انتخاب بیمار

احتیاطات پزشکی

بیماری های همراه

پیش از جراحی باید سطح قند خون و فشار خون بیماران مبتلا می شود و فشار خون کنترل می شود. مشکلات ارتباطی و اجتماعی باید باشد با اجازه و تعیین یک متخصص قلب تثبیت شود. با وجود اینجا، فشار خون بالا یا بیماری های قلبی منع مطلقی برای کاشت مو نمی شود اما در افراد پیوند مو مبتلا به این بیماری های همراه باید با احتیاط انجام شود.

اختلالات خون، مشکلاتی و کلیوی و وجود بیماری های عفونی پوستی نیز باید قبل از جراحی شناسایی شود. این امر برای جلوگیری از اندازه ی بیش از حد حین عمل و پس از آن، مطمئن شوید که مناسب و به موقع است دارو و دفع و دفع آن، از جذب طولانی مدت و تجمع دارو، و جلوگیری از تشدید آن های پوستی، که ممکن است بر رشد گرافت های پیوندی در کاشت یا بهبودی نواحی دهنده (محل برداشت مو در پشت سر) اثر منفی بگذار، انجام شود.

بیماران مبتلا به آلوپسی سیکاتریس باید تحت بیوپسی پوست سر قرار می گیرند و به متخصص پوست مراجعه می کنند. پس از درمان قرار گرفتن و تشخیص بیماری پایدار یا غیر فعال بیمار قبل از مداخله جراحی در این موارد، حداقل 2 سال زمان انتظار لازم است.

داروهای محافظ

مصرف داروهای ضدانعقاد خون مانند آسپیرین، وارفارین، ویتامین E، داروهای گیاهی و غیره باید حداقل از 2 هفته قبل از انجام جراحی، و در صورت امکان، بر اساس رضایت متخصص قلب بیمار انجام شود بگیرد. خیلی از پزشکان عمل کاشت را بر روی بیمارانی که آسپرین بچه مصرف می کنند انجام می دهند، در حالی که از آنها نیز نمی توانند انجام دهند. طبق تجربه شخصی بر روی بیماران با مصرف آسپرین عمل جراحی انجام شده و شدید و بیش از اندازه رخ می دهد ندارد، ولی بیمارانی که نمی توانند این دارو را مصرف کنند، می توانند مصرف کنند حداکثر احتیاط و مراقبت، تحت عمل جراحی قرار گیرند.

مصرف سیگار و الکل

مصرف سیگار باید حداقل 2 هفته قبل از جراحی انجام شود، چرا که به دلیل اثر تنگناپذیری آن ممکن است باعث بهبودی شود زخم، بهبود ضعیف زخم و باعث باز شدن زخم یا رشد ضعیف گرافت های پیوندی می شود. جایگزین مصرف سیگار الکترونیکی یا قرص نیکوتین با سیگار می تواند کمک کند. توصیه می شود به منظور کاهش مصرف و تورم، حداقل چند روز پیش از مصرف الکل مصرف کنید.

ضایعات و بیماری های پوستی قبلی

بیماری های پوستی از قبیله کراتوز اکتینیک (اکتینیک کراتوزیس) یا کارسینوم سلول باز باید قبل از جراحی، درمان و می شوند. فولیکولیت یا آسیب های پوستی هم باید به همین ترتیب درمان شوند.

در صورت وجود بیماری کلوئید، به خاطره احتمال تشکیل اسکار بزرگتر ناشی از عمل کاشت مو توصیه شود با احتیاط عمل کرده است و برای جلوگیری از بهبودی ضعیف زخم از تکنیک هایی مانند بخیه تریکوفی، استفاده از ژل یا کرم های اسکار و یا تزریق استروئید، و یا در صورت امکان تزریق PRP (پلاسمای غنی از پلاکت) یا Acell را نیز در تجهیزات درمانی گنجانده شود.

عوارض عمومی

جراحی پیوند مو به طور کلی یک روش بی خطر است که عوارضی نسبتا کمی در بر دارد. این عوارض جانبی را می توان به نوع پوست سر که دارای امکانات بسیار باشد، تکنیک های استفاده در ضدعفونی کردن و پیشرفت و بهبودی های مداوم که در تکنیک های جراحی ایجاد می شود، نسبت داد.

عوارض حین عمل

حساسیت شدید به دارو

در مواردی که قبل از اجازه برای عمل جراحی به درستی از طریق سابقه پزشکی و معاینه کامل ارزیابی شده باشد، بروز واکنش های دارویی طی عمل جراحی معمولی نمی باشد. در طول مشاوره بیمار، هر گونه ای واکنش های آلرژیک به بی حسی موضعی و داروها از بیمار پرسیده و چک می کند شود.

داروهای متداول مورد استفاده برای قبل و حین عمل در کاشت مو شامل داروهای ضد اضطراب (مانند دیپام)، داروهای ضد درد و آنتی بیوتیک ها می باشد.

واکنش آلرژیک به بی حسی موضعی بسیار نادر است. بی حسی موضعی آمیدی (لیدوکایین، مپی واکائین، بوپیواکائین، آرتیکائین، و پریلوکائین) از نظر آماری نسبت به انواع استر (بنزوکائین، پروکائین، تتراکائین) کمتر. آلرژی ایجاد می کند. واکنش الرژیک به بی حسی موضعی واکنش های ازدیاد تنوع شامل چهارم به ویژه در گروه استرها، معمولا پس از کاربرد موضعی دارو رخ می دهد. واکنش های فوری آلرژیک IgE (ایمونوگلوبین E) به داروهای بی حس کننده موضعی در مورد بی حسی آمیدی معمولی نیست؛ با این حال، گزارش های موردی نشان می‌دهد نسبت به نوع من از جمله کهیر (تصویر 1)، آنژیواِدم یا ورم پوست، خس خس سینه و تنگی نفس، عطسه، خارش، یا شوک آنافیلاکسی (حمله آلرژیک) در عرض چند دقیقه تزریق دارو اتفاق می‌افتد. آنافیلاکسی به صورت علائم تشخیصی (تنگی نفس، خس خس سینه، انسداد مجاری تنفسی و ورم)، نشانه های دستگاه گوارش (تهوع، استفراغ، اسهال، شکم درد و علائم بیماری، سرگیجه، سنکوپ یا غش، فشار خون پایین) خود را نشان می دهد.

برای بیماران مبتلا به واکنش بررسی به بی حسی موضعی، انجام یک تست پوستی قبل از جراحی به عنوان یک ابزار تشخیص مناسب توصیه می شود.

اگر با وجود غربالگری کامل برای واکنش های آلرژیک در طول مشاوره قبل از عمل، طی عمل جراحی، درمان نامطلوب به داروی اتفاق بیفتد، استفاده از هر گونه داروی محرک مشکوک باید قطع شود، داروهای آنتی هیستامین مانند دیفن هیدرامین باید در دسترس باشد و استفاده شود و مراقبت های اضطراری باید مدیریت و اجرا شود شود. آلبوترول استنشاقی باید در انحصاری باشد در صورت بروز برونکواسپاسم در دسترسی داشته باشید. در صورت بروز شوک آنافیلاکسی، اپی نفرین باید فورا در دسترس باشد (لطفا جدول 1را مشاهده کنید). مطمئن شوید که تمام افراد و همچنین کلینیک برای مقابله با موارد اضطراری مانند واکنش های آلرژیک به خوبی مجهز باشد. انجام عمل جراحی با توجه به شرایط و تجهیزات بیمارستانی می توان برای بیمارانی که مشکوک به واکنش نشان داد ازدیاد موجود هستند مناسب تر باشد

مسمومیت با بی حسی موضعی

بیحسی موضعی از سد خونی مغزی عبور می کند سمیت سیستمیک می تواند به صورت علائم سمیت دستگاه عصبی (CNS) یا سیستم قلبی درمانی (CVS) ظاهر شود. سمیت دستگاه وابسته به دوز است و با دوزهای پایین باعث کاهش خطر و در دوزهای بالا باعث تحریک و تشنج در سیستم می شود عصبی می شود.

تصویر 1 کهیر

جدول 1. عوارض حین عمل، جلوگیری و مدیریت

مسمومیت بی حسی موضعی دارای دو فاز است است و با حرکت دستگاه عصبی (بی قراری، تغییر شنوایی، طعم فلزی دهان) آغاز شده و تشنج و سکته، کاهش و کاهش فعالیت دستگاه عصبی (خواب، کما و ایست تنفسی) پیش می آید متعاقب آن با سیستم قلب و درمان (تاکی کاردی، آریتمی بطنی، پرفشاری) خون) و در نهایت کاهش و کاهش فعالیت بدن(برادیکردی یا کند تپشی، بلوک قلبی، ایست بیماری، افسردگی یا دپرشن قلبی) ادامه می دهد.

از طریق (1) تزریق مواد بی حسی به صورت سطحی در مقدار mL 3-5 و سپس مکث کردن با فاصله زمانی بین هر تزریق، و (2) هواگیری سوزن سرنگ قبل از هر تزریق برای جلوگیری از تزریق داخل بدنی و (3) حجم بالای بی حسی، برای بزرگسالان، از حد سمی μg/kg15-10 بیشتر نباشد، می‌توان از مسمومیت با بی استفاده کرد. حسی موضعی جلوگیری کرد.

در جراحی کاشت مو، تا زمانی که متخصص از دوز فراتر نرود و پیشگیرانه ذکر شده را مد نظر قرار داده و نشان می دهد، مسمویت بی حسی موضعی به ندرت اتفاق می افتد. در شرایط مسمویت، شدید درمان با امسیون شود (ILE) تجویز می(جدول 1).

سککه

حین عمل جراحی احتمال دارد بیمار دچار سکس شود و این وضعیت می تواند از 48 ساعت تا یک هفته بکشد. بیمار می تواند در ابتدا با درمان های خانگی و مانورهای مثل بلع سریع آب یا قطعه نازک و کوچک یخ، حبس کردن نفس، و یا بازدم و تنفس در پاکت کاغذی درمان شود. کلرپرومازین، یک نوع فنوتیازین، از داروهای آرامبخش است که برای سکس و عوارض جانبی آن مانند است گیجی، خواب، بی خوابی و تاری دید تجویز می شود.

سککه ها حین جراحی به دلیل حرکات سر در هنگام قرار دادن گرافت ها باعث ایجاد مشکل می شوند. اگر در شب عمل جراحی ادامه پیدا کردن بیماران ممکن است دچار مشکل در خواب شود، احساس بی قراری و می شود. مصرف کلرپروم خوراکی تک دوز بیماری را از بین می برد. با این حال، عوارض جانبی ذکر شده فوق باید در نظر گرفته شود.

واکنش وازوواگال

سنکوپ یا سکته، یک مشکل پزشکی معمول با فراوانی بین 15 تا 39% است که به طور برابر بین مردان و زنان با افزایش است احتمال وقوع از 70 سال اتفاق می افتد. نشانه های سنکوپ شامل تهوع، رنگ پریدگی، تعریق، انقباض عضلانی، گیجی و اختلال حواس، صدمه، تپش قلب تنگی. نفس، درد در قفسه سینه و کبودی پوست می باشد.

بیشترین علل سنکوب، رفلکس عصبی با واسطه است که با عنوان سنکوپ نوروکاردیوژنیک یا رفلکس وازوواگال شناخته می شود. سایر علل سنكوپ، منشا قلبي، افت ارتواستيك فشار خون، حساسيت سينوس كاروتيد، و عوامل عصبي و غدد. درون ریز و اختلالات روانپزشکی دارد.

رفلکس وازوواگال با نشستن یا ایستادن طولانی مدت، استرس عاطفی، درد، گرما، خونگیری وریدی، مصرف الکل، کم آبی بدن و استفاده از وازودیلاتورها و دیورتیک ها می توانند حرکت کنند و جلو بیفتد. علائم آن شامل تهوع و استفراق، درد شکمی، تعریق، رنگ پریدگی، تپش قلب و سرگیجه می باشد. که پس از این علامات، از دست دادن هوشیاری و انقباضات تونیک-کلونیک کوتاه مدت (کمتر از 15 ثانیه) اتفاق می افتد.

مکانیزم سنکوپ وازوواگال هنوز به طور کامل نشده است اما به عنوان یک واکنش (رفلکس بزولد جاریش) تعریف شده است که با کاهش بازگشت وریدی و در نتیجه پرشدن ناکافی بطن و انقباضات قلبی شدید از طریق عمل گیرنده های مکانیکی (گیرنده های ج) واقع در بطن چپ، دهلیز، و شریان ریوی آغاز شد می شود. تغییرات در مقاومت محیطی رخ می دهد. عملکرد سیستم عصبی اتونوم (خودکار) مختل شده و به ناتوانی مسیرهای وازوموتور سمپاتیکی به منظور افزایش مقاومت محیطی هنگام قرار گرفتن فرد در وضعیت عمودی می باشد. علاوه بر این، واکنش ضربان قلب به واسطه گیرنده های فشار به فشار خون پایین از طریق عصب واگ نیز مختل می شود.

