آیا تا اینجا، از غذایتان لذت بردهاید؟ آیا از بودن در کنار خانواده، بودن سر سفره یا در رستورانی که هستید، لذت بردید؟ غذایتان را دوست داشتید؟ خوشمزه بود؟
به لقمه آخری که میدانید جایش میخواهد بخورید اما همین الان هم سیر کنید خوب نگاه کنید. شما عاشق همه غذاهایی بودید که امشب نوش جان کردید. شما هنوز هم این لقمه را که بخشی از غذای مورد علاقهتان است را دوست دارید، ولی… همین لقمه آخرِ دوست داشتنی، قرار است با حس پُریِ بیش از حد، تمام حال خوبِ قبل از آن را خراب کند. حیف نیست؟
حالا یک نفس با آرامش بکشید، و آن لقمه دوست داشتنی، تکه آخر کباب، تهدیگ سیب زمینی، یا یک ظرف آخر بستنی را پایین بگذارید و از آن بشقاب، ظرف، میز و سفرهای که روبروی آن هستید، به خاطر لذتی که تا این لحظه به شما بدهید، تشکر کنید.
حالا یک بار دیگر به لقمه آخرِ توی بشقاب نگاه کنید. مطمئن باشید از این که شما آن را نخورده اید ناراحت نیستید! 🙂 اما خوشحالم که بجای احسای پُریِ بعد از شام، «نهایت لذتی» که میشد از طعم او را، انتخاب کرد. خوشحال است که قدرِ زحمتِ بقیه ذراتِ آن بشقاب را دانستهاید و حس لذت بخش بودنِ آنها را با لقمه آخر، هدر ندادهاید.
لقمه آخر، از توی بشقابی که محترمانه آن را کنار گذاشت، با احترامِ تمام، به شما لبخند میزند🙂
پریچهر سیبیتایی
