ناهنجاری شریانی وریدی (AVM) , (arteriovenous malformation ) یک درهم می دهد که در حال تغییر در ستون فقرات است. .های مغز به علت آسیب‌هایی که باعث ایجاد می‌شوند، نگران‌کننده هستند. از ناهاری‌های شریانی وریدی علائم مشخصی ندارند و برای یا سلامتی فرد خطرناک منطقه زندگی می‌کنند، در حالی که سایر انواع آن هنگام برخی، شدید و ویرانگرها دارند. گزینه‌های درمان بسته به انواع، علائم و محل‌های ناهنجاری شریانی، جراحی بصورته کارانه انجام می‌شود.

ناهنجاری‌های شریانی وریدی نسبتا نادر هستند و کمتر از ۱درصد کل جمعیت اتفاق می‌افتند، بیشتر در مردان نشان می‌دهند ۴ نشان می‌دهند. AVMها هر ساله حدود 2درصد از تمام محیط‌ها و سکته‌های مغزی که اتفاق می‌افتند را تشکیل می‌دهند. اکثر ناهنجاری‌های شریانی وریدی رشد یا تغییر زیادی نمی‌کنند، اگر چه مواردی ممکن است گسترش یابند. به علت لخته شدن خون در بخشی از همین ناهنجاری‌ها ممکن است گسترش آن‌ها افزایش یابد. ممکن است بزرگتر شوند تا خون را از مجاور به سمت ناهنجاری‌های شریانی هدایت کنند.

به طور معمول شریان‌های بزرگ (سرخرگ‌ها) خون از قلب به تمام قسمت‌های بدن منتقل می‌شوند. شاخه‌های شریانی کوچکتر و کوچکتر می‌شوند تا به مویرگ تبدیل شوند که تنها یک سلول را می‌دهند. تخت مویرگ جایی است که خون مبادله و مواد مغذی با بافت‌های بدن انجام می‌شود و مواد زائد را جمع آوری می‌کند. بازگشت خون مویرگ ها به سمت قلب از طریق سیاهرگ ها انجام می‌گیرد. در ناهنجاری شریانی وریدی، شریان‌ها به طور مستقیم با وریدها و بدون هیچ مویرگی به پیوند مرتبط می‌شوند. این باعث ایجاد مشکل شانت یا فیستول فشار بالا می‌شود. سیاهرگها قادر به کنترل فشار خون بالا هستند که به طور مستقیم از سرخرگها می‌آیند، نمی‌باشند. سیاهرگ‌ها با پذیرش خون اضافه کشیده و بزرگتر می‌شوند. رگهای خونی ضعیف شده پاره شده و محیط پیدا می‌کنند و احتمال ایجادآنوریسم افزایش پیدا می‌کند. بافت‌های طبیعی اطراف ممکن است آسیب ببینند و AVM خون را از آن قسمت‌ها بسازند. شامل:

• ناهنجاری شریانی وریدی( AVM): شایع‌ترین ناهنجاری‌های مغزی که شامل انسداد غیرطبیعی است که بین سرخرگ‌ها و سیاه‌ها متصل می‌شود بدون هیچ بافتی از مغزی‌های بین‌ما. ای از مویرگ‌ها غیر طبیعی بزرگ‌شده‌ای که تامین‌کننده سرخرگ و سیاهرگی قابل توجه نیست و فشار خون پایین است. با فشارکم، به ندرت غیر طبیعی می شود و معمولا درمان نمی شود.
• تلانژکتازی یا گشاد شدگی مویرگ‌ها: مویرگ‌های به طور غیر طبیعی بزرگ می‌شوند (شبیه به حالت کاورنوما)، فشار بسیار کم، به‌ندرت شکل گرفته و معمولاً نمی‌توانند. : اتصال مستقیم و غیر طبیعی بین یک یا چند سرخرگ و سیاهرگ به یک مجرا می‌شود. سیاهرگهای مغزی به سمت مجاری( سینوس) وریدی که در مناطق پر از خون در سخت شامه قرار دارند، قبل از ترک جمجمه و رفتن به قلب، به آن مجاری وارد می‌شوند. فستول‌های شامه‌ای و فیستول کاروتید کاورنوس (CCF) شایع‌ترین هستند.

ناهنجاری‌های شریانی سخت می‌توانند در هر جایی که شریان‌ها و وریدها وجود دارند، ایجاد کنند. بیماری‌های وی ام مغزی می‌توانند بر روی سطح یا همان قشر مغز، عمق در تالاموس، عقده‌های قاعده ای(بازال گانگلیا)، ساقه‌های مغز و در سخت شامه (پوشش محافظتی سختی مغز) ایجاد گردند.

ناهنجاری‌های شریانی. ارائه دهنده که به 4 نوع تقسیم می‌شود:

• 1 که بیشتر شامل می‌شود، فیستول شریانی سخت شامه‌ای نام دارد که معمولاً تامین‌کننده خون شریانی دارد و به نظر می‌رسد فشار خون وریدی باعث ایجاد علائم در این نوع می‌شود. است.
• نوع 3 که نوع جوان نیز نامیده می شود.

