مفصل زانو، شگفت‌انگیز بیومکانیک، امکان دامنه وسیع حرکت را در عین تحمل وزن قابل‌توجه فراهم می‌کند. ثبات در این مفصل به یک ترکیب پیچیده بین استخوان ها، ماهیچه ها و رباط ها بستگی دارد. یکی از رباط‌های مهم، رباط صلیبی قدامی (ACL)، نقش مرکزی را در جلوگیری از حرکت بیش از حد به جلو استخوان ساق پا (درشت نی) نسبت به استخوان ران (فمور) ایفا می‌کند. پارگی ACL این ثبات را مختل می کند و به درد، بی ثباتی و عوارض بالقوه طول مدت می شود.

زانو یک مفصل لولایی است که در آن استخوان ران به استخوان ساق می رسد. دو رباط صلیبی، قدیم (ACL) و خلفی (PCL) در داخل مفصل متقاطع هستند و مانند کابل های داخلی عمل می کنند. ACL در جلوی PCL قرار دارد و استخوان ران را به جلوی درشت نی متصل می کند. این رباط ها با هم کار می کنند تا حرکت غیرطبیعی جلو و عقب استخوان درشت نی را کنترل کنند. سایر ساختارهای کلیدی در زانو عبارتند از:

منیسک: پدهای غضروفی که را بالشتک و تثبیت می کند.
غضروف مفصلی: سطح صافی که انتهای استخوان ها را پوشانده و امکان حرکت بدون اصطکاک را فراهم می کند.
رباط های جانبی: رباط هایی در دو طرف زانو که ثبات داخلی و جانبی را فراهم می کنند.
کشکک (کاسه زانو): استخوانی که در تاندون چهارسر ران تعبیه شده است که به انتقال نیرو به استخوان درشت نی کمک می کند.

ACL: نگهبان ثبات

ACL نقش حیاتی در حفظ ثبات زانو در طول فعالیت های مختلف دارد. توابع اولیه آن عبارتند از:

محدود کردن کشوی تیبیا قدامی: جلوگیری از لغزش بیش از حد استخوان ساق پا به سمت جلو نسبت به استخوان ران.
کنترل چرخشی: مقاومت در برابر حرکات پیچشی ناخواسته در زانو.
حس عمقی: کمک به بدن از موقعیت و حرکت.

بیشتر بخوانید : فیزیوتراپی ورزشی در مشهد

علل پارگی رباط صلیبی زانو ACL

پارگی ACL می تواند به دلیل مکانیسم های رخ دهد که معمولاً شامل یک حرکت چرخشی می شود یا فرود شدید است. سناریوهای رایج عبارتند از:

آسیب‌های غیر تماسی: مانورهای چرخشی هنگام تغییر جهت در ورزش‌هایی مانند بسکتبال، فوتبال یا فوتبال. فرود ناشی از یک پرش.
صدمات تماسی: ضربات مستقیم به زانو در هنگام برخوردهای ورزشی.
استفاده از بیش از حد: استرس مکرر، به ویژه در فعالیت هایی که شامل بریدن و چرخاندن مکرر است، می تواند به ضعیف شدن سطح ACL منجر شود و خطر پارگی را افزایش دهد.
عوامل تشریحی: برخی از موارد ممکن است به دلیل ژنتیکی به طور طبیعی شلتر یا ACL ضعیف تر داشته باشند.

علائم و نشانه های پارگی ACL

علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:

• صدای پاپ: در لحظه آسیب شنیده می شود.
• درد شدید: می تواند فوری باشد یا در طی چند ساعت ایجاد شود.
• تورم: به سرعت در عرض 24 ساعت ایجاد می شود و باعث افیوژن قابل توجه زانو (جمع شدن مایعات) می شود.
• بی‌ثباتی: احساس می‌کنم که از دست می‌دهد یا سگ می‌کند، به‌ویژه هنگام تلاش برای تحمل وزن.
• از دست دادن دامنه حرکتی: مشکل در خم کردن یا صاف کردن کامل زانو.
• حساسیت مفاصل: درد در امتداد خط مفصل.

توجه به این نکته مهم است که همه پارگی‌های ACL با شدت یکسان ظاهر نمی‌شوند. برخی از افراد ممکن است پارگی جزئی با کمترین تورم و بی ثباتی را تجربه کنند، در حالی که برخی دیگر با پارگی ممکن است مشکل توجه و مشکل در راه رفتن داشته باشند.

تشخیص پارگی رباط صلیبی زانو (ACL) معمولاً شامل ترکیبی از موارد زیر است:

• معاینه فنی: پزشک تورم، بررسی، دامنه حرکتی و مانورهای خاص را برای آزمایش عملکرد ACL ارزیابی می کند.
• مطالعات تصویربرداری: اشعه ایکس نمونه برای رد شکستگی ها استفاده می شود، در حالی که اسکن MRI دقیق ACL و ساختارهای اطراف را برای تایید پارگی و ارزیابی شدت آن ارائه می دهد.

روشهای درمان پارگی رباط صلیبی زانو

روی درمان پارگی ACL به عواملی از جمله شدت پارگی، سن، سطح فعالیت و سلامت کلی بستگی دارد. دو گزینه درمانی اصلی وجود دارد:

توانبخشی غیرجراحی: برای پارگی های کمتر شدید، به ویژه در سطح فعالیت های کمتری دارند، مجموعه یک برنامه فیزیوتراپی ساختاریافته توصیه می شود. این برنامه برای تقویت اطراف اطراف زانو، بازیابی دامنه حرکتی و بهبود بهبود وضعیت دارد. همچنین ممکن است از بریس برای حمایت در طول روند بهبودی استفاده شود.

بازسازی جراحی: برای پارگی ها یا کسانی که با وجود توانبخشی کامل می شوند، معمولاً برای اصلاح ACL توصیه می شود. تکنیک‌های جراحی متعددی وجود دارد که رایج‌ترین آنها شامل پیوند بافت (اتوگرافت) از قسمت دیگری از بدن بیمار، تاندون همسترینگ، برای جایگزینی ACL است. جراحی آرتروسکوپی یک تکنیک تهاجمی است که روشی برای ساخت ACL استفاده می‌شود و زمان بهبودی سریع را می‌سازد.

بهبودی از جراحی پارگی ACL

پس از جراحی ACL، یک برنامه توانبخشی جامع برای بازیابی عملکرد کامل و جلوگیری از عوارض بعدی بسیار مهم است. فیزیوتراپی بر مدیریت درد، کاهش تورم، بازگرداندن دامنه حرکتی، تقویت و بازآموزی مکانیک مناسب زانو دارد. بهبودی معمولاً چندین ماه طول می‌کشد، با بازگشت دوباره به‌ها با بهبود قدرت و ثبات.