیماری... پریکاردیت چیست؟.. پریکاردیت بیماری است که در اثر التهاب پریکارد، کیسه نازک دولایه ای که اطراف قلب را احاطه کرده است، رخ می دهد. این کیسه که مقدار کمی مایع بین لایه های خود دارد، وظیفه حفظ و محافظت از قلب را بر عهده دارد و با ایجاد یک حرکت صاف بین آن، از اصطکاک لایه جلوگیری می کند. به طور ناگهانی رخ می دهد و باعث علائم مشابه می شود پریکاردیت اغلب خود به خود و بدون نیاز به درمان خاصی برطرف می شود، اما در موارد شدیدتر ممکن است به مداخلات پزشکی مانند دارو یا حتی جراحی نیاز باشد. این بیماری معمولاً پس از چند هفته تا چند ماه فروکش می کند، اما در برخی موارد ممکن است به صورت حملات مکرر و طولانی مدت عود کند. پریکاردیت پریکاردیت یا التهاب کیسه اطراف قلب بر اساس علت زمینه ای و مدت زمان بیماری به انواع مختلفی تقسیم می شود: - **پریکاردیت حاد:** این نوع پریکاردیت به طور ناگهانی و با علائم شدید ظاهر می شود.. در پریکاردیت حاد علائم به سرعت ظاهر می شوند و معمولاً در عرض چند هفته برطرف می شوند. این نوع التهاب ممکن است بیش از یک بار در فرد عود کند و علائم آن می تواند شبیه حمله قلبی باشد.. - پریکاردیت مزمن:** این شکل پریکاردیت زمانی رخ می دهد که التهاب پریکارد برای بیش از سه ماه پس از حمله حاد اولیه ادامه یابد. علائم و التهاب در پریکاردیت مزمن به تدریج ظاهر می شود و ممکن است بیش از شش ماه طول بکشد. پس از چندین دوره پریکاردیت حاد رخ می دهد.. و عامل خاصی برای آن یافت نمی شود... - **پریکاردیت تروماتیک:** این نوع پریکاردیت پس از آسیب به قفسه سینه مانند ضربه شدید در تصادف رانندگی رخ می دهد و علائم آن ممکن است به تاخیر بیفتد.. التهاب مادی ناشی از سلول های سرطانی... علائم پریکاردیت چیست؟ پریکاردیت معمولاً با درد قفسه سینه همراه است که شایع ترین علامت است. این درد اغلب تیز و متناوب است و ممکن است با خم شدن به جلو تسکین یابد، در حالی که سرفه، بلع، تنفس عمیق یا دراز کشیدن، به خصوص صاف، می تواند آن را بدتر کند. سایر علائم مرتبط با پریکاردیت عبارتند از: - تب و لرز - سرفه خشک - احساس ضعف یا خستگی شدید - تپش قلب یا ضربان نامنظم قلب تنگی نفس، به خصوص هنگام دراز کشیدن - تورم در پاها و مچ پا، به خصوص در موارد شدید ... - درد در پشت، گردن یا شانه چپ. - احساس سرگیجه یا سبکی سر - اضطراب یا نگرانی بیش از حد - تورم در شکم علت پریکاردیت چیست؟ پریکاردیت علل مختلفی دارد که در بسیاری از موارد به طور دقیق مشخص نشده است. در حدود 90 درصد بیماران، علت زمینه ای پریکاردیت ناشناخته باقی مانده است... برخی از علل شایع پریکاردیت عبارتند از: - **عفونت ها:** عفونت های ویروسی (مانند ویروس های گوارشی)، باکتریایی (مانند سل)، قارچی و انگلی می توانند باعث التهاب پریکارد شوند.. - **بیماری های خودایمنی:** بیماری هایی مانند لوپوس، آرتریت روماتوئید و اسکلرودرمی با افزایش خطر پریکاردیت همراه است.. تبدیل به پریکاردیت... - **نارسایی اندام ها:** نارسایی کلیه یکی از علل شایع پریکاردیت است... - **تومورها:** تومورها می توانند باعث ایجاد لنفوم بدخیم ... بیماری های ژنتیکی مانند خانوادگی تب مدیترانه ای با افزایش خطر پریکاردیت مرتبط است... - **داروها:** برخی داروها، به ویژه داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی، می توانند عوارض پریکاردیت را داشته باشند.. عواملی که خطر پریکاردیت را افزایش می دهند: - حمله قلبی - جراحی قلب باز - کاتتریزاسیون قلبی تشخیص پریکاردیت تشخیص پریکاردیت به دلیل شباهت علائم آن با سایر بیماری های قلبی اغلب چالش برانگیز است. پزشک معالج معمولاً با معاینه فیزیکی و گوش دادن به صداهای قلب به تشخیص اولیه می رسد. برای تأیید تشخیص و بررسی دقیق تر وضعیت بیمار، آزمایش های تشخیصی مختلفی از جمله نوار قلب، اکوکاردیوگرافی درخواست می شود. عوارض جانبی.. بیشتر به طور دقیق و برای بررسی علل زمینه‌ای پریکاردیت، ممکن است آزمایش‌های تخصصی‌تری مانند MRI قلب، سی‌تی‌اسکن، کاتتریزاسیون قلب و آزمایش‌های خون تجویز شود. MRI و سی‌تی اسکن تصاویر دقیقی از قلب و کیسه اطراف آن ارائه می‌کنند و به تشخیص التهاب، ضخیم شدن پریکارد و وجود مایع اضافی مورد استفاده در کاردیا کمک می‌کنند. فشارها و تشخیص سیستولیک پریکاردیت.. همچنین آزمایش خون برای بررسی عفونت، بیماری های خود ایمنی و نشانگرهای التهابی در تشخیص و درمان پریکاردیت مهم است. پریکاردیت چگونه درمان می شود؟. پریکاردیت معمولاً با داروهای ضد التهاب و مسکن ها برای کاهش التهاب و کنترل علائم درمان می شود.. این داروها شامل استروئیدها، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن و کلشی سین است. در مواردی که عفونت باکتریایی یا قارچی عامل پریکاردیت باشد، آنتی بیوتیک ها و داروهای ضد قارچ نیز تجویز می شود. بسته به شدت التهاب انجام شده و عامل ایجاد کننده، معمولاً از طریق عامل ایجاد کننده قلب، مقدار و نوع داروها متفاوت است. را شریان فمورال یا براکیال به ناحیه پریکارد وارد می شود و مایع اضافی تخلیه می شود. اگر پریکاردیت انقباضی باشد، ممکن است نیاز به پریکاردکتومی برای برداشتن کل لایه پریکارد باشد.. این روش ها معمولاً زمانی استفاده می شوند که سایر روش های درمانی نتوانند به طور موثر علائم را کنترل کنند. انتخاب روش درمانی مناسب بر اساس شدت و نوع پریکاردیت توسط پزشک متخصص تشخیص داده می شود.