چرا بی بیماریی ممکن است رخ دهد؟

غده پروستات نقش مهمی در کنترل عفونت دارد. در مجرای مجرای مجرای، لوله ای که از بدن خارج می شود، می گیرد. گروه و اعصاب در ناحیه کف لگن با پروستات برای کنترل جریان خون کار می کنند. در طی پروستات جراحی، برخی از این ساختارها ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند و به بی اختیاری تبدیل شوند.

در اینجا یک تفکیک از علل شایع بی اختیاری بیماری پس از جراحی پروستات وجود دارد:

مختل شدن مکانیسم دریچه: پروستات مانند دریچه ای در پایه مثانه عمل می کند و به نگه داشتن عفونت کمک می کند. زمانی که پروستات برداشته می شود، این عملکرد دریچه از بین رود و به بی اختیاری می شود، جایی که با فعالیت هایی که باعث فشار بر مثانه می شود، می شود. مثانه، مانند سرفه، عطسه یا خندیدن.
آسیب عصبی: شبکه ای از اعصاب پروستات را احاطه کرده است و مسئول کنترل های بین مثانه و مغز است. در حین جراحی، وجود آسیب عصبی وجود دارد. این می تواند احساس کند که مثانه می تواند تأثیر بگذارد و به بی اختیاری مبتلا شود، یک میل و بیماری شدید ممکن است آن را کنترل کند.
ضعف عضلانی: کف لگن از مثانه و مجرای بر حمایت می کنند. ممکن است این ماهیچه ها را ضعیف کند و به بی اختیاری بیشتر کمک کند.