علت بیماری شناخته شده است. به نظر می‌رسد که ناهنجاری مغزی به دلیل گسترش غیرطبیعی جانی در داخل رحم و یا از زمان تولد وجود داشته باشد. ای وی ام سرطان نیست و در سایر قسمتهای بدن گسترش نمی‎یابد. ناهنجاری مغز مغزی مربوط به سخت شامه، در بزرگان اختلال است که می‌تواند از یک آسیب یا ضربه رخ دهد. در حالیکه میگرن مانند سردرد و تشنج علائم عمومی هستند ولی اکثر این علائم ناهنجاری‌ها را نشان نمی‌دهند (بدون علامت) تا زمانی که ایجاد می‌کند. علائم رایج نانجاری‌های شریانی وریدی مغزند از:

حمله‌های عبارت‌های < است که سردرد شدید، گرفتگی گردن (به عنوان بدترین سردردها در طول زندگی توصیف می‌شوند.) است.

علائم رایج ای وی ام نخاع عبارتند از:

• کمردردشدید و ضعیف شد
• ضعف در پاها و دست‌ها
• فلج شدن

آسیب‌نژهای ناشی از ناهنجاری شریانی شریانی

سه مغز یا ستون فقرات می‌باشد. وریدی می‌تواند از هم جدا و پاره شده و خونریزی مغزی ایجاد شود که این خونریزی می‌تواند خونریزیداخل مغزی (ICH) یا خونریزی داخل فضای بین مغز و جمجمه باشد که خونریزی زیرآراکنوئید( SAH) نامیده می‌شود. ناهنجاریهای شریانی وریدی کوچک (کمتر از 3 سانتیمتر) نسبت به ناهنجاریهای بزرگتر احتمال بیشتری دارند که از هم گسیخته شوند. می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎ از آنجایی که جریان خون به طور مستقیم از شریان به ورید است، سلول‌هایی که به طور معمول معمولاً را مویرگ دریافت می‌کنند، از بین می‌روند. مرگ ناشی از طبیعی بودن بین 10 تا 30درصد است. گروهی از افراد می‌خواهند از داشتن زندگی در طول عمر خود در معرض خطر بودن و عمل در نظر گرفتن خطر باشند. با استفاده از فرمول می‌توانید احتمال خطر را محاسبه کنید:

احتمال خطر در طول(٪) = 105 - سن بیمار

به عنوان مثال، یک مرد زیر 25 سال در طول زندگی خود دارای یک خطر برای زندگی است. بسیاری از عوامل بر این درصد تأثیر می‌گذارند، از جمله اینکه ناهنجاری شریانی وریدی کجای بدن اتفاق می‌افتد و ناهنجاری از چه نوعی است. بهتر است با پزشک خود در خطر شخصی‌هایی که شما را تهدید می‌کند، صحبت کنید.

خطر محیط

خطر ۳ به داخل محیط‌های مکرر جمجمه‌ای مدت کوتاهی بعد از اولین و با میزان بیشتری است. در دو مطالعه، خطر در سال اول پس از ایجاد 6 درصد بود و پس از آن درصد کاهش یافت. و در مطالعه‌های دیگر، احتمال وقوع مجدد در طول سال اول 17.9 درصد بود. خطر وقوع مجدد ممکن است در سال اول پس از وقوع دوم حتی بالاتر باشد و میزان آن 25 درصد گزارش شده است. بیمارانی که 11 تا 35 سال و مبتلا به بد شکلی هستند، بیشتر در معرض خطر می‌باشند.

خونریزی و بارداری

خطر ناشی از ناهنجاری شریانی وریدی در بارداری پس از سه ماه اول بارداری افزایش می‌یابد. این پدیده فقط در طول درد زایمان رخ نمی دهد. تصور می‌شود که به علت افزایش گردش خون در دوران بارداری این اتفاق می‌افتد. تمام ای وی ام‌ها در طول بارداری نمی‌تواند توصیه کند، توصیه می‌شود که بارداری را تا زمانی که AVM به طور کامل درمان می‌کند، به خطر بیندازید.

تشخیص

علائم شما، مشکلات پزشکی فعلی و قبلی، داروهایی که مصرف می‌کنید و می‌توانید به عنوان یک شخص مورد بررسی قرار بگیرید و همچنین معاینه انجام دهید. آزمایشات تشخیصی برای کمک به تعیین محل، اندازه، نوع و درگیر بودن یا نبودن سایر قسمت‌ها به ناهنجاری استفاده می‌شود.

سی تی اسکن

اسکن کامپیوتری توموگرافی (CT) اسکن با استفاده از مغز در حفره داخل بدنی یا نفوذ در پوست. می‌گیرم. تکنولوژی جدیدتر به نام سی تی آنژیوگرافی شامل تزریق کنتراست به جریان خون برای مشاهده شریان‌های مغز است. این نوع آزمایش بهترین تصاویر از حیوانات خونی از آنژیوگرافی و بافت‌های بدن از طریق سی طریق می‌کند.

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) آزمایشی غیرتهاجمی است که از میدان مغناطیسی و تصاویر رادیویی استفاده می‌کند تا بافت‌های مغز را با مشاهده مشخصات انجام دهند. ام آر آی مطالعه غیر تهاجمی است، تزریق رنگ کنتراست از طریق IV انجام می شود تا نشانگر خونی را روشن کند.

آنژیوگرافی روشی تهاجمی است، که یک لوله نازک که کاتتر نامیده می شود یک شریان می شود و از طریق رگهای خونی به مغز منتقل می شود. زمانی که کاتتر وارد شریان می شود، رنگ کنتراست به جریان خون تزریق می شود و تصاویر اشعه ایکس گرفته می شود. آمبولیزاسیون اندوواسکولار قبل از عمل جراحی برای کوچک کردن اندازه های ای وی ام و ممکن است انجام شود. رادیوسرجری یا آمبولیزاسیون ممکن است بعد از جراحی برای درمان قسمت‌های باقیمانده از ای وی ام‌ها استفاده شود. جراح مغز و اعصاب در مورد همه گزینه‌های درمانی با شما صحبت کرده‌اید و بهترین روش درمانی را برای شما تجویز می‌کنید.

پیگیری بیمار

اگر محیط از قبل وجود نداشته باشد، پزشک ممکن است تصمیم بگیرد که بیمار را تحت نظر قرار دهد، و ممکن است از داروهای ضد انعقادی برای جلوگیری از مصرف دارو و برای کاهش فشار خون استفاده شود. اگر علائمی وجود نداشته باشد، یا ناهنجاری شریانی وریدی در ناحیه‌ای از مغز باشد که به راحتی قابل درمان نباشد، ممکن است درمان پزشکی محافظه کارانه انجام شود. در صورت امکان، فرد بیمار به ای وی ام باید از فعالیت هایی که ممکن است فشار خون را بالا برد، از جمله بلند کردن وسایل سنگین یا خسته کردن خود در انجام کارها، و از مصرف رقیق کننده های خون مانند وارفارین خودداری کند. فرد مبتلا به ای وی ام بایستی توسط یک متخصص مغز و اعصاب یا جراح مغز و اعصاب بطور منظم چکاپ کامل شود.

آمبولیزه کردن

آمبولیزاسیون یک روش تهاجمی است که با استفاده از کاتترهای کوچک وارد عروق خونی می‌شود تا چسب یا سایر مواد مانع را به ای وی ام منتقل کرده تا خون از طریق ناهنجاری به جریان نیافتد. این روش در مجموعه آنژیوگرافی بخش رادیولوژی انجام می شود. یک شکاف کوچک در کشاله ران ایجاد می‌شود و وارد می‌شود و سپس از طریق شریان‌های خونی به شریان‌های تغذیه‌کننده ای وی می‌شود. مسدود شدن مواد، در هم پیچیدگی‌ها یا چسب اکریلیک، از طریق کاتتر به ای وی منتقل می‌شود. زمان انجام این روش می‌تواند متفاوت باشد و بیمار چند روز در بیمارستان تحت نظر قرار گیرد. مزیت این روش درمانی این است که از عمل جراحی کمتر تهاجمی می‌باشد و می‌توان برای درمان‌های دردناک یا غیر قابل استفاده از جراحی استفاده کرد. معایب این روش عبارتند از خطر آمبولی مغزی به خاطر نرفتن ای وی ام با کاتتر و رفع رفع انجام شده، که درمان های متعدد ممکن است انجام شود. مغز به آرامی جمع می‌شود که ممکن است به علت ناهنجاری شریانی وریدی باشد. با استفاده از روش های مختلف استفاده از لیزر و الکتروکوتر، ای وی ام کوچک شده و از بافت طبیعی مغز جدا می شود. طول بستری شدن در بیمارستان بین 5 تا 7 روز با انجام برخی توانبخشی ها تغییر می کند. نوع عمل جراحی برداشتن کاسه سر به اندازه و محل ای وی می شود. انتخاب جراحی برای درمان ای ام به سلامت عمومی بیمار نیز دریافت می کند. درمان از جراحی این است که اگر تمام استفاده از وی ام برداشته شود، طول دوره درمان سریع است. معایب زمانیکه ای وی ام از بین میرود عبارتند از خطر، آسیب به بافت‌های مجاور مغز و سکته مغزی در دیگر نقاط مغز است. این روش ساعت آماده سازی و یک ساعت برای تاباندن پرتو طول می کشد. همان روز بعد می‌توانست به خانه برود و از 6 ماه تا 2 سال، بیمار به تکمیل و بافت زخمی التیام پیدا می‌کند. مزیت این درمان بدون برش و بدون درد است. معایب این روش است که در صورت وجود AVM‌های کوچکتر بهتر است کار خود را انجام دهد و ممکن است مدت زمان زیادی برای اثرگذاری طول بکشد (در طول این زمان طولانی خطر وجود وجود دارد). اخیرا طی مطالعاتی طولانی و فراوان، 90٪ از بیماران 5 سال پس از انجام رادیو تراپی AVM شان محو شد و 4٪ بیماران خونریزی‌های مکرر در طول دوره انتظار داشتند.