بهترین تست آلرژی غذایی چیست؟

گاهی اوقات برخی غذاها باعث ایجاد احساس ناراحتی در شما می شوند... این ربطی به سالم بودن یا نبودن غذا ندارد... آنها باعث تعداد قابل توجهی از علائم آلرژی غذایی مانند سردرد، مشکلات گوارشی، درد مفاصل یا مشکلات پوستی می شوند... شناسایی غذاهای مزاحم دشوار است... دلیل آن این است که واکنش های ناشی از حساسیت غذایی به تأخیر می افتد یا بعد از چند ساعت غذای حرفه ای می شود... تشخیص غذاهای ذاتا مشکل ساز آنها آلرژی غذایی را پیشنهاد می کنند تست کنید.

در اینجا نگاهی به آلرژی های غذایی و بهترین راه های تشخیص آن از طریق آزمایش آلرژی غذایی می اندازیم

حساسیت های غذایی

سه اصطلاح مختلف برای اشاره به واکنش‌های نامطلوب به غذاها استفاده می‌شود: آلرژی غذایی، حساسیت غذایی، عدم تحمل غذایی... البته، همه افراد تعریف یکسانی از این اصطلاحات ندارند.

اصطلاح آلرژی غذایی بیشتر برای واکنش‌های غذایی استفاده می‌شود که تهدیدی بالقوه برای زندگی افراد است... در این واکنش‌ها، آنتی‌بادی‌های ایمونوگلوبولین E (IgE) سیستم ایمنی فعال می‌شوند. اینها حساسیت‌های غذایی واقعی هستند.

برعکس، حساسیت ها و عدم تحمل های غذایی لزوماً تهدید کننده زندگی نیستند، اما احساس ناخوشایندی ایجاد می کنند.

در اینجا ما به سرعت آلرژی‌ها، حساسیت‌ها و عدم تحمل‌های غذایی را با هم مقایسه می‌کنیم.

خلاصه

حساسیت غذایی واقعی یک واکنش تهدید کننده زندگی افراد است. بنابراین، آنتی بادی های ige سیستم ایمنی فعال می شوند. سایر حساسیت های غذایی نیز آنتی بادی ها و سلول های سیستم ایمنی را فعال می کنند.. عدم تحمل غذایی منجر به فعال شدن این سیستم نمی شود.

بیشتر بیاموزید: آزمایش آهن خون چیست؟

این مقاله را بخوانید: تفاوت بین حساسیت غذایی و آلرژی غذایی

اخراج از رژیم غذایی و آزمون چالش

استاندارد طلایی برای تشخیص حساسیت های غذایی حذف از رژیم غذایی است و به دنبال آن چالش غذایی و مصرف غذاهای حذف شده یکی پس از دیگری، پس از یک دوره پرهیز.. به این ترتیب واکنش بدون اطلاع از غذای مورد آزمایش مشخص می شود.

اگر رژیم غذایی حذف را پس از چالش غذایی برای تعیین حساسیت غذایی دنبال نکنید، علائم در پاسخ به آنتی ژن غذایی پنهان می شود یا به سختی قابل تشخیص است.

وقتی خوردن غذای مشکل ساز را متوقف می کنید، علائم به طور موقت متوقف می شوند... باید رژیم غذایی حذف را به مدت دو هفته دنبال کنید تا علائم ناپدید شوند... سپس آماده آزمایش غذاهای چالش برانگیز خواهید بود.

پیروی از رژیم غذایی حذفی مستلزم تعهد و مسئولیت است. همچنین داده ها باید با دقت ثبت شوند... شما باید از ترکیبات همه غذاهای خوراکی آگاه باشید و این کار را دشوار می کند.

غذاهایی که در رژیم حذف باید از آنها پرهیز کنید با یکدیگر متفاوت هستند... برخی از کارشناسان ترجیح می دهند غذاهای مشکل زا مانند لبنیات و گندم را حذف کنند.

همه غذاها به جز چند مورد برای یک دوره کوچک حذف می شوند. به عنوان مثال، این غذاها به مدت دو هفته متوقف می شوند و سپس دوباره مصرف می شوند.

برای کاهش حدس و گمان در مورد غذاهای مشکل دار، برخی از کارشناسان ابتدا آزمایش آلرژی غذایی را انجام می دهند تا رژیم غذایی حذف را بهتر تشخیص دهند.

نکته مهم این است که اگر حساسیت واقعی دارید، هرگز غذایی را با اجازه خود مصرف نکنید... اگر در مورد حساسیت غذایی شدید شک دارید، با یک متخصص آلرژی مشورت کنید.

خلاصه

استاندارد طلایی برای تشخیص آلرژی غذایی رژیم حذف و سپس چالش غذایی است.. بنابراین، پس از دوره اجتناب، غذاهای چالش برانگیز یک به یک آزمایش می شوند... برخی از کارشناسان برای حل مشکلات غذایی، آزمایش های حساسیت غذایی را توصیه می کنند.

آزمایش آلرژی غذایی مبتنی بر سلول

آزمایش‌های مبتنی بر سلول برای تشخیص آلرژی غذایی در دهه 1950 با آزمایش سمیت سلولی رایج آغاز شد... به دلیل دقت پایین، این آزمایش توسط چندین کشور در سال 1985 ممنوع شد.

از آن زمان، ایمونولوژیست‌ها فناوری‌های آزمایشی پیشرفته و خودکاری دارند. دو آزمایش خون مبتنی بر سلول در دسترس هستند MRT و ALCAT

اگرچه برخی از کارشناسان این آزمایش ها را مفید دانسته اند، اما مطالعات منتشر شده در این زمینه محدود است.

آزمون انتشار واسطه (MRT)

این آزمایش نیاز به نمونه خون دارد. این نمونه معمولاً از ورید دست گرفته می‌شود. از کیت مخصوص یک شرکت انحصاری برای انجام آزمایش استفاده می‌شود.

در آزمایش MRT، اگر تعداد گلبول‌های سفید خون در برابر آنتی‌ژن غذایی خاص کاهش یابد، نسبت ذرات جامد (گلبول‌های سفید) و مایع (پلاسما) با این میزان فعالیت مجدد به غذا تغییر می‌کند. تعیین شده است.

رژیم غذایی مبتنی بر نتایج MRT، معروف به LEAP (سبک زندگی و عمل تغذیه)، توسط متخصصان بهداشت طراحی شده است. این رژیم در طول آزمایش ایجاد شده و سپس تفسیر می‌شود.

یک مطالعه محدود منتشر شده در کنفرانس مطالعات گوارش-تغذیه کالج نشان داد که افراد مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر (IBS) که حداقل یک ماه از رژیم غذایی حذف بر اساس نتایج MRT پیروی می کردند، حدود 67 درصد بهبودی در مشکلات روده خود از جمله اسهال داشتند.

البته این مطالعه گروه کنترل ندارد... و به طور کامل منتشر نشده است... علاوه بر این، pubmed که یک پایگاه پزشکی بزرگ که مطالعات پزشکی را منتشر می کند، هیچ مطالعه ای در مورد تست mrt معرفی نکرده است.

تست آنتی بادی لکوسیت سلولی (ALCAT)

آزمون ALCAT مقدمه ای برای تست MRT در نظر گرفته می شود... در حالی که بسیاری از متخصصان بهداشت و آزمایشگاه هنوز آن را توصیه می کنند.

برای تعیین اینکه چه غذاهایی باعث واکنش می شوند، فقط تغییر در حجم گلبول های سفید در معرض آنتی ژن اندازه گیری می شود (به جای نسبت ذرات جامد به مایع) و در نتیجه دقت کاهش می یابد.

وقتی افراد مبتلا به IBS رژیم غذایی را براساس نتایج ALCAT به مدت 4 هفته دنبال کردند، علائم IBS آنها به نصف کاهش یافت... درد شکم و نفخ در مقایسه با گروه دارونما کاهش می‌یابد.

اما افراد دارای این رژیم، درمان IBS را به اندازه کافی برای بهبود کیفیت زندگی خود در طول مطالعه در نظر نمی گیرند.

خلاصه

آزمایش‌های مبتنی بر سلول‌های خونی، مانند MRT و ALCAT، تغییرات میزان گلبول‌های سفید خون را هنگام قرار گرفتن در معرض آنتی‌ژن‌های غذایی اندازه‌گیری می‌کنند. برخی از کارشناسان این آزمایش‌ها را برای شناسایی حساسیت‌های غذایی مناسب می‌دانند، اما مطالعات بیشتری در این زمینه مورد نیاز است.

تست های مبتنی بر آنتی بادی

تست‌های حساسیت غذایی مبتنی بر آنتی‌بادی، میزان آنتی‌بادی‌های ایمونوگلوبولین G (IGG) را در بدن اندازه‌گیری می‌کنند. آنها با نام‌های تجاری مختلف در دسترس هستند.

این نوع آزمایش یافته‌های منتشر شده بیشتری نسبت به سایر تست‌های حساسیت دارد، اما هنوز محدود است. طبق این مطالعات که از تست‌های IgG استفاده می‌کنند، این حالت برای بهبود علائم در افراد مبتلا به IBS و میگرن مفید است.

با این وجود، بسیاری از دانشمندان به مردم توصیه می‌کنند که از آزمایش‌های IGG برای تعیین حساسیت غذایی استفاده نکنند... آنها معتقدند که آنتی‌بادی‌های IGG به غذاها، قرار گرفتن بدن در معرض غذاها را به خوبی منعکس نمی‌کنند... گاهی اوقات آنها در برابر واکنش‌های آلرژی غذایی محافظت می‌کنند.

سایر دانشمندان بر این باورند که داشتن آنتی بادی IGG بالا در برابر برخی غذاها برای یک فرد طبیعی نیست.

یک نگرانی دیگر این است که آزمایشگاه‌هایی که آزمایش‌های IGG را انجام می‌دهند، تکنیک‌های خود را توسعه می‌دهند... بسیاری از آنها قابلیت تکرارپذیری ضعیفی دارند... این بدان معنی است که اگر نمونه های قبلی مجددا آزمایش شوند، نتایج متفاوتی به دست می آید.

اگر دو بار از نمونه خون استفاده می شود، توصیه می شود فقط از آزمایش IgG استفاده شود... آزمایش های دوگانه مانند دوست داشتن، خطای نتایج را به حداقل برسانید.

آزمایش لکه خون یکی از آزمایشات سنتی IGG است که طی آن یک فلبوتومیست از ورید دست خون می گیرد... نمونه کوچکی از خون روی برگه آزمایش قرار می گیرