انواع اسکیزوفرنی را بشناسید

شاید اولین مواجهه شما با انواع اسکیزوفرنی از طریق فیلم ها یا داستان ها بوده است، اما این اختلال روانی بسیار پیچیده تر از تصورات رایج است... این اختلال یک بیماری واحد نیست، بلکه مجموعه ای از اختلالات جدی است که بر طرز تفکر، احساس و رفتار فرد تأثیر می گذارد... درک تفاوت های بین این اختلالات کلید یافتن مهم ترین روش درمانی است... آن؟ اسکیزوفرنی (سایکوز) یک اختلال روانی مزمن و جدی است که درک فرد از واقعیت را مختل می کند. افراد مبتلا ممکن است دچار توهم، هذیان، اختلال در گفتار و رفتار و مشکلات جدی در عملکرد روزانه شوند. به ما اطلاع دهید که این اختلال مانند هر بیماری دیگری است. اسکیزوفرنی بر اساس علائم غالب در فرد به دسته های مختلفی تقسیم می شود که هر کدام ویژگی های منحصر به فرد خود را دارند. دانستن این دسته ها به متخصصان کمک می کند تا برنامه درمانی دقیق تری طراحی کنند.. در ادامه به بررسی برخی از شایع ترین انواع این اختلال می پردازیم.. ### پارانوئید پارانوئید که یکی از شناخته شده ترین آنهاست، با هذیان های واضح و توهمات شنیداری مشخص می شود. فرد مبتلا به اسکیزوفرنی پارانوئید ممکن است به شدت به دیگران مشکوک باشد و فکر کند که تحت تعقیب قرار گرفته اند یا توطئه ای علیه آنها وجود دارد. ### کاتاتونیک ویژگی های کاتاتونیک اختلالات حرکتی شدید هستند.. این اختلالات می توانند به دو صورت کاملاً متضاد ظاهر شوند... ممکن است فرد ساعت ها در وضعیت بدنی عجیب و ثابت بماند و به هیچ محرکی پاسخ ندهد (کاتاتونی منفی).. از طرفی ممکن است حرکات بیش فعال، تکراری و بی هدف داشته باشند که به آن کاتاتونی مثبت می گویند. این افراد نیاز به مراقبت های پزشکی دقیق دارند.. ### بی نظم در نوع نابسامان، آشفتگی در گفتار و رفتار مشخصه اصلی است... گفتار فرد ممکن است نامفهوم، نامربوط و درک آن برای دیگران مشکل باشد... همچنین بروز احساسات نامتناسب با موقعیت، مانند خندیدن در مراسم غمگین، بسیار شایع است... این اختلالات معمولاً باعث می شود که فرد با مشکلات جدی در انجام فعالیت های روزانه و ترکیبی ترکیبی از مواد غذایی از جمله اختلالات روانی مواجه شود. علائم اسکیزوفرنی و علائم یک اختلال خلقی (مانند افسردگی شدید یا اختلال دوقطبی).. فرد مبتلا علاوه بر تجربه هذیان ها و توهمات، دوره های شیدایی یا افسردگی شدید را نیز تجربه می کند. تشخیص این اختلال از انواع دیگر بسیار مهم است، زیرا رویکرد درمانی آن مستلزم مدیریت همزمان علائم روان پریشی و خلق و خوی است. این یک نوع بسیار نادر است که قبل از 13 سالگی شروع می شود. تشخیص آن در کودکان چالش برانگیزتر است زیرا علائمی مانند تخیل قوی یا مشکلات اجتماعی ممکن است با مسائل رشدی اشتباه گرفته شود.