اجتناب از عوامل تسریع کننده و قرارگیری بیمار در موقعیت خوابیده به صورت طاقباز یا نشسته روی زمین در حالت چمباتمه در مدت بروز نشانه های اولیه بیماری، هیدراتاسیون یا مایعات به بدن، و تمرین های هوازی و ایزومتری اندام ها به عنوان مدیریت اولیه توصیه می شود. درمان های دارویی شامل فلودروکورتیزون و متوپرولول می باشد (جدول 1).

خونریزی بیش از حد

خونریزی شدید در جراحی پیوند مو به ویژه در جراحی با ترکیب اپی نفرین در بی حسی موضعی و یا بی‌حسی تامسنت با شاخص بالاتر در بیمارانی که مصرف آسپرین، ویتامین E، داروهای گیاهی و سایر رقیق کننده های خون را دارند. و یا در بیمارانی که مصرف روزانه الکل قبل از جراحی، غیر معمول است. فشار خون بالا نیز را تشدید می کند. از آزمایش های انعقاد خون می توان برای غربالگری بیماران به منظور تعیین تفاوت های استفاده کرد.

استفاده از بی‌حسی تامسِنت و مراقبت و از بریدن ساختارهای زیستی در هنگام برداشت از ناحیه بانک مو حائز مهم است و به جلوگیری از افزایش بیش از حد کمک می کند.

کاهش عمق برش در ایجاد شکاف برای کاشت نیز در کنترلی که باعث افزایش زمان کاشت می شود و در نهایت کل عمل می تواند کمک کند می کند. این روند رشد ضعیف گرافت های پیوند شده را به دلیل اینکه تعداد زیادی وجود دارد خارج از بدن هستند بالا می برد.

خونریزی هنگام عمل جراحی را می توان با اِعمال فشار مستقیم و انعقاد، بستن و یا بخیه زدن محیط کنترل کرد. تزریق بی حسی موضعی علاوه بر اپی نفرین در محدوده محیطی نیز می تواند به کنترل کمک کمک کند کند.

استفاده از پانسمان همچن آغشته به بی حسی موضعی حاوی اپی نفرین می تواند در کنترل استفاده مفید باشد. تزریق وریدی (سرُم درمانی) ممکن است در شرایطی از دست رفتن حجم شدید خون مرتبط با فشار خون لازم باشد. بررسی دقیق تعیین کننده (بانک مو) باید قبل از بستن زخم انجام شود تا احتمال ایجاد پس از عمل یا ایجاد هماتوم کاهش یابد. وجود پس از عمل، با وجود فشار فشاری و استفاده از هدبند چسبان در سراسر پیشانی و منطقه بانک مو به منظور کنترل ورم صورت و همچنین جلوگیری از آسیب بیشتر از ناحیه برداشت مو (بانک مو) به ندرت اتفاق می افتد.

فشار خون بالا و کم فشاری خون

در یک فرد سالم، بالا رفتن فشار خون هنگام جراحی کاشت مو ناشی از درد است.

بیماران مبتلا به پرفشاری خون باید داروهای ضد فشار خون را ادامه می دهند. به بیمارانی که بتا بلاکرهای غیرانتخابی مصرف می کنند می کنند باید توصیه شود که آن را با بتا بلاکرهای انتخابی قلب (آسبوتولول، آتنولول، بتاکسولول، بیزوپرولول، اسمولول، متوپرولول) جایگزین کنند چرا که ترکیبی از بتابلاکرهای غیرانتخابی و دارای سیستم زیادی از اپی نفرینیک خطر پرفشاری حاد (سیستولیک بالای mmHg200) را افزایش می دهد که می تواند به طور صحیحی به سکته مغزی تبدیل شود شود. اپینفرین دارای هر دو اثر آلفا آدرنرژیک (ایجاد وازودیلاسیون یا گشادی رگها) بتلاکرهای غیرانتخابی با جا گذاشتن اثر. انقباض بدنی ی نفرین بدون مانع، باعث واکنش فشاری خون شده و از وازودیلاسیون می شود. جلوگیری می‌کنند.

بتابلاکرهای غیرانتخابی همچنین می واکنش واکنش به اپی نفرین به صورت شوک آنافیلاکسی که می تواند منجر به مرگ شود، توانایی کنند.

کم فشاری خون ممکن است با یک رفلکس وازوواگال در شرف یا به دلیل حجم خون از دست رفته (در شرایط محیطی بیش از حد) مرتبط باشد.

اگر افت فشار خون همراه با برادی کاردی (کندپشی) باشد، آتروپین به صورت زیر زبانی استفاده می شود یا عضلانی می شود. اگر فشار خون به همراه ضربان قلب طبیعی باشد، اِفدرین به صورت زیر زبانی استفاده می شود یا به داخل عضله تزریق می شود (جدول 1).

درد

درد جراحی به دلیل اختلال در تشخیص های دردزا از سوی اعصاب محیطی دچار اختلال رخ می دهد و با داروهای ضد غیر غیره استروئیدی (NSAID) معمولی و یا داروها ضد درد قوی تر، درد قبل از عمل و حین عمل را می توان مدیریت کرد. برخی از تصمیم جراحان که از داروها استفاده نکنید و از روش های جایگزین برای بدن به عنوان پرت پخش کننده حواس، استفاده از کیسه های یخ به عنوان بی حس کننده، پخش موسیقی، تماشای فیلم و یا صحبت با مراقبت در حالی که بیمار بی حسی موضعی قرار دارد برای نگه داشتن داشتن بیمار در وضعیت راحت و بدون درد توصیه می شود. تزریق بی حسی موضعی هر 2 ساعت در منطقه برداشت مو و محل کاشت (گیرنده) از طریق بلوک عصبی و رشته ای تا زمان پایان جراحی اثر بی حسی پیوسته و دائمی را می کند.

تهوع و استفراغ

وقوع تهوع و استفراغ هنگام جراحی می تواند مشکل ایجاد کند چرا که ممکن است باعث افزایش زمان عمل، فعالیت بیشتر و بیرون شود آمدن گرافت ها از جای خود و در نتیجه ورم صورت شود. با این حال، این اتفاق پس از جراحی (بلافاصله پس از آن یا روز بعد) بیشتر شایع است. استفراغ غیر قابل کنترل اگر چه به ندرت اتفاق می‌افتد، اما ممکن است نیاز به استفاده از تزریق وریدی (سرم درمانی) باشد. بیمارانی که حالت تهوع و استفراغ را تجربه می‌کنند ممکن است تصمیم بگیرند که برای نتیجه، مایل نباشند جلسات بعدی را دنبال کنند.

داروهایی مانند متوکلوپرامید (پلازیل) یا دومپریدون (موتیلیوم) به نظر می رسد کمکی نمی کند. اندانسترون (زوفران) با وجود گران قیمت بودن، دارویی درمانی در عمل من برای درمان استفراغ پس از شیمی درمانی بوده است و می تواند یک انتخاب عالی برای درمان استفراغ شدید پس از جراحی باشد. سایر داروهای ضد تهوع نیز می توانند استفاده شوند (جدول 2).

تهوع و استفراغ همچنین می تواند علائم را نشان دهد شوک آنافیلاکسی یا هیپوگلیسمی باشد که با نوشیدنی‌های شیرین یا محلول غلیظ قندی برای موارد شدید درمان می شود. تهوع و استفراق همراه با هیپرگلیسمی (افزایش قند خون) در بیماران دارویی را می توان از طریق ادامه دادن داروهای تجویزی بیماران حتی هنگام عمل جراحی و در دست داشتن داشتن گلوکومتر (دستگاه سنجش قند خون) و انسولین کنترل کرد.

جدول 2. داروهای ضد تهوع، مکانیسم عملکرد و برخی عوارض جانبی

عوارض بعد از عمل

عوارض عمومی پس از عمل که خفیف و موقت در نظر گرفته می شود به عنوان بخشی از دوره پس از عمل تشکیل شده و شامل موارد زیر می باشند:

سکسکه مداوم

دلایل احتمالی سکسکه پس از جراحی کاشت مو عبارتند از: (1) استفاده از داروی دیازپام یا قطع آن، (2) انقباضات عصب. فرنیک که خود باعث حرکت ناحیه پشت گوش می شود که در طول برداشتن نوار پوستی تحت تاثیر قرار میگیرند. (3) به پشت قرار گرفتن بیمار طی جراحی (4) بینی بیش از حد هوا به دلیل حرکت حرکات دیافراگم در هیجان زده یا حراف!

سککه (Bouts) دوره ای حدود یک تا دو روز طول می کشد، در در حالی که سکسکه طول بیش از 48 ساعت دارد و طول مدت سکسکه توانایی بیش از حد دارد دو ماه است.

حساسیت زیاد (درد، سفتی پوست) و گزگز (کرختی و خواب رفتن به مناطق مختلف بدن)

درد پس از جراحی معمول در شب جراحی رخ می دهد و بعد از طی چند روز رفع می شود. بیمارانی که با روش FUT تحت عمل کاشت مو قرار می گیرند در مقایسه با روش FUE و به دلیل بخیه خوردن، سفت بودن و عدم پذیرش پذیری پوست سر و برش های پهن برای کاشت مو، درد بیشتر تجربه می کند کنند. در روش FUE، درد پس از عمل از شدت کمتری است و چند ساعت پس از عمل فروکش می کند یا حس ناراحتی خفیفی در شب جراحی انجام می دهد.

جدول 3. عوارض پس از عمل و مدیریت آن

حس درد پس از جراحی به دلیل جلوگیری در اعلامیه های واکنش به درد از سوییصاب محیطی است که ممکن است هنگام جراحی بر روی یا کشیده شده باشند و با داروهای ضد ضد غیراستروئیدی معمول یا داروهای ضد درد قوی تر مانند اکسی کدون یا پاراستامول به همراه کدئین mg30 کنترل می شود.

حس کشیدگی و سفتی پوست در زخم های منطقه برداشت (بانک مو) پس از عمل کاشت که با داروهای ضد ضد غیراستروئیدی موضعی نیابد ممکن است با کمترین منطقه برداشت مو دو تا بار در روز فروکش کند.

استفاده از کیسه یخ بر روی ناحیه برداشت مو به مدت حداقل 15 دقیقه و 4 بار در روز می تواند برای کاهش درد، کمک باشد.

حسی و کرختی کلاسیک روی پیشانی (بعد از بلوک عصبی در ناحیه بالای چشم/عصب قرقره ای) یا روی ناحیه وسط پوست سر و نوک سر پس از برداشتن نوار پوستی به روش FUT رخ می دهد. بی حس شدن معمولا ظرف 3 تا 6 ماه می شود اما می توانم تا 18 ماه نیز ادامه پیدا کند و به ندرت باعث آسیب حسی دائمی می شود.

ورم صورت

ورم صورت به شکل تورم روی پیشانی در روز سوم جراحی می شود و به نواحی دور حدقه چشم تا پایین صورت ادامه پیدا می کند می کند. برای برخی از بیماران تورم و اکیموز (کبودی) اطراف چشم اتفاق می افتد که این علت باعث می شود که بسیاری از بیماران می شود ولی 3 تا 4 یا چند روز بعد، در بسیاری از موارد روز هفتم پس از عمل فروکش می کند. ورم پوست به خاطر تزریق داخل زیاد نمک در مواد بی حسی یا به دلیل سروما یا هماتوم ناشی از برش های کاشت رخ می دهد. بررسی در یک پژوهش، از ورم پوستی پس از جراحی به عنوان معمول ترین عوارض کاشت مو نام بردند.

از تریامسینولون استوناید ابتدا به ترکیب در محلول بی حسی و به طریق زیرپوستی استفاده می شود. مصرف کورتیکواستروئید خوراکی نیز تا مدت کوتاهی در مراقبت های پس از عمل گنجانیده می شود. در این مقاله، دکتر تامی هوآنگ، بتامتازون عضلانی mg1 برای هر 10 وزن وزن به مدت دو روز و بعد از آن پردنیزولون. خوراکی mg 20 روزانه به مدت 2 روز تجویز می کند. ایجاد مدارک و شواهد واضحی در دست نیست، برخی ادعاها می کنند کورتیکواستروئید سیستمی و mg 50 تریامسینولون استوناید به mL 50 ترکیب لیدوکائین، تورم پس از جراحی را از 20% به کمتر از 5% کاهش می دهد.

گفته می شود محلول عباسی (100میلی لیتر NSS محلول نمک، اپی نفرین mL 1(1: 1000) و تریامسینولون mg 40). تورم بعد از عمل را 95 تا 97 درصد کاهش می دهد. تریامسینولون mg 40 عضلانی نیز می تواند باعث کاهش تورم و شدت شود آن شود.

با این حال، حتی پس از استفاده از استروئیدها و انجام تمام این رویداد پیشگیرانه، در صورت تورم دور چشم، کار زیادی نمی کند برای جلوگیری از پیشرفت آن انجام می شود. بدین ترتیب، یک روش برای قرارگیری سر در حالت خوابیده طاقباز، به حالت خوابیده به پهلو، و یا به صورت پشت سر موازی با کف اتاق به مدت 1.5روز هر زمانی که امکان داشت، توسط دکتر هووان پیشنهاد شده بود و در نتیجه این آزمایش، 94.5% بیماران در تحقیق وی از آماری جامعه (1200 = N)، بدون تورم یا تورمی که تا 1 سانتی متر زیر. خط رویش موی قدامی (درجه 0 تورم) با میزان 80.7٪ رضایت می رسد بیمار بودند.

استفاده از هدبند مناسب و راحت بر روی پیشانی و بالای ابروها، یک هدبند گره ای، و یا بند کشی فشاری زیر خط رویش مو در کنترل تجمع و پیشروی غیرطبیعی آب و مایعات میان بافتی در زیر پوست به سمت پیشانی، ناشی از جاذبه، مفید است. برای کاهش فشار وریدی و لنفاوی، نگه داشتن سر در ارتفاع بالاتر از سطح قلب در هفته اول یا تکیه دادن به سمت پایین با زاویه 45 درجه در 24 ساعت اول پس از پیوند توصیه می شود.

تصویر 2. ورم پیشانی

در صورت ادامه تورم، این روش باید تا چند روز دیگر تکرار شود شود. تورم بعد از عمل را نیز می توان با کیسه یخ و قرار دادن آن بر روی پیشانی، پس از عمل، کنترل کرد.

تهوع و استفراغ

تهوع و استفراغ پس از عمل معمولاً در شب جراحی، به عنوان اثر داروهای جانبی در طول عمل جراحی مانند آرامبخش (دیازپام، میدازولام)، داروها استفاده می شود ضد درد یا مسکن شامل کدئین، آنتی بیوتیکها و مواد بیحسی، ممکن است رخ دهد. جزء موارد تهوع فوری پس از عمل و در حین عمل معمولا به علت واکنش وازوواگال است.

تهوع و استفراغ پس از عمل به عوامل مرتبط با بیمار که بر اساس تصمیم تعیین شده است و عبارت از جنسیت زن، غیر سیگاری است بودن، بیمار، سابقه قبلی تهوع و استفراغ پس از عمل، حرکت بیماری یا حالت تهوع در ماشین و حرکت، و میگرن.

قرار گرفتن طول مدت در معرض بی حسی تهوع آور (به عنوان مثال، اپیوئیدها) از قوی ترین شواهد خطر

تهوع و استفراغ بعد از عمل است.

تلوژن افلوویوم یا ریزش مو بر اثر شوک

افلوویوم یا ریزش مو پس از عمل جراحی می توان آناژن یا تلوژن باشد، و هر دو نواحی برداشت (تصویر 3) و نواحی کاشت یا گیرنده (تصویر) را در بر گرفتن، و معمولا یک تا. سه هفته پس از جراحی کاشت مو رخ می دهد. به گفته دکتر رابرت ترو، ریزش مو بر اثر شوک ممکن است تحت تأثیر عواملی مانند تروما و یا صدمه مستقیم به فولیکول ها، تقسیم بندی باشد با استفاده از اپی نفرین در محلول تامسنت، نازک شدن تراکم مو، درمان کردن. پزشکی فعلی برای ریزش مو و عدم بازگشت آن پس از جراحی باشد. این پروسه موقتی در نظر گرفته شده است که در آن انتظار می رود که از 2 تا 3 ماه دوباره رشد کند کنند، در حالیکه کوتاه شده است رشد نکنند. برخی از جراحان طرفدار ماینوکسیدیل برای کاهش بروز افلوویوم هستند، در حالی که استفاده از عوامل استتارکننده مانند پودر پرپشت کننده مو، کلاه گیس، و اکستنشن و حتی تغییر مدل مو، در صورت امکان، می تواند کمک کند.

مطلع کردن بیماران از احتمال ریزش مو بر اثر شوک پس از عمل جراحی از مهم ترین اهمیت است.

بیمارانی که به خوبی مشخص شده اند و احتمال بروز آن مورد را پیش بینی می کند احتمال قانونی می‌رود که از طریق شکایت کنند.

تصویر 3. افلوویوم پس از عمل در ناحیه بانک مو

تصویر 4. افلوویوم پس از عمل در ناحیه کاشت مو یا گیرنده

فولیکولیت (التهاب و شناسایی فولیکول مو)

فولیکولیت به عنوان کورک های استریل به دلیل اطراف فولیکول های مو که تازه جوش زده و بیرون زده اند، شروع می شود و می تواند در ناحیه برداشت مو (بانک مو) و ناحیه کاشت مو (دهنده) ایجاد شود.

در یک تحقیق بازنگرانه در سال های 2012 تا 2013 بر روی 30 بیمار که به روش FUT کاشت مو انجام شد، می توان ضایعات فولیکولیت در ناحیه بانک را انجام داد مو را به عنوان شایع ترین رخداد با احتساب 54.33٪٪ مشاهده کرد. در یکی دیگر از تحقیقات بازنگرانه، با تجزیه و تحلیل 73 مورد ترمیم مو (7 مورد FUE، 65 مورد FUT، 1 مورد BHT) از سال 2010 تا سال 2014، فولیکولیت استریل در ناحیه کاشت مو دومین ارضه رایج در %23.29 بیماران بود.

کمپرس گرم معمولاً در این مشکل کمک می‌کند که از مدیریت بحران جلوگیری کند پیشرفت کرده آن آنتی بیوتیک که می شود.

چکیده

پیشگیری بهتر از درمان است. بنابراین متعاقب هر عمل جراحی نیاز دارد است. این روند از همان لحظه ای که بیماران به کلینیک مراجعه کنند می توانند شروع شوند. از سابقه بیمار تا معاینه، باید از قبل در مورد «علامت های قرمز» که ممکن است باعث شود سردرد و بی خوابی ناخواسته می شود، مورد بررسی قرار گرفتن. با این حال، حتی با وجود سعی و کوشش در مسیر درست، ممکن است با شروع جراحی با عوارض احتمالی درست باشد دریافت، و این خطر پس از اینکه بیمار کلینیک را ترک کرد همچنان ادامه داشت باشد. بنابراین، بسیار مهم است که نه تنها با چندین مورد احتمالی آشنا می شود، بلکه برای مقابله با آنها باید از آمادگی لازم برخوردار باشند. البته تا زمانی که به طور کامل کامل باید و اعتماد به نفس در کنترل و مدیریت ما باشد، نیازی نیست که دکمه وحشتناک را فشار دهید.

در اینجا یک خلاصه از عوارض عمومی در جراحی پیوند مو و مدیریت مناسب آنها ارائه شده است:

نکات بسیار ارزشمند

1. برای جلوگیری از عوارض جانبی، یک تاریخ کامل معاینه را انجام دهید و بیماران را عاقلانه انتخاب کنید. در صورت لزوم، اجازه پزشک را برای انجام جراحی، آزمایشات پوستی انجام دهید، و داروهایی را که می توانند قطع کنند و می توانند بر روی عمل جراحی تاثیر بگذارند کنید. همیشه از عمل، این چارت را مرور کنید.

2. خود و خود را با آموزش احیایی قلب ریوی و کمک های اولیه به روز کنید. در حالت ایده آل، یک ترالی اورژانسی کامل به همراه تمام داروهای مناسب برای موارد اضطراری باید در کلینیک، آماده و حاضر باشد.

3. حجم کل مواد بی حسی مورد استفاده به طور خاص تحت تاثیر مدت زمان عمل می باشد. هر چه تیم تخصصی در انجام عمل جراحی کارآمدتر باشد، عمل کاشت، سریعتر تمام می شود و به تزریق بی حسی کمتری نیاز دارد بود. و در نهایت مسمومیت با بی حسی موضعی پایین تر خواهد بود.

4. آگاهی و آشنا بودن با ساده ای که باعث آرام شدن سکس و تسکین واکنش های وازوواگال می شود. در صورت عدم موفقیت در این مورد، از داروهای مناسب با شرایط استفاده کنید.

5. شماره تلفن پزشک متخصص داخلی، متخصص قلب، ریه، یا متخصص بیهوشی را در صورت برای ارجاع فوری نیاز داشته باشید.

6. به طور کامل به همه بیماران هر دو عوارض معمول و غیر معمول را توضیح دهید که می توانید قبل از آن با آن روبرو شوید. تمام اطلاعات به طور کامل در دستورالعمل های قبل و بعد از عمل و در فرم رضایت نامه نوشته شده باشد. بیماری که به خوبی در شرایط، شناخته شده است معمولا مشکلی نخواهد داشت داشت. توافق و ارتباط دوستانه با بیمار است.

7. دادن آنتی بیوتیک به بیمار، قبل و بعد از عمل به نظر و صلاحدید جراح دارد. برای جلوگیری از نفوذ، باید بر روی تکنیک های اسپتیک حین جراحی باشد. در صورت بروز تکرار، آنتی بیوتیک های با اولویت اولویت دارند. در شرایط بحران های مکرر و شدید، همیشه انجام می شود و تست می شود پیشنهاد به آنتی بیوتیک برای راهنمایی بهتر در مدیریت پزشکی کمک خواهد کرد.

8. از سوال از مربیان و همکاران خود در زمینه جراحی پیوند مو نترسید! خرد و تجربه آنها بسیار ارزشمند است.

عوارض برداشت نوار پوستی در کاشت مو

پیشینه

کاشت مو به روش FUT در حال حاضر یک روش استاندارد طلایی در برداشت گرافت مو است و به لحاظ زیبایی نتیجه عالی در بر دارد و در بیشتر موارد نیز کمترین جای زخمی باقی می ماند. با این حال، به دلیل محبوبیت فزاینده کاشت مو به روش FUE، که با تبلیغات اغراقانه ادعا می کند که بدون جای زخم و بدون درد. است، تعداد عمل های انجام شده به این روش (FUT) به 51٪ از کل جراحی های ترمیم مو کاهش می یابد. یافته است. FUT یک روش نسبتا ایمن است اما هر عمل جراحی دیگر، حتی با حضور یک پزشک باتجربه می می تواند معمول و غیرمعمول داشته باشد.

خونریزی و هماتوم

هر جراحی ناگزیر، وجود غیرمنتظره و هماتوم را دارد، و از بروز آن نمی تواند مانع کرد. اما در کاشت مو به روش FUT احتمال بروز آن به کمتر از 1٪ می رسد.

پیشگیری

پیش از عمل، تشخیص بیماران به فشار خون بالا و اختلالات بیماری ارثی مانند بیماری ویلبراند بسیار مهم است. از بیماران نیز باید خواست می شود مصرف مواد مغذی مانند ویتامین E و داروهای تشدید کننده مانند آسپرین و وارفارین را حداقل 1 هفته قبل از عمل قطع کنند.

هماهنگی با پزشک مسئول در مورد قطع این داروها و عدم وجود تشدید شرایط پزشکی موجود نیز مهم است.

طی این روش، برای جلوگیری از مصرف، تزریق کافی از محلول بی حسی تمسّنت، و سپس ایجاد برش و جداسازی فولیکول ها از سطح پوست تا حد ممکن، استفاده از کلمپ و فورسپس برای کشش، از دستگاه الکتروکوتر جهت انعقاد، و تقریب. و نزدیکی دقیق حین بخیه زدن مفید خواهد بود.

درمان

بیشتر محیط ها را می توان با فشار آرام به مدت 10 دقیقه حرکت کرد. در صورتی که این کار کافی نبود

ممکن است نیاز به بخیه های بیشتر باشد. با تأخیر در محیط به علت هم، به همراه تورمات و موضع گیری ها، باید زخم و پیدا شود و زندگی باز شود باید انعقاد داده شود و دوباره بخیه شود.

عفونت

عفونت های زخم در ناحیه برداشته می شود به روش FUT بسیار نادر است و بروز می کند آن تنها 0.1٪ می باشد.

پیشگیری

شناسایی بیماران مبتلا به درمان های کنترل نشده و بیماری های سیستم ایمنی بسیار مهم است.

هنگ عمل جراحی، ناحیه برداشته شده مودهنده باید ضد عفونی و تمیز و برای پاک کردن بقایا و اجزای انتقال داده شده با محلول نمکی داده شده است شود.

بسیاری از جراحان مو استفاده از آنتی بیوتیک های هواساز را توصیه نمی کنند، اما

نویسنده و محقق این مقاله به طور مرتب نسبت بیوتیک های خوراکی را درست قبل از عمل می کند.

درمان

اگر ناحیه برداشت مو به دلیلات، تورم دردناک، دردناک است چرکی و قرمزی ملتهب شود، کشتایی باید از مصرف بیوتیک ها گرفته شود موضعی و سیستمیک (به عنوان مثال، سفالوسپورین، پنی سیلین و تتراسایکلین) باید شروع کرد. شود، اما این اتفاق بسیار غیر معمول است.

درد

درد در روش FUT بیشتر از روش FUE است و همین دلیل اصلی افزایش محبوبیت روش FUE می باشد. این درد ناشی از کشش و اطراف زخم است، اما این در موارد حتی در کاشت موی بزرگ (کاشت 2500 گرافت یا بیشتر در هر سانتی متر مربع روی سر با فواصل کم) ناچیز بوده و به همین خاطر قابل کنترل است. کمتر از 10٪ نیاز به مصرف دارو دارد ضد درد به مدت بیش از 3 روز دارند و داروهای مساکنی که به طور مستقیم از مصرف می شوند استامینوفن کدئین دار است. با این حال، داروهای ضد ضد غیر استروئیدی داروهای مصرفی نویسنده این مقاله هستند چرا که مواد مخدر و آرامبخش دارای محدود ترین های هستند و عوارض جانبی تهوع و فشارخون نیز به طور جدی تری وجود دارد.

نورالژی و نوروما

نورالژی به دردهای پاروکسیمال شدید مرتبط با اعصاب سر و گردن اطلاق می شود و نوروما، ورم عصبی یا درد ناشی از رشد یا تومور بافت های عصبی است و اگر چه بسیار نادر است، ولی بیمارانی هم هستند که پس از عمل کاشت به روش FUTیا در حین آن از درد ضربانی یا گزگز رنج می برند و نسبت به درد حساس هستند. که این درد ناشی از آسیب به اعصاب حسی، به ویژه عصب اکسی پیتال (پس سری) بزرگ، کوچک یا سوم است در حالی که نشان می دهد. دادن هیچ ظاهر غیرطبیعی زخمی در ناحیه بانک مو مشاهده نمی شود.

محقق این مقاله یک بار با بیماری است که تحت عمل کاشت قرار می گیرد روش FUT توسط پزشک دیگری قرار گرفته بود و از درد شدید و یک توده ارتجاعی در اطراف ناحیه بانک مو شکایت داشت. پس از اجرای یک بیوپسی، نورومای ناشی از ضربه تشخیص داده شد، که یک ضایعه نادر است.

درمان

راتژی های زیر برای گزارش کردن نورالژی شده است، اما برای نوروما باید روش جراحی در نظر گرفته شود:

• بی حسی موضعی و تزریق استروئید

• تزریق بوتولینوم توکسین (بوتاکس) نوع A

• نورومدولاسیون رادیویی

گزگز و مور مور

بروز بی حسی موقت در قسمت بالای بخش بانک مو در پشت سر، عدم ناپذیر است که به دلیل وجود اعصاب محیطی حسی بر روی سطح پوست می باشد که بریده شده اند. این علامت معمولاً ماه طول می‌کشد اما می‌تواند تا 2 سال هم طول داشته باشد بکشد. اگر شاخه های اصلی اعصاب بریده شود، ممکن است بی حس شدن دائمی رخ دهد، اما ممکن است نویسنده و محقق هرگز با این مورد برخورد نکرده است.

اِسکار کلوئید / هیپرتروفیک

آمار تشکیل اسکار کلوئید و اسکار هیپرتروفیک بر روی پوست سر در مقایسه با های بدن پایین است، سایر قسمت های آن در آسیا بالاتر از نژاد سفیدپوستان اروپا و قفقازی است. نویسنده مقاله تنها دو مورد تشکیل اسکار کلوئیدی را در 25 سال گذشته تجربه کرده، اما اسکارهای هیپرتروفیک در نژادهای آسیایی خیلی نامعمول و نادر منطقه (تصویر 1و2)

تصویر 1. اسکار کلوئید

تصویر 2. اسکار هیپرتروفیک

پیشگیری

در صورت عدم وجود اسکار کلوئید، شناسایی بیماران یا هیپرتروفیک که پیش از عمل این موضوع برایشان رخ دهد، غیرممکن است و انجام آزمایش قبل از عمل برای همه بیماران غیر عملی می باشد.

درمان

یک سری تزریق های استروئید داخل ضایعه و استفاده از ژل سیلیکونی گرید پزشکی توصیه می شود. مجموعه اسکارهای هیپرتروفیک ظرف2 سال می شوند. برای مراحل بعدی، روش FUE ممکن است یک گزینه انتخابی باشد، اما ممکن است به مالی یا عدم موفقیت به تراشیدن امکان پذیر باشد سر مایل جلسات بعدی را دوباره با روش FUT انجام دهد. در این موارد، جلب رضایت بیمار برای خطرات مکر و تکرار جلسات بعدی حائز مهم است. در داخل عمل

مراقبت و دقت تا حد امکان برای جلوگیری از کشش و به حداقل رسیدن بیان، به منظور کاهش خطر بروز اسکار بسیار حیاتی است.

باز شدن زخم و نکروز

این یک عارضه بسیار نادر ناشی از ایسکمی (کم خونی) موضعی است که به دلیل محصور شدن ناحیه، و ترکیب با شرایط دیگر از جمله، وجود و سایر موارد اختلالات گردش خون به دلیل کنترل نشده یا شرایط دیگر رخ است (تصویر 3)

تصویر 3. نکروز و افلوویوم

درمان

زخم باید تمیز شود و دوباره بخیه شود. در صورتی که ممکن است جلوگیری از عدم وجود و کشش زیاد وجود داشته باشد، استفاده از آنتی بیوتیک های سیستمیک اجباری است و زخم باید باز شود و امکان درمان با قصد ترمیم ثانویه ذخیره شود.

افلوویوم

گاهی اوقات فراغت اطراف منطقه بانک مو دچار ریزش می شوند، که به اصطلاح ریزش ناشی از شوک در ناحیه دهنده نامیده می شود. این ریزش، 1 تا 9 هفته پس از عمل اتفاق می افتد، اما بیشتر بین 3 تا 5 هفته معمول تر است. و ثابت با محکم بستن (بخیه زدن) ناحیه زخم مرتبط است اما می تواند حتی در طول جلسه اول با دست دادن پوست سر همراه باشد و بیشتر در زنان شایع است.

برترام اظهار می کند که این پدیده، یک آناژن (مرحله فعال رشد مو) است تا تلوژن افلوویوم، و به دلیل محکم بستن ناحیه زخم، محل موضعی، و ایسکمی موضعی ناشی از ماده بی حسی تامسنت، آدرنالین و اثر سمی بخیه قابل جذب اتفاق است. می شود.

به بیمار توضیح داده می شود که این وضعیت پس از 100 روز خود به خودی بهبود می بخشد و هیچ درمانی لازم نیست (تصویر 4).

کشیدگی و گسترش اسکار

این مشکل بزرگترین مشکل بیمار برای روش FUT است، اما بیشتر درد دارد های خطی غیر قابل شناسایی هستند مگر اینکه مو بسیار کوتاه باشند. تکنیک های اخیر به کاهش اسکار کمک می کند (جدول1)، اما در 5٪ از بیماران پس از اولین جلسه، و در 10 تا 15 درصد آنها پس از جلسات بعدی زخم‌هایی با بیش از 3 میلی‌متر ایجاد می‌شوند. که به دلیل عوامل زیر است (تصویر 5 و 6):

تصویر 4. افلوویوم

جدول 1 تکنیک ها و مدیریت پهن شدن یا کشیدگی اسکار

تصویر 5. پهن شدگی اسکار و علائم بخیه

تصویر 6. پهن شدگی اسکار پس از چند جلسه کاشت مو

• شرایط مستعد بیمار بودن
• بیماران جوانتر مبتلا به شلی پوست سر معمولا نسبت به بیماران مسن تری که پوست سرشان هستند سفت است، بیشتر پهن شدگی اسکار در ناحیه بانک مو (پشت سر) می شوند.
• – سندرم اهلرز دانلوس (اختلال ژنتیکی در متابولیسم کلاژن با علائم شکنندگی پوست و زیبایی و افزایش خاصیت ارتجاعی پوست و ..)
• طراحی اشتباه
• موقعیت بدنی بسیار پایین/ شکل بد
• تکنیک های اشتباه
• بخیه بیش از حد سفت و آسیب به کشیدنی زیاد/ بیش از حد از حد / برش یا تقسیم فولیکول بیش از حد

درمان

• بخیه مجدد
• گزارش های متعددی در مورد بهبود اسکارهای منطقه بانک مو (با / بدون استفاده از بافت گستر (Tissue Expanders)، خطی/ زیگزاگ، تک لایه / دو لایه / سه لایه) وجود دارد اما هیچ کدام نمی تواند بهترین راه حل را تضمین کند.
• استتار با روش FUE
• قرار دادن گرافت های مو بر روی نواحی اسکار، گزینه خوبی است، اما بسیاری از افراد هستند. می‌دهند گرافت‌ها در نواحی کم پشت تر سر کاشته شود، تا روی اسکارهای ناشی از کاشت مو به روشFUT.
• میکروپیگمنتیشن یا میکرو اسکالپ پوست سر

عوارض منطقه کاشت مو

عوارض چند هفته اول (هفته اول تا چهارم)

عوارض پس از عمل به هر نوع نتیجه نامطلوب، ناخواسته و جراحی مستقیم که بر بیمار اثر می گذارد تعریف می شود. در عمل پیوند مو، عوارض پس از عمل با یک گزارش و ارزیابی عارضه کلی تنها 4.7 درصد بسیار غیرمعمول است.

درد

پس از مراحل کاشت مو، برخی از افراد من (نویسنده مقاله از درد قابل تحمل، معمولا بیشتر در منطقه بانک مو شکایت دارند تا ناحیه کاشت. درد را می توان با داروهای ضد درد خوراکی کنترل کرد، و من پاراستامولmg 500 هر 4-6 ساعت همراه با اورتیککسیب mg 120 یک بار در روز به مدت 2 روز تجویز کردم. پس از آن داروها خود را قطع می کنند و ناراحتی می کنند گزارش نمی‌شود.

معمولا پیش نمی آید که بیماران از درد شدید شکایت داشته باشند و در چنین موقعیتی، برای بیماران مواد مسکن اپیوئیدی به همراه داروهای ضد غیر استروئیدی تجویز می شود.

آکنه کیستی یا پوستول / جوش

من همیشه فردای روز عمل جراحی، بیمار را پس از اولین شامپو زدن بعد از عمل و جهت بررسی ناحیه بانک مو و منطقه کاشت ملاقات و معاینه می کنم. گاهی اوقات، آکنه های چرکی فولیکولی

و جوش های قرمز کوچکی بر روی ناحیه کاشت به وجود می آیند. در روز، پس از عمل کاشت، پنجمین پزشک دوباره برای کشیدن بخیه ها مراجعه می کنند، و تعداد کمی از آنها ضایعات پوستول و نمایان می شوند دهد.

بیماران معمولا از درد و یا شکایت نمی کند در ناحیه آسیب دیده، اما تجربه خارش و سوزش وجود دارد. در حالی که این ضایعات پوستی ممکن است مشکوک به منشاء عفونی باشند، تا زمانی که جداسازی ارگانیسم های بیماری زا در رنگ آمیزی گرم و تشخیص نوع بیماری منفی باشد، به عنوان ضایعات استریل می شوند. توضیحات احتمالی برای تشکیل این پوستول ها و جوش ها شامل واکنش های بدن به عوامل خارجی احتمالا به پودر دستکش جراحی، بخش سوزنی مو و غیره. در یک تحقیق، بیماری در خون، در جراحی پوست سر و گردن، مشخص شد که از 45 بیمار، در 2 بیمار عامل آکنه (Propionibacterium acnes)، و تنها در 1 بیمار استافیلوکوک هومینیس، یعنی تنها 7 درصد بروز می کند. این امر از توصیه های فعلی انجمن قلب آمریکا در برابر استفاده از آنتی بیوتیک های پروفیلاکسی در بیماران بدون دریچه های مصنوعی قلب برای جراحی پوست سر و گردن می کند.

مدیریت شامل ذخیره پوستول از طریق خراشیدن آن با یک سوزن استریل و فشار ملایم با استفاده از نوک گوش پاک کن برای خارج کردن مواد داخل آن است.

پس از آن به بیماران توصیه می شود که کمپرس آبگرم را به مدت 3 تا 5 دقیقه دو بار در روز انجام دهند. با استفاده از این دو روش معمول می توان مشکل را کنترل کرد. زمانی که به وجود مشکوک هستیم، رنگ آمیزی گرم برای شناسایی باکتری، کشت زخم و تست آنتی بیوتیکی باید انجام شود. از آنتی بیوتیک ها مانند پنی سیلین ها، سفالوسپورین ها یا ماکرولیدها استفاده می شود برای افرادی که به روش های معمول مقاوم هستند و اگر شواهدی از رنگ آمیزی یا نشان داده شود، اختصاص داده شده است.

تورم

یکی از رایج ترین عوارض در ناحیه گیرنده یا کاشت مو، تورم و اِدم است که ظرف 3 روز تا یک هفته بیشتر است پس از عمل مشخص می شود. گروه های مختلف از ورم در طول پوست جلوی سر، پیشانی و ناحیه اطراف چشم تا ناحیه گونه فوقانی شکایت دارند، و ممکن است گاهی اوقات تورم با ناتوانی اضافه شود در باز کردن چشم ها همراه باشید. ادم یا ورم، قرمز، گرم و دردناک نیست. اینکه برخی از بیماران، اِدم تجربه می کنند یا نه ممکن است به ترکیب بی حسی تمسّنت شود استفاده شده بر روی ناحیه گیرنده فولیکول های مو، مقدار تزریق شده، و طول مدت عمل داشته باشید.

بعد از عمل، اندازه برای کنترل تورم شامل درمان استروئید خوراکی کوتاه مدت، خوابیدن با زاویه 45 درجه، نوار چسب یا هدبند زیر خط رویش مو، استفاده از کیسه یخ یا بسته های نخود منجمد هر 20 دقیقه می شود. در میان تمام راهکارها برای کنترل تورم از عمل در ناحیه اطراف چشم، روشی موفقتر کشف شد که در آن از ترکیب 100 میلی لیتر سرم نرمال سالین + لیدوکائین 2٪ +cc 1 اپی نفرین 1000/1 +mg 40 تریامسینولون در ناحیه کاشت مو حین عمل می شود.

قرمزی ناحیه کاشت مو

در طول هفته اول پس از کاشت، ناحیه کاشت مو یا گیرنده، دارای کمی قرمزی یا آریتماتوز باشد. این پدیده بیخطر است و ممکن است با کمی تورم همراه باشد باشد و حدود 2 تا 4 هفته خود را به خود بفهمد.

عوارض عمل در طول ماه اول

تشکیل کیست

حدود 4 هفته پس از کاشت مو، ممکن است در منطقه کاشت مو کیست که ظاهر شوند و به صورت برآمدگی های خمیری نرم به نظر می رسند که قطر آنها 0.5 تا 1 سانتی متر است. این کیست ها به رنگ پوست یا کمی قرمز هستند، بدون رشد مو در بالا هستند ضایعه و پوست پوشاننده آنها بیش از حد ممکن کشیده شده و براق باشد. پزشکان عموما دردی ندارد، اما ممکن است برخی از آنها خارش داشته باشند. ایجاد کیست ها به نظر می‌رسد به دلیل گیر کردن میکروگرافت‌ها در بافت زیر جلدی باشد، به همان مقداری که روغن می‌خورد شده توسط غدد چربی بدون هیچ راه خروجی تا زمانی که ساقه موها بریزد انباشته می شود. حمل کردن گرافت ها نیز توضیح دیگری در خصوص علت این کیست است.

اغلب با استفاده از کمپرس آبگرم دو مرتبه در روز به سرعت و در عرض یک هفته از بین می روند. قبل از اینکه آنها نیاز خود را به محتویات دارند این صورت که قسمت بالای کیست با تیغ شماره 15، برش داده می شود. خارج شدن ماده ای روغنی گاهی همراه با چک مشاهده خواهد شد. وجود اریتما، درد و رنج ممکن است نشان دهنده متفاوت باشد که در آن صورت من تجویز بیوتیک ها را شروع می کنم. انتخاب کنید من از آنتی بیوتیک ها به طور کلی، پنی سیلین برای باکتری گرم مثبت است.

افلوویوم پس از عمل / ریزش موی ناشی از شوک

تمام پزشکان پیوند مو این بیماری را تجربه می کنند که به عنوان ریزش ساکن در داخل و اطراف منطقه گیرنده پیوند و همچنین منطقه دهنده یا بانک مو توصیف شده است. این اتفاق بین 2 تا 4 هفته پس از عمل کاشت مو می شود و غیر قابل پیش بینی است. اندازه ناحیه آسیب دیده از لکه ای کوچک تا ناحیه ای به بزرگی 5×4 سانتی متر اندازه است.

افلوویوم پس از جراحی ممکن است یک آناژن یا تلوژن افلوویوم باشد. به باور دلیل علت این افلوویوم تروما یا شوک ناشی از ضربه به مخزن موجود، هنگام ایجاد شکاف ها و به خطر افتادن جریان خون است. معمولا افلوویوم ناشی از جراحی، خود به خود 4 ماه پس از ریزش می شود. با این حال، برخی از بسیار کوتاه ممکن است قادر به درستی و به طور دائم از بین بروند.

عوارض عمل در ماه چهارم

قطعات موی باقی مانده (باقیمانده ریشه)

بیماران ممکن است در حدود ماه چهارم تا ششم پس از عمل کاشت مو، ریشه های متوجه بدون رشد مو به اندازه 1 تا 2 میلی متر می شوند. این موها نه در طول فرآیند تلوژن ریخته اند و نه به همراه گرافت های دیگر رشد کرده اند. در صورت خارج این بقایای ریشه مو، ساقه های برش خورده غیر قابل رشد مو مشاهده می شود، و به این ترتیب، توصیه می شود همه آنها حذف شوند، چرا که غیر طبیعی هستند و ممکن است واکنشی باشند ابرازی بدهند.

اگر در بیماران به طور مکرر بقایای ریشه مو مشاهده می کنید، ارزیابی روش برش گرافت ها توسط تیم موی خود از اینکه خیلی مهم است. در حالت ایده آل، میکروگرافت های واحد فولیکولی گلابی شکل دارای یک اپیدرم (پوست) نزدیک به مو، حاوی کلاهک ظریف پوستی بر روی برجستگی های شفاف پوستی هستند، و مقدار کمی از درک در عمق برجستگی های پوستی برای گرفتن با فورسپس یا پنست جولری دارند.

بی حسی و کرختی

کرختی و بی حسی خاص در منطقه گیرنده پیوند مو رخ می دهد و معمولا چند هفته تا چند ماه (2 تا 3 ماه) پس از عمل ادامه می دهد.

بیمار باید اطمینان حاصل کند که حس این ناحیه با گذشت زمان برمی شود. برای به حداقل رساندن بی‌حسی، این نکته حائز مهم است که عمق برش‌ها به اندازه است لازم است زیر بالب (پیاز) های مو قرار گیرد به طوری که از آسیب عصبی غیر ضروری جلوگیری شود شود.

بالاآمدن سطح پوست

هنگامی که ناحیه گیرنده مو به طور کامل بهبود می یابد و گرافت ها در ماه چهارم پس از شروع عمل به رشد می توانند، ممکن است مصرف کنند توجهشان به تورفتگی پوست بافت های اطراف فولیکول پیوندی جلب شود که تا حدودی بالاتر باشد از بافت اطراف آن قرار گرفته است و سنگفرش نامیده می شود و در صورت استفاده از گرافت های گرد و بزرگ مو رخ می دهد و زمانی که میکروگرافت ها یا واحدهای فولیکولی مورد استفاده قرار می گیرد قرار می گیرند به Tenting مشهور است. بروز این شرایط به استفاده از گرافت های موی بزرگ و گرد، استفاده از گرافت هایی که به طور ضعیف آماده سازی شده اند با اپیدرم یا پوست مرتبط، و شکاف هایی بسیار مهم به بالا قرار گرفتن گرافت وارد شده کمتر از 3/1 طول کل آن توسط جراحان مرتبط است.

برای جلوگیری از این شرایط، برش با عمق صحیح باید با توجه باشد به طول گرافت ایجاد شود. بعد از وارد کردن، گرافت ها را فقط کمی از سطح برش بالا برده اند و فقط به نحوی که از گرافت های آماده شده و برش زده شده استفاده کنید. وجود دارد مربوطه در جهت بهبود بالارفتن سطح پوست و استفاده از گرافت ها عبارتند از الکترودسیکیشن بافت اضافه، میکرودرم ابریژن یا تراشیدن بخش بالا آمده.

تورفتگی

بر خلاف شرایط بالارفتن سطح پوست، تورفتگی پوست و بافت اطراف گرافت های مو (پری فولیکولار) است. این وضعیت به صورت تو رفتگی، گودی یا حفره ای که در حالت پوست پرتقالی دیده می شود خود را نشان می دهد. علت این امر قرارگیری گرافت های مو به صورت عمیق در داخل برش ها یا ایجاد برش های بیش از حد در ناحیه بانک مو در داخل خود را طوری که گرافت در جای حرکت دارد و جابجا می شود و یا از برش ها بیرون می آید.

برای جلوگیری از فرورفتگی، گرافت ها را کمی بالاتر از سطح قرار دهید برش ها وارد کرد. تورفتگی به اصلاح سختی می‌شود و معمولاً به پانچ اسکار، الکترودسیکاسیون، نیاز دارد. یا میکرودرم ابریژن پوست اطراف تورفتگی ها دارد.

کلوئید / اسکار

کلوئید نوعی اِسکار است که از بافت دانه دانه رشد کند (اطراف زخم) است که به آرامی با کلاژن نوع 1 جایگزین می شود. آنها در ابتدا به صورت پلاک های صورتی، لاستیکی و کش سان، و براق در ناحیه زخم یافت می شوند، اما سپس از محدوده اصلی زخم گسترش می یابند. کلوئید تنها در انسان یافت می شود و در 5 تا 15 درصد زخم ها رخ می دهد. این وضعیت بر هر دو جنسیت به طور مساوی تأثیر می گذارد، اما در زنان و احتمالا به دلیل پیامدهای زیبایی و آرایشی مرتبط با تغییر فرم بدن درصد بیشتر است نشان داده است.

فراوانی رخداد کلوئیدی که پوستشان رنگدانه دارد بیشتر دارد، 15 برابر بیشتر از افرادی است که پوستشان دارای رنگدانه های کمتری است. با این حال، در پوست سر جریان و ذخیره شده است و احتمال کل خون بسیار کم است است. جمع آوری این اطلاعات در طول تاریخ حیاتی و لازم است تا درمان به درستی توصیه و راهنمایی شوند.

کنترل فعلی کلوئید شامل درمان با تزریق داخل ضایعه با کورتیکواستروئیدها (کورتون)، 5-فلورواوراسیل، بلومایسین، اینترفرون، کرایوتراپی (سرمادرمانی) و وراپامیل. می باشد. سایر روشهای درمانی پیشنهادی ژل / ورق سیلیکونی موضعی یا استفاده از لیزرها مانند لیزر رنگی پالسی و لیزر Nd:YAG با زمان تابش طولانی است. من معمولا از تزریق تریامسینولون mg/mL40 داخل ضایعه با وابسته به اندازه کلوئید استفاده می کنم، 1 ماه تزریق انجام می‌شود مدت حدود 2-3 ماه ، و با این کار کلوئیدهای کوچک تا متوسط صاف می شوند.

عوارض عمل در ماه ششم و پس از آن

رشد مو با ظاهری غیر طبیعي

هنگامی که در ماه چهارم پس از عمل، شروع به رشد کرد، در ابتدا قبل از رویشی با طول، تراکم و ضخامت طبیعی، ظاهری غیر طبیعی دارد. گرافت ها در ابتدا ممکن است هنگام رویش، موجدار یا گره خورده و غیر طبیعی باشد، اما بعد از گذشت چند ماه، صاف می شوند و بافت طبیعی بیمار را به خود می گیرند. رشد ممکن است قطر و کالیبر متفاوتی، رشته با رشته های ظریف تر، اما گاهی اوقات با رشته هایی ضخیم تر داشته باشید.

گرافت ها با جهت رویش های مختلف

قاعده عمل کاشت مو، پیروی از زوایای طبیعی نزدیک به کرم موجود خود فرد به عنوان محل قرارگیری گرافت ها در پوست سر است. معمولا زاویه ساقه مو از 90 درجه در تاج مو (قسمت پشت و وسط سر) تا 30 درجه در خط رویش موی جلوی سر تغییر است.

در پوست پشت سر و دو طرف آن، زاویه مو بسیار دقیق می باشد و ممکن است در برابر پوست سر مشخص باشد نظر بیاید. من در ناحیه کاشت مو (گیرنده) به دنبال ظریف و نازک موجود هستم و فقط از جهت رشد و زاویه آنها الگو می گیرم.

خط رویش موی غیر طبیعی

خط رویش مو که در عمل کاشت مو از حد بالا و یا خیلی پایین قرار گرفتن ظاهری غیر طبیعی ایجاد خواهد کرد. برای خلق چهره متقارن و جذاب، قانون یک سوم را دنبال کنید که نسبت چانه به نوک بینی 3/1 باشد، نوک بینی به منطقه برآمدگی بین دو ابرو یک سوم دیگر است، و بالای ناحیه دو ابرو به خط رویش مو یک سوم دیگر.

اصلاح خط رویش مویی که بالا قرار گرفته، آسان تر است چرا که می توان در طول جلسه کاشت موی بعدی آن را پایین آورد. اصلاح خط رویش مویی که بیش از حد پایین قرار گرفته است. چرا که درمانهایی از جمله پانچ و برداشت گرافت ها، جداسازی و برش با تیغ شماره 11 و بزرگنمایی انجام شده است. همچنین ممکن است لیزر باشد کرایه زائد برای از بین بردن گرافت های ناخواسته یا کم کردن خط رویش مو در نظر گرفته شود.

یکی دیگر از اشتباهات رایج در ایجاد خط رویش مو این است که بسیار صاف باشد خط رویش مو در واقع نه یک خط صاف، بلکه یک منطقه دندانه دار نامنظم است، و تراز کردن و قرار دادن گرافت ها در امتداد یک خط مستقیم باعث ایجاد یک ظاهر مصنوعی می شود می شود. که افزون بر این فقط از گرافت های موی تکی باید برای خط رویش مو استفاده شود. قرار دادن دو یا سه گرافت مو در خط رویش مو، این ناحیه را بدشکل جلوه می دهد و در نتیجه به راحتی می توانس زد که فرد کاشت مو انجام داده است.

رشد ضعیف گرافت

بهترین نتایج عمل پیوند مو را می توان در طول 6 تا 8 ماه پس از جراحی بررسی کرد، اگر چه از آن بر این باورند که رشد مو می تواند تا ماه دوازدهم ادامه داشته باشد.

هنگامی که شرایط توصیه شده در طول عمل و مراقبت های پس از آن به درستی اجرا نمی شود، رشد مو در بیماران ممکن است ضعیف باشد.

رشد ضعیف در کاشت مو به رشد کمتر از 90 درصد در طول حداقل 8 ماه پس از عمل گفته می شود. دکتر جری کولی در یک بررسی که در عمل های خصوصی رشد ضعیف 6% و در محدوده 0-25% بوده است. مهمترین فاکتورهای تعیین کننده بقای گرافت، جلوگیری از ضربه یا ترومای مشخص به گرافت ها و اطمینان از رسیدن به کافی کافی و مورد نیاز به فولیکول های موی کاشت شده می باشد.

نتیجه

عوارض مورد بررسی فوق مواردی است که در عمل پیوند مو به چشم می خورد. پیام و قاعده اخلاقی و اصولی برای تمام جراحان این است که حرفه ما را به خوبی تحت کنترل باشند و در خصوص الزامات، دستورالعمل ها، رویه ها و مراقبت باشند های مورد نیاز برای یک عمل موفق کاشت مو ماهرانه عمل کنند. به این ترتیب می شود عوارض ناشی از عمل را به حداقل برسانیم و به بهترین نتایجی که سزاوار آن را انجام می دهند هستند را بدهیم.

عوارض کاشت مو به روش FUE

مقدمه

امروزه اکثر متخصصان تکنیک تکنیک واحد فولیکولی یا FUE را با توجه به ماهیت کمتر تهاجمی آن در مقایسه با تکنیک کاشت نوار پوستی یا تکنیک FUT برای کاشت مو می دهند. این روش دارای مزیت استفاده از میکرو اسکار پراکنده به جای اسکار خطی و همچنین عدم استفاده از بخیه است، با این حال، روش FUE کاملاً بدون عوارض نیست و مشکلاتی هم وجود دارند که ممکن است در این روش رخ دهند که به شرح زیر تقسیم می شوند:

1. بخش منطقه دهنده یا بانک مو

1.1 ناراحتی های عمومی پس از عمل

2.1 عوارض خاص ناشی از تولید فولیکول ها

2. عوارض ناحیه گیرنده (ناحیه کاشت مو)

1.2 عوارض ناشی از ایجاد گیرنده و کاشت مو در آن

2.2 عوارض خاص کاشت گرافت ها

3.2 عوارض مربوط به زیبایی

3. عوارض پزشکی

عوارض ناحیه گیرنده یا بانک مو

ناراحتی های عمومی پس از عمل

کاشت مو به روش FUEیک جراحی زیبایی نسبتا غیرتهاجمی و ایمان است. با این حال، برخی از مشکلات زیر توسط گزارش شده است:

ناراحتی پس از جراحی در ناحیه بانک مو

درد و ناراحتی پس از جراحی در ناحیه بانک مو در بیمارانی که عمل کاشت مو به روش FUE داشته، وجود دارد. درد ممکن است در عصر یا شب جراحی رخ دهد، اما معمولا در چند روز آینده ناپدید می شود. پزشک این مقاله داروهای ضد درد ملایم مانند پاراستامول را به ویژه برای 5 روز اول، برای کاهش درد و درمان می کنند.

ترشح

پس از اینکه برای کاشت، بیمار بر روی یک بالش قرار می گیرد، بر روی منطقه بانک مو فشار وارد می شود که به مایع سرمی و خونابه می شود. بیمار ممکن است با مشاهده این مایع در روز اول صبح روز پس از نگرانی باشد. بنابراین، ما توصیه می شود بیمار یک حوله تیره رنگ بر روی بالش قرار دهد تا جلوی پس دادن سال بسیار و غیره را بگیر.

در موارد نادر منطقه بانک مو، بیمار باید با استفاده از گاز استریل فشار محکم و ثابتی به مدت چند دقیقه اعمال کند. نیازی معمولی به اقدام دیگری نیست.

گزگز، خواب رفتگی/ خارش یا سوزش پوست

بروز گزگز یا خارش و مانند آن در ناحیه بانک مو پس از عمل FUE غیر معمول است، و در صورت رخ دادن، محدود به نواحی کوچکی باشد.

خارش شدید

برخی از بیماران پس از بهبودی و ترمیم، خارش در بانک منطقه مو را تجربه می کنند. خارش معمولا پس از تمیز کردن پوست سر به روش مناسب رفع خواهد شد شد. با این حال، گاهی اوقات ما باید به توصیه توصیه کنیم که از ژل آلوئه ورا برای نرم کردن منطقه مورد نظر و کاهش مصرف کنند.

در صورت خارش شدید، لوسیون های استروئیدی و آنتی هیستامین ها نیز توصیه می شود.

عوارض خاص مربوط به روش FUE در ناحیه بانک مو

اسکارهای سفید رنگ در ناحیه بانک مو

بسیاری از افراد به اشتباه تصور می کنند که FUE یک روش بدون باقی می ماند گذاشتن اسکار است؛ با این حال، این موضوع دقیق نیست. نواحی دهنده یا بانک موی بیماران در روش FUE معمولا با جا گذاشتن اسکارهای گِرد لکه مانند، سفید رنگ آتروفیک بهبود می یابند. این اسکارها بدون مو، بدون رنگدانه، فیبروتیک و قابل لمس هستند. اگر چه این مشکل معمولا قابل مشاهده نیست مگر اینکه موی پوشاننده این باشد نواحی کاملا تراشیده شود، در مواردی که اسکارها را می توان در بررسی کوتاه از نزدیک مشاهده کرد، به ویژه اگر برداشت مو بیش از حد انجام شود. همچنین، اگر گروه های فولیکولی پیاپی و بدون مکث خارج می شوند، برخی از این اسکارها می توانند به هم بخورند. و یک زخم بزرگتر ایجاد می کند که بیشتر قابل مشاهده است. برای اینکه این زخم ها کمتر قابل مشاهده باشد، باید توسط پزشکان توصیه شود که در بهبود ناحیه بانک مو مفید است. این عبارتند از:

• استفاده از درمان ACell MatriStem در نواحی بانک مو. این روش درمانی، با کاهش یا از بین بردن اسکارهای فیبروتیک، بهبود زخم و اسکار کمک می کند.

• برداشت واحدهای فولیکولی ظریف. به این معنی که به طور عمدی فقط چند تار مو از هر واحد فولیکولی خارج شود و بقیه موها باقی بمانند. این حق باقیمانده همچنان به رشد ادامه داده و ناحیه زیباتری به وجود آورده است به طوری که این منطقه بدون مو نمی شود.

• استفاده از پانچ های کوچکتر برای جلوه بهتر اسکار. اندازه پانچ بزرگتر ازmm 1 در مقایسه با پانچ های کوچکتر ازmm 1، ایجاد می شود اسکار محسوس تری می شود. هر چند، نتیجه استفاده از پانچ های کوچکتر، برش هایی با درجه بالاتر و تعداد کمتری در هر گرافت خواهد بود. با استفاده از پانچ اندازهmm 1، متوسط موها در هر واحد فولیکولی می تواند از 2.5 هم فراتر برود در حالی که اندازه mm 0.75، تعداد متوسط موها تا 2.1 در هر گرافت می شود. این اندازه پانچ و تعداد مو در هر واحد فولیکولی به منظور رسیدن به نتایج بهترین مقاومت باید کرد.

محققان این مقاله از دو گزینه اول استفاده نمی کند. آنها از گزینه سوم، پانچ های کوچکتر (mm 0.8 یا 0.9) برای حفظ تعادل بین مو در هر هر گرافت (که سعی می کند این تعداد را در حدود 2 نگه دارند) و اندازه اسکار استفاده می کنند کنند.

آنها از آنجا که اسکارهای کم رنگ در بیماران نژاد هندی و رنگین پوست به دلیل تضاد بالاتر رنگدانه های پوست در مقایسه با نژاد سفیدپوست مشخص تر و برجسته تر هستند، از پانچ های mm 1.0 استفاده نمی کنند (تصاویر 1 و 2).

آنها به صورت زیگزاگی گرافت ها را می سازند، با اطمینان از اینکه هیچ شکافی در بانک مو، برای جلوگیری از همپوشانی گرافت ها وجود ندارد برداشت شده، به هم جوش نمی خورند یا یکی می شوند. با این روش، زمانی که گرافت ها به صورت پیوسته ظاهر می شود، ظاهر این نقطه مشخص است و قابل توجه خواهد بود.

تصویر 1. تضاد بیشتر اسکار در بیمار هندی

تصویر 2. تضاد کمتر در بیمار سفیدپوست

اسکار شبیه بیدخوردگی یا ظاهری شبیه زائده های سیفیلیسی

بعضی از پزشكان افراطی در روش تهاجمی، گرافت ها را از ناحیه بانک مو بیش از حد برداشت می کنند. نتیجه این کار می تواند ظاهری ناهنجار شبیه بید خوردگی یا زائده های سیفلیتیک در این ناحیه باشد (تصویر 3) که زمانی که بیمار است سر خود را تا حد زیادی کند، بسیار مشخص و برجسته به نظر خواهد آمد. از این جهت جلوگیری از ایجاد نواحی تکه تکه به ریزش مو، فاصله دار کردن استخراج گرافت ها به طور مناسب به شیوه زیگزاگ مهم دارد (تصویر 4).

افلوویوم پس از عمل

از جراحی، ممکن است در ناحیه بانک مو افلوویوم رخ دهد (تصویر 5)، اما نسبت به منطقه گیرنده یا کاشت مو کمتر شایع است. این شرایط به صورت ریزش موی پراکنده یا موضعی به مدت 4-6 هفته پس از عمل کاشت مو به روش FUE اتفاق می افتد. این ریزش مو موقتی است و از 3 تا 4 ماه می شود.

تصویر 3. اسکار شبیه بیدخوردگی

تصویر 4. الگوی زیگزاگ در استخراج فولیکول ها

تصویر 5. افلوویوم یا ریزش ناحیه بانک مو

تصویر 6. گرافت های مدفون در زیر پوست

این پدیده به دلیل برداشت از حد می تواند باعث توقف و شود مانع در جریان خون شود. به این ترتیب، ما را در یک جلسه برداشت کردیم 2000 تا 2200 تار مو محدود می کنند و در نتیجه افلوویوم در منطقه بانک مو مشاهده نشد.

گرافت های مدفون شده در پوست

این شرایط معمول هنگام استفاده از پانچ های کند دیده می شود. در طول استخراج فولیکول ها، زمانی که پانچ به سرعت و بدون کنترل به داخل درم یا لایه میانی پوست وارد شود، فولیکول مو به داخل پوست، جایی که باید در آن جاسازی شود، فشار داده شود. دستیار استاد ما گرافت های مدفون را همزمان با برداشت فولیکول ها بیرون می آورد؛ در غیر این صورت، ممکن است باعث تشکیل کیست شود (تصویر6).

تصویر 7. فولیکولیت در ناحیه بانک مو

تصویر 8. کیست های مخاطی در ناحیه بانک مو

در صورتی که گرافت های مو به طور کامل خارج نشوند و اجزای تشکیل دهنده آن در لایه باقی مانده و مدفون نگه داشتن فولیکولیت (التهاب یا آسیب می فولیکول مو) دهد (تصویر 7).

کیست های مخاطی

گاهی در روش FUE گرافت ها می تواند زیر پوست اطرافشان جابجا شود و تغییر مکان، در این شرایط اگر از پوست خارج نمی شود، ممکن است بعدها با تولید ورم های متعدد بدون درد در ناحیه بانک مو تشکیل توده های کیستی بدهند (تصویر 8).

دلایل احتمالی برای تشکیل این کیست های زیرپوستی عبارتند از:

• جداسازی از طریق سرتاسر پوست مشبک: باید از پانچ های FUE برای خرید در اطراف. هر واحد فولیکولی فقط تا عمق سطح میانی استفاده شود، به نحوی که گرافت ها هنوز به پوست مشبک باید باشند. اگر جداسازی از عمق کامل پوست مشبک انجام می‌شود، این گرافت‌های مرتبط از دست‌میان روند و به راحتی می‌توان زیر را انجام داد سطح زیر پوست جابجا می شوند.
• تورم بیش از حد می تواند در لایه زیر پوستی گسترش یابد، که باعث گرافت شود. های جدا شده آسان تر به پایین کشیده و جذب می شوند.
• گرافت های مدفون شده ای که در هنگام خروج از قلم می افتند

پانچ های کند از طریق نفوذ نفوذ می‌تواند باعث برش گرافت‌های مرتبط در لایه‌های عمیق‌تر پوست و جابجایی گرافت ها می شوند.

نکروز یا بافت مردگی در منطقه بانک مو

اگر گرافت ها به درستی انجام شود، در ناحیه بانک مو به ندرت نكروز نيز رخ مي دهد.

ظاهر شفاف یا کم پشتی در ناحیه بانک مو

اگر بیش از 20٪ از پوست سر در ناحیه بانک مو در یک جلسه برداشت شود، برداشت بیش از حد در نظر گرفته می شود، و ممکن است به نازک شدن و کم پشتی قابل انجام باشد مشاهده در سطح منطقه بانک مو شود و ریزش مو به صورت تکه تکه شود (تصویر 9).

تصویر 9. ظاهر کم پشت به خاطر برداشته از حد مو در ناحیه بانک مو

این مقاله ارائه می شود در جلسات متعدد در مدت 6 تا 8 ماه گرافت ها برداشت می شوند. آنها معمولا 20٪ فولیکول ها را در اولین جلسه برداشت می کنند، 15 تا 20 درصد در جلسه دوم و 10 تا 15 درصد در جلسه سوم، 50 درصد از موها در ناحیه بانک مو را نیز باقی می گذارد تا ظاهر شود. موها کم پشت به نظر نرسد.

ریزش خشک کاشته شده

هنگامی که گرافت ها از خارج از ناحیه ایمن، خاص در بیماران جوانتر می شود ریزش موی ادامه می یابد، این گرافت بعدها می تواند به دلیل پیشرفت باشد الگوی طبیعی ریزش مو، ریزش کنند. این پروسه معمول با گرافت های برداشته شده از حاشیه استخوان خلفی پشت سر رخ می دهد و در نتیجه پس از اینکه کاشته شده ریخت، تکه های غیر طبیعی طاسی یا کم پشتی در نواحی گیرنده پیوند پدید می آید. این شرایط همچنین می تواند به ایجاد نقاط رنگ سفید در ناحیه تاج مو منجر شود که با افزایش ریزش شود مو و بالا رفتن حاشیه مو مشخص تر می شود. استخراج گرافت ها از ناحیه ایمن بانک مو همیشه مطمئن تر است، که به هشت منطقه ماژور و شش منطقه مینور توسط جان کول تقسیم شده است. است. در حالی که روش فوق تا حد زیادی مفید است، مقاله روش خود را روش دارند ابداعی خود را برای ناحیه ایمن بانک مو در بخش استخوان پشت سر از طریق مشاهداتشان از بیماران گرید VII دارند. آنها تعیین منطقه ایمن بانک مو توسط دو خط موازی در بخش های فوقانی و استخوانی پشت سر مشخص شده است. خط فوقانی، مرز فوقانی دو لاله گوش را به هم وصل می کند و خط تحتانی، بخش تحتانی دو مجرای شنوایی خارجی را متصل می کند. همیشه تعداد گرافت هایی که خارج از این نواحی برداشت می شوند را محدود کنید می شوند برای جلوگیری از خطر کم پشتی در آینده در این نواحی بسیار مهم است.

خلاصه

درک کامل عوارض احتمالی مربوط به روش FUE به منظور جلوگیری از این عوارض و دست ها به نتایج بهتر حائز یابی است. انتخاب مناسب و مشاوره دادن به ، با استفاده از صرف احتیاطی کافی در طول هر یک از مراحل عمل کاشت، و پیگیری بیمار این کار مفید است، بهترین نتیجه برای بیمار و نیز جراح را تضمین می کند.

فولیکولیت در کاشت مو:

دیدگاه متخصصان پوست

فولیکولیت در جراحی ترمیم مو

فولیکولیت یک نوع عامل فولیکول (التهاب یا وجود فولیکول مو) است که معمولاً با سطحی واحد پیلوسباسه (مرتبط با غدد بارز) بررسی شود. با باز شدن قیفی شکل فولیکولهای مو شروع می شود. معمولاً این اتفاق در هر ناحیه دارای مو در بدن به عنوان یک پوستول (جوش) آریتماتوز بروز می کند. این پدیده را می توان بر اساس عمق تهاجم (سطحی و عمق) و ریشه میکروبی آن طبقه بندی کرد.

در کاشت مو، نوع فولیکولیتی که معمولا مشاهده می کنید، نوع سوپرفیشیال یا سطحی است (تصویر 1) که به صورت پوستول کوچک در دهانه یا روزنه فولیکول است. مو ظاهر می شود. و ممکن است به سرعت و پس از چند روز به زائده های چندگانه تبدیل شوند (تصویر 2). به باور بوناگان و پاتووانیش شروع بروز زائده ها از 2 روز تا 6 ماه پس از پیوند واحد فولیکولی تغییر است.

تصویر 1. فولیکولیت سوپرفیشیال

تصویر 2. فولیکولیت چندگانه

کشت آزمایشگاهی این زائده ممکن است منفی باشد. از این جهت، ممکن است به عنوان فولیکولیت «غیرعفونی» نامگذاری شوند. این شرایط ممکن است با عوامل مکانیکی مانند اصطکاک، انسداد یا ترومای فولیکولی همراه می شود، که نمونه های آن پیوند است. مو و برداشتن مو است. در پژوهشی توسط لوگاناتان و همکارانش در سال 2014 فولیکولیت استریل، به عنوان یک عارضه پس از پیوند مو شناسایی شد، که 23.29٪ تحقیقات تحقیقاتی آنها را تشکیل دادند. می داد.

به همین شکل، سالانیتری و همکارانش، نرخ کلی یک سری از 533 مورد کاشت مو که از سال 1995 تا 2006 انجام شد 4.7 درصد را اعلام کردند، که فولیکولیت تقریباً یک پنجم موارد آن را با 1٪ در می گرفت.

با این حال، فولیکولیت پس از کاشت مو ممکن است به دلیل وجود داشته باشد باکتریایی ایجاد شود. استافیلوکوکوس اورئوس، در بین دیگر، شایع ترین پاتوژن یافت شده است نوشته شده در فولیکولیت پوست سر است. ممکن است با پوستول ها، مصرف آنتی بیوتیک موضعی درمان شود و اگر زائده چندگانه باشد، ممکن است پزشک آنتی بیوتیک ها را تجویز کند سیستمیک را برای بیمار شروع کند.

فولیکول سوپرفیشیال یا سطحی ممکن است به لایه های عمیق تر پیشرفت کند و احتمال دارد به کورک تبدیل شود.

این زائده ها به صورت گره های عمیق و ریشه داری بروز می که ممکن است با لمس، دردناک شوند. بروز چنین زائده هایی حتی در مواردی که عمل می کند جراحی در شرایط استریل خیلی دقیق انجام می شود باید جراح پیوند مو ابتلا به بیمار را بررسی کرده و به دنبال عوامل مستعدکننده احتمالی وجود دارد، اختلالات خون و نقص های پیچیده در عملکرد نوتروفیل گردد.

سودوفولیکولیت نوعی از فولیکولیت غیر عفونی است که بیشتر در پوست های تیره (سیاه پوست) پس از اصلاح دیده می شود. این اتفاق رخ می دهد که فولیکول موی در حال رشد در پوست گیر کند و به جای خروج از پوست سر، پیچ می خورد و به درون دیواره فولیکول رشد می کند.

این روند آسیب شناسی فولیکولیت ادامه در حال کاوش و مناظره است که آیا گرافت های پیوندی در لایه های داخل پوست سر مدفون می شوند و در نتیجه در درون پوست رشد می کنند. برای کنترل چنین شرایطی به آسانی فولیکول درگیر را با کندن خارج می کنند.

فولیکولیت دکالوانس یکی دیگر از انواع چالش فولیکولیت برانگیز است که ممکن است در بانک مو و همچنین منطقه گیرنده رخ دهد. این زائده ها معمولا به صورت پوستولهای فولیکول شخصیت و آریتماتوز با نتیجه های هیپرکراتوز ( شاخی شکل) و در اطراف مدخل آسیب دیده شروع می شود. زائده ها ممکن است در نواحی ورتکس (ناحیه بالا و پشت سر) ممکن است شروع شود و به طاسی منطقه ای گسترش یابد. این وضعیت می تواند به صورت «فولیکولیت طرح به هم پیچیده و چسبیده» هم باشد، چرا که تعداد زیادی فولیکول های مو ممکن است در خروجی یک فولیکول تکی منبسط رشد کنند. اتبرگ و همکارانش در سال 2009 یک مورد گسترش فولیکولیت دکالوانس را در گرافت های پانچ نوشته شده 20 سال پس از کاشت مو توصیف کردند. این مشکل ممکن است به نام دکالوانس کوین باشد کواید «Quinquaid’s decalvans» نامیده شود، از این جهت که دلیل آن هنوز ناشناخته است.

آن شامل آلوپسی است که به ظاهر باتلاقی و ضخیم شدن پوست سر به همراه پوستول، خوردگی، دلمه و پوسته می شود. وجود استافیلوکوک مرتبط با این اختلال، بروز آن نیست، اما ممکن است ناشی از این مشکل باشد قبل می تواند باعث ایجاد این اختلال شود.

مدیریت این شرایط چرا به طور کلی مشکل است که این پیشرفت می کند بیماری با فزاینده و کاهنده مشخص می‌شود و می تواند چند سالی طول بکشد. مصرف آنتی بیوتیک های سیستمیک مخصوص ریشه کنی استافیلوکوک اورئوس توصیه می شود.

با این حال، پس از قطع دارو، عود بیماری نیز مشاهده می شود. داروهای تجویزی مربوط به عود می تواند از جمله ریفامپیسین همراه با مینوسایکلین، اسید فوزیدیک خوراکی همراه با موپیروسین موضعی و اسید فوزیدیک با اریترومایسین باشد. تزریق استروئیدی داخل ضایعه ممکن است به کاهش قرمزی و تسکین علائم خارش کمک کند. استفاده کرد از آنتی باکتریال های موضعی داخل بینی برای ایجاد منبع استافیلوک نیز می‌توان مفید می باشد.

چکیده

جدول چکیده در اینجا نشان داده شده است (جدول 1)

فولیکولیت پس از عمل کاشت مو: از دیدگاهی دیگر

فولیکول ناشی از جای جایگذاری گرافت ها

پیوند واحد فولیکولی (FUT) روش اولیه ترمیم مو است که در سراسر جهان انجام شود. برای انجام FUT به درستی، مهم تطابق است اندازه / طول گرافت با اندازه / عمق برش به خوبی مشهور است. فولیکولهای مو در بین بیماران از 3 تا 6 میلی متر تغییر می کند و می تواند بر اساس نژاد و خصوصیات شخصی فرد متفاوت باشد باشد. بنابراین، عمق برش باید برای هر بیمار ارزیابی شود. تیغه ای که طول ثابتی داشته باشید و یا بدون کنترل عمق استفاده می شود می توان در برخی از بیماران به صورت عمیق تری به زیر جلدی نفوذ کند. کنترل نادرست عمق و جایگذاری گرافت پس از آن می تواند ایجاد مشکلاتی مانند تورفتگی، بالارفتن سطح پوست و استفاده از گرافت ها، فولیکولیت، کیست های اپیدرمال، رشد موها در زیر پوست و مشکلات دیگر (تصویر 1) شود. وانگ هنگام تنظیم عمق تیغه، چندین گرافت را برای تعیین عمق متوسط اندازه گیری کرد، اما وی دقیقا تغییرات طول گرافت در یک بیمار را طی مدت زمانی خاص نگرفت. عمق برش صحیح از بیماری به بیمار دیگر است، اما قبلا بر این باور بودند که تفاوت کمی در طول گرافت در همان فرد وجود دارد. با انجام تکنیک های جراحی مناسب برای ترمیم مو برای ایجاد مفهوم مناسب برای نواحی دریافت پیوند، مشکلات مربوط به کنترل عمق شکست هنوز در برخی از افراد رخ می دهد.

یک پژوهش برای ارزیابی اینکه آیا تفاوت معنی دار در طول گرافت یک بیمار طی زمان وجود دارد، انجام شد. بر اساس این پژوهش، طول گرافت می تواند در همان فرد به طور قابل توجهی متفاوت باشد: اکثر افراد کُره ای اختلاف طول 1 تا 1.5 میلی‌متر نشان داده شد، اما 5/18% آنها 2 میلی‌متر تفاوت، 2/4% بیماران، 2.5 میلی متر تفاوت و 1.7٪ تفاوت 3 میلی متر بین بلندترین و کوتاه ترین گرافت در فولیکول تک مویی (جدول 1) نشان داد. این تفاوت ها در واحد فولیکولی با فولیکول 2 تایی نیز دیده می شود ولی کمتر از فوکلیکول 3 تایی است.

a

تصویر 1. (الف) فولیکولیت، (ب) تورفتگی. دلیل بروز عرضه، جای عمیق گرافت ها

جدول 1. اختلاف طول بین بلندترین و کوتاهترین گرافت در 119 بیمار کُره ای دچار ریزش مو با الگوی مردانه MPHL

اکثر موارد سفیدپوست، اختلاف 1 تا 1.5 میلی متر در واحد فولیکولی با فولیکول تک مویی نشان داد، اما 4.2٪ تفاوت 2 میلی متری و 8.3٪ از اختلاف آنها 2.5 میلی متری در روش FU با گرافت تکی و همچنین تفاوت قابل توجهی در روش FU با گرافت 2-3 تایی وجود داشت اما در بیماران کُره ای کمتر بود (جدول 2). بنابراین اختلاف طول گرافت در هر دو نژاد آسیایی و سفیدپوست اروپا، با تفاوت های بیشتر در بیماران آسیایی در مقایسه با کشورهای اروپایی دیده شده است می شود.

جدول 2. اختلاف طول بین بلندترین و کوتاهترین گرافت در 24 بیمار سفیدپوست دچار ریزش مو با الگوی مردانه MPHL

دلایل تفاوت های طول گرافت، (1) تفاوت طول تعیین شده ژنتیکی، (2) تفاوت طول گرافت با توجه به چرخه رشد مو، و (3) انتقال و جاگذاری در طی آماده سازی گرافت است. بنابراین، اگر تنها یک برش عمقی در فرد ایجاد کنیم، گرافت های بلند در محل برش جای می گیرند، اما گرافت های کوتاه در لایه درونی تر قرار خواهند گرفت. به عنوان نمونه، اگر یک بیمار تنها یک فولیکول تک مویی 6 میلی متری، 5 میلی متری، 4 میلی متری و 3 میلی متری در منطقه بانک مو داشته باشید، و اگر ما برش ها را در عمق 6 میلی متر انجام دهید. قرار، سپس یک گرافت 6 میلی متری در محل برش به مناسبت جا خواهد گرفت، اما گرافت 3 میلی متری، 3 میلی متر عمق تر از عمق قرار می گیرد که می تواند به آن برسد بروز فولیکولیت، کیست ها و تورفتگی شود (تصویر 1).

گاهی در هنگام آماده سازی گرافت ها در روش FUT و FUE ممکن است گرافت ها باشد برش بخورند. برای جلوگیری از محل های محلی تر در ناحیه گیرنده پیوند، این فولیکول های برش خورده نیز در مقایسه با فولیکول های سالم باید به صورت سطحی قرار بگیرند.

به منظور جلوگیری از عوارضی مانند تورفتگی، سطح بالا آمدن پوست پس از قرارگیری گرافت های مو، ماندگاری ضعیف گرافت ها، فولیکولیت، و کیست ها، ما باید گرافت ها را در یک فرد به همان طول و اندازه در گروه خود طبقه بندی کنیم و عمق برش مناسبی بر اساس هر گروه ایجاد کنیم. با این روش کنترل عمق گرافت و قرارگیری آن، محقق این مقاله این عوارض را در 4 سال گذشته کاهش داده است داده یا از بروز آنها جلوگیری کرده است (تصویر 2).

موی پیوندی به صورت عضو خارجی در ناحیه پوست گیرنده

موهای پیوندی معمول بین 2 تا 4 هفته بعد از جراحی ریزش می شوند. اما برخی از کاشته شده، بدون ریزش به رشد خود ادامه می دهند. بخش کوچکی از موها نه می ریزد نه رشد می کند: آنها فقط در ناحیه پیوند باقی می مانند. این موها مانند یک عضو خارجی عمل می کنند و می توانند باعث فولیکولیت شوند (تصویر 3). این موها را می توان از طریق شامپو زدن با شدت یا به وسیله فورسپس، 4 هفته بعد از عمل، خارج کرد و فولیکولیت با این روش کاهش یافت.

نکات ارزشمند

1. اختلاف طول گرافت در هر بیمار قابل توجه است.

2. ایجاد برش با عمق یکسان هر زمان ممکن است سطح گرافت نامناسبی در شکاف با توجه به طول گرافت به وجود آورد: جاگذاری کم عمق یا مناسب، و یا میان گرافت ها.

3. تطابق طول گرافت و طول برش، جای مناسب گرافت در برش ها را امکان پذیر می کند: ایجاد شکاف 3 میلی متری برای گرافت های 3 میلی متری و شکاف 6 میلی متری برای گرافت با طول 6 میلی متر

4. اندازه گیری طول تمام گرافت ها و گروه بندی آنها با توجه به طول گرافت ها برای قرارگیری گرافت تحت کنترل عمق نیاز است.

5. این قرارگیری گرافت تحت کنترل عمق می تواند از فولیکولیت، تورفتگی، و حتی ماندگاری جلوگیری کند.

تصویر 2. فولیکولیت و تو رفتگی بعد از روش کنترل عمق پیوند: (الف) هیچگونه فولیکولیت در 5 هفته

پس از جراحی دیده نمی شود. (ب) هیچ گونه تو رفتگی، 1 سال پس از عمل، مشاهده نمی شود.

تصویر 3. باقی مانده که نشان می دهد مو رشد نکرده و به صورت یک عضو خارجی باقی مانده و باعث فولیکولیت می شود.

پیشگیری و درمان فولیکولیت پس از جراحی

زمینه

پوست سر در ناحیه گیرنده پیوند می تواند واکنشی نسبتی به محدوده ای از حرکت عامل، زخم یا صدمه، یا قرارگیری در معرض مواد شیمیایی در طول عمل کاشت مو ایجاد.

در همین زمینه، گزارش هایی از بروز فولیکولیت بعد از عمل، تغییرات از 1.1٪ تا 20٪ موجود است. محدوده شدت فولیکولیت از گوش خفیف و سطحی تا آریتمای خفیف و پوستول های پراکنده تا شدید و عمیق با اریتمای شدید و کیست های متعدد، پوستول ها و کورک ها را شامل می شود. درمان توصیه شده شامل کمپرس آب گرم، پماد آنتی بیوتیک موضعی، کورتیکواستروئید با اثر متوسط، برش و تشخیص، و آنتی بیوتیک های سیستمیک است.

رویکردهای ما

هفتاد و پنج درصد از همه افراد تحت پیوند مو در مرکز ما آسیای شرقی و 15٪ از آسیای جنوبی شرقی هستند. بیش از 80٪ از تمام بیماران برای پیگیری و چکاپ 1 روز، 1 هفته، 1 ماه، 4 ماه، 8 ماه و 12 ماه پس از عمل مجددا مراجعه کنند. در اینجا ما چشم انداز دیگری در مورد طبیعت، دریا و درمان فولیکول بعد از عمل در ناحیه پیوند مو ارائه می شود می کنیم. ما با توجه به شروع و علت احتمالی، فولیکولیت را به سه دسته تقسیم می کنیم: فولیکولیت تروماتیک، فولیکولیت عضو خارجی و فولیکولیت عفونی.

فولیکولیت تروماتیک

پوستول ها به زودی روز پس از عمل ظاهر می شوند. در این شرایط بیشتر احتمال می رود تا مقابله. جدا کردن با گوش پاک کن معمولا رشد به عدم رشد و یا فقط اندک استافیلوکوک اورئوس می‌شود. مدفون شدن اپیدرم در هنگام ایجاد محل گیرنده پیونده، برش گرافت مو هنگام کاشت، و کاشت اسپیکول (سوزنک) مو با گرافت ممکن است به واکنش پاسخی شود. آزاد شدن پوست از غدد آسیب دیدن دیده در طول برش ممکن است نقشی کلیدی ایفا کند.

گروه های در معرض خطر

فولیکولیت درمان نشده قبلی، فورونکلوزیس، و آکنه ولگاریس متوسط تا شدید، پوست چرب یا زائده پوستی درماتیت سبوریک درمان قبلی، هیپرتروفیک غدد درمان یاست. غدد هنگام برداشتن نوار پوستی باید موردتوجه قرار بگیرند.

درمان

موثرترین روش این است که پوستول را با یک سوزن تیز سوراخ کرده است و سپس با یک گوش پاک کن هر یک از جوش ها را فشار دهید. منطقه استانی باید با آب سرد و شامپو پویدون آیداین داده شود. علاوه بر این، ترکیب بیوتیک استروئیدی موضعی را می توان استفاده کرد. ما آنتی بیوتیک سیستمیک مانند داکسی سایکلین mg 100، روزانه یا سیپروفلوکساسین mg500 دوبار در روز به مدت 5-10 روز برای موارد انتخابی تجویز می شود.
صادقانه بگویم این بیشتر برای آرامش خاطر ماست. بیماران باید به طور مداوم از جهت بروز پوستول های تازه تحت نظارت قرار داشته باشند. ممکن است فروکش کردن تا 3 هفته طول بکشد (تصویر 1).

تصویر 1. فولیکولیت تروماتیک در روز هجدهم

پیشگیری

شواهدی روشنی از استفاده از دستکش های استریل در حین برش و جایگذاری گرافت ها باعث کاهش فولیکولیت بعد از عمل می شود در دست نیست. مدیریت آنتی بیوتیک های پروفیلاکسی قبل از عمل کاشت مو، مانند سفالوسپورین، بحث برانگیز باقی می ماند. ماند. ما از آنتی بیوتیک ها به طور روتین استفاده نمی کنیم چرا که آلرژی دارویی بیشتر از فولیکولیت خطرناک است. از بیمارانی که در معرض خطر قرار دارند، خواسته می شود که دوز روزانه داکسی سایکلین را به 100 میلی گرم برسانند و شامپوی 2 درصد کتوکونازول به مدت یک هفته قبل از عمل استفاده کنند. با این حال، بهترین اندازه گیری پیشگیرانه، استفاده از استروئید سیستمیک پس از جراحی است. پروتکل ما به صورت پردنیزولون 10 میلی گرم در دوز روزانه به مدت 4 روز به میزان قابل توجهی بروز فولیکولیت و همچنین ورم صورت را کاهش می دهد داد.

فولیکولیت عضو خارجی

التهاب همچنین می تواند به یک یا چند واکنش در پوست منجر شود ناحیه گیرنده پیوند یا انسداد روزنه های اجزای مو شود. پس از 3 هفته فولیکول کاشته شده به فاز کاتاژن و تلوژن وارد می شود. پس از آن، سیستم ایمنی بدن، باقی مانده موی جدا شده را به عنوان یک عضو بیگانه یا خارجی (تصویر 2) تلقی می کند. اگر این باقی بماند مانده مو خارج شود یا از بین برود، فولیکولیت خود را به خود فروکش کند. اگر درمان فولیکولیت، ممکن است روزنه های پوست را مسدود کند. اوج دیگر می تواند 3 تا 4 ماه بعد، زمانی که روییده جدید قادر به نفوذ و خارج شدن از پوست است نباشند، رخ دهد. این موضوع در نهایت ممکن است به گیر کردن مدفون شدن مو در زیر پوست یا یک نوع عود مزمن فولیکولیت شود.

تصویر 2. فولیکولیت عضو خارجی در طول 4 هفته

تصویر 3. موی J شکل

گروه های در معرض خطر

آسیایی ها با بسیار درشت و ضخیم، متراکم، جایگذاری گرافت ها بدون کوتاه کردن و تراشیدن مو، و فولیکول های برش خورده یا آسیب دیده در کاشت.

پیشگیری

ماساژ آرام با نوک انگشتان دست در یک حرکت دیره ای باید به صورت ایمن در پروسه شامپو زدن پس از جراحی به منظور از بین بردن سر سست، قرار گرفتن. که توصیه می شود یک هفته پس از عمل شروع شود.

درمان

در مرکز هر پوستول، همیشه یک اسپیکول (سوزنک) مو، بقایای ساقه مو که از برجستگی پوست جدا شده، وجود دارد که شبیه حرف «ج» باشد. این به اصطلاح موی جی شکل به آسانی می می تواند با استفاده از یک جفت موچین استفاده شود (تصویر3). جوش چرکی باید با فشار گوش پاک کن شود. هنگام بروز فولیکولیت، استفاده از پماد موضعی ضد بیوتیک استروئیدی و شامپو بتادین می تواند برای 5 روز بعد در خانه استفاده شود. آنتی بیوتیک سیستمیک به این مورد نیاز است مگر اینکه بیمار مشکوک به آسیب ثانویه باشد.

فولیکولیت عفونی

عفونت ممکن است در هر زمان زمانی که دفاعی پوست مختل شود رخ دهد. در هر مورد فولیکولیت شدید یا قوی که فوق العاده کمکی به آن نمی کند باید بماند مشکوک بود. تراشیدن و کوتاه کردن مو درست قبل از عمل کاشت، 3 درصد افزایش در عمل جراحی نشان داده شده است.

گروه های در معرض خطر

افرادی که محیط کارشان گرد و غبار دارد، عدم وجودی ادامه دارد پوست سر، خاراندن یا خراشیدن پوست سر، متقاطع در مرکز بیمارستانی، یا شرایط خاص بالینی سرکوب کننده سیستم ایمنی مانند می تواند خطر ملیتوس را افزایش دهد. استافیلوکوک اورئوس، سودوموناس آئروژینوزا، آنتروباکتر، کلبسیلا و پروتئوس به عنوان پاتوژن یا بیماری زا معرفی شده اند.

درمان و هوا

قبل از استفاده از درمان با آنتی بیوتیک، مواد چرکی باید کشت می شوند. این کار مدیریت هر آسیب پس از عمل است.

نتیجه نهایی

اگر چه این شرایط باعث ایجاد زندگی نیست، اما پوستول های پراکنده به دلیل ظاهر ناخوشایند و مشخص خود باعث ناخوشنودی بیماران هستند. اکثر بیماران می می خواهند عمل کاشت موی خود را بدون جلب توجه دیگران و به صورت راز پیش خود حفظ کنند. اگر اجازه بدهیم بیش از مزمن گرید پایین، از چند ماه یا چند سال ادامه پیدا کند کند، ممکن است به آلوپسی اسکار به همراه آسیب فولیکولی و ریزش مو شود. همیشه یک نگرانی وجود دارد که فولیکولیت ممکن است بر ماندگاری و بقای گرافت تأثیر بگذارد. موفق، با پیشگیرانه مناسب و درمان، اکثر فولیکول ها به طور عادی فروکش می کنند و به نتایج نهایی تأثیر می گذارند.