ایمپلنت

مجموع قطعاتی است که با جراحی داخل فک ثابت می‌شوند روی آن روکش قرار می‌گیرند. به‌طور کلی برای گذاشتن ایمپلنت یک مرحله باید انجام شود تا قطعات سازنده در کنار هم قرار گیرند و بیمار به جای دندان طبیعی از آن استفاده شود.

اجزای ایمپلنت دندان

1. پایه (Fixture)
   بخش اصلی ایمپلنت که در استخوان فک جایگزین دندان از دست رفته است که معمولاً از تیتانیوم آلیاژهای تیتانیوم ساخته می شود و در شکل پیچ استوانه یا مخروطی وجود دارد و اندازه و اندازه آن بر اساس نیازهای خاص بیمار و میزان استخوان موجود در فک توسط جراح دندانپزشکی می شود.
   • کاور اسکرو (Cover Screw)
     پیچ کوچکی است که سر فیکسچر بعد کاشت می‌شود تا مواد غذایی و لثه یا بافت نرم داخل مرکز ایمپلنت که سوراخ توخالی است، نفوذ نکند.
   • هلینگ اباتمنت (Healing Abutment)
     یک قطعه موقت است که روی فیکسچر قرار می گیرد تا به لثه فرم دهد و فضای لازم برای قرارگیری آباتمنت و روکش نهایی را آماده کند.
2. اباتمنت (Abutment)
   قطعه‌ای است از جنستانیوم یا سرامیک که به عنوان پل ارتباطی بین ایمپلنت (فیکسچر) و روکش یا پروتز دندان عمل می‌کند. این قطعه به ایمپلنت متصل می‌شود و روکش دندان بر روی آن قرار می‌گیرد.
3. پروتز (Crown)
   تنها بخشی از ایمپلنت می‌باشد که قابل مشاهده است. پروتز ایمپلنت می‌توان تاج، بریج یا پروتز متکی به ایمپلنت باشد. پروتز از مواد مانند چینی، زیرکونیا یا سرامیک ساخته می‌شود و می‌توان آن را در جای خود پیچش کرد یا روی آباتمنت چسباند.

مزایای ایمپلنت

• حفظ استخوان باقی مانده و جلوگیری از تحلیل استخوان (که به خاطر بی‌دندانی رخ می‌دهد)
• عدم نیاز به تراش دندان‌های مجاور (بریج)
• کمک به گیر و ثبات پروتز متحرک (اوردنچر)
• سازگاری فیکسچر (پایه ایمپلنت) و عدم پوسیدگی به دلیل جنس تیستانیومی آن
• طول عمر بالا

مراحل کاشت ایمپلنت

1. ارز و عکس رادیولوژی
   پس از بررسی سوابق پزشکی، معاینه دهان و دندان گرفته شده و با استفاده از عکس رادیوگرافی (ترجیحا CBCT) میزان تراکیابی استخوان و موقعیت های آناتومیک ارزیابی می شود.
2. جراحی و کاشت پایه ایمپلنت
   پس از بی‌حسی، لثه ناحیه باز کاشت ایمپلنت توسط دریل‌ها سوراخی به قطر و طولی که در نظر گرفتن استخوان فک ساخته شده و فیکسچر را می‌دهیم. بسته به شرایط کاور اسکرو (جراحی دو مرحله‌ای) یا هیلینگ (جراحی یک مرحله‌ای) روی فیکس پیچچر شده و ناحیه را بخیه می‌کنیم. در برخی موارد برای افزایش ضخامت از استخوان استخوان استفاده می‌کنیم.
3. دوره استخوان‌سازی (استئواینتگریشن)
   معمولا به شرایط 3 تا 6 ماه زمان نیاز است تا پایه ایمپلنت با فک جوش شود.
4. بستن هیلینگ
   درصورتیکه کاور اسکرو روی فیکسچر بسته شده باشد طی جراحی کوتاه با هیلینگ جایگزین می‌کنیم و 1 تا 2 هفته زمان نیاز است که تا لثه به فرم مطلوب برسد.
   • شایان ذکر است، در جراحی یک مرحله‌ای هیلینگ قبلا بسته شده است.
5. قالب‌گیری ایمپلنت
   ابتدا هیلینگ را باز می‌کنیم. در روش سنتی ایمپرشن کوپینگ را روی فیکسچر بسته و توسط تری قالبگیری میکنیم. در روش دیجیتال پس از بستن اسکن بادی روی فیکسچر توسط اسکنر قالب‌گیری انجام می‌دهیم. در برخی موارد می‌توانیم اباتمنت را روی فیکسچر بسته و قالب‌گیری کنیم.
6. تحویل روکش
   پس از ساخت روکش توسط لابراتوار، ابتدا آباتمنت بسته می‌شود و سپس روکش آن سیمان یا پیچ می‌شود. نوع روکش و رنگ قبلی توسط دندانپزشک و بیمار انتخاب شده است.

روش‌های غیر معمول کاشت ایمپلنت

• فرش ساکت
  به جای اینکه از کشیدن دندان، مدتی صبر کنید تا لثه و استخوان را بهبود بخشد و سپس ایمپلنت بکارید (روش معمول)، در روش فرش ساکت، ایمپلنت درمان پس از کشیدن دندان در حفره ایجاد شده کاشته می‌شود.

• سینوس لیفت
  گاها در خلف فک بالا سینوس ماگزیلاری به گونه‌ای است که فضایی برای کاشت ایمپلنت کافی نیست در این مواقع سینوس را به سمت بالا لیفت داده تا بتوانیم فیکسچر را قرار دهیم.

دو روش مرسوم سینوس لیفت:

1. سینوس لیفت باز (Open Sinus Lift)
   پس از برش لثه پنجره‌ای در استخوان سینوس ایجاد کرده و بافت سینوس را به سمت بالا پوشیده می‌دهیم و فضای ایجاد شده را با پودر استخوان پر می‌کنیم. بسته به وسعت جراحی، فیکسچر در آن جلسه یا بعدا کاشت می‌شود.
2. سینوس لیفت بسته (Closed Sinus Lift)
   با استفاده از ابزارهای خاص، غشای سینوس را به سمت بالا هول داده و فیکسچر در همان جلسه گذاشته می‌شود.

ایمپلنت دیجیتال

این روش توسط گاید جراحی انجام می‌گیرد. این ابزار معمولاً از مواد شفاف یا فلزی ساخته می‌شود و به عنوان یک راهنمای عمل جراحی می‌کند تا محل برش‌ها و تراش‌های لازم را در محل مناسب کند. که برای ساخت آن قبل از کاشت ایمپلنت یک اسکن 3 بعدی از دهان و دندان‌ها گرفته و با کمک عکس CBCT از محل دقیق دریل ایمپلنت‌ها که در آن مشخص شده است، گاید موردنیاز ساخته می‌شود.

چه کسانی نمی‌توانند مفهومپلنت کنند؟

افراد زیر 18 سال، افراد با مشکلات روحی و روانی، زنان باردار، افراد مبتلا به پوکی استخوان شدید، افراد تحت کنترل غیر فعال، افراد با فعال بودن، با بیماری‌های خود ایمن، افراد سیگاری شدید (Heavy Smoker) و افرادی هستند که پرتودرمانی یا شیمی درمانی هستند.