آیا موم ارتودنسی قابل خوردن است؟ - دکتر جمیلیان

نکات مهم برای جلوگیری از بلعیدن موم ارتودنسی

نگه داشتن طولانی مدت موم در دهان خطر جدا شدن و بلعیدن ناخواسته آن را بسیار زیاد می کند. همچنین خطر تشکیل پلاک و بروز را در پی دارد. بهترین موقع نصب موم جدید بعد از خوردن غذا (صبح، ظهر، شام)، بعد از نوشیدن مایعات داغ و هنگام تغییر فرم موم یا وکس (آلوده شدن، از دست دادن قدرت چسبندگی) است.

عوارض خوردن موم ارتودنسی

عوارض جدی خوردن موم ارتودنسی معمولاً زمانی بروز می کند که بیمار مقدار زیادی از قطعات موم را بلعیده یا به صورت مکر خوردن کوچک موم اتفاق افتاده باشد. این موضوع بیشتر در مورد کودکان ممکن است اتفاق بیفتد که کنترل و دقت کمتری در استفاده از وکس ارتودنسی دارند. علائم زیر می تواند نتیجه خوردن مکر و زیاد موم ارتودنسی باشد:

• ناراحتی گوارشی خفیف: نفخ، سنگینی معده، حالت تهوع.
• یبوست موقت: موم ارتودنسی غالبا قابل هضم نیست و حرکت روده را کند می کند.
• انسداد روده: به صورت نادر در کودکان و افراد مبتلا به بیماری‌هایی دیده می‌شود.
• عفونت دستگاه گوارش: در اثر خوردن موم ویروس

سنگینی معده و ناراحتی های خفیف غذایی را می توان با نوشیدن مایعات و مواد غذایی دارای خاصیت ملین رفع نمود. اما در صورت ایجاد مشکلات جدی یا ادامه ناراحتی های خفیف باید به پزشک مراجعه کنید.

سخن آخر

بنابراین موم ارتودنسی قابل خوردن نیست. اما اگر به دفعات محدود و به طور ناخواسته موم یا وکس ارتودنسی را بلعید نگران نشوید. موم ارتودنسی را نباید بخورد چون می تواند باعث بروز مشکلاتی شود خفیف تا جدی شود. این موم غالبا از مواد غیر قابل ساخت هضم می شود و هدف اصلی از تولید آن محافظت از بافت داخل دهان بیمار است. برای جلوگیری از بلعیدن ناخواسته موم ارتودنسی رعایت نکاتی مانند نصب صحیح آن و تعویض موقعیت موم ضروری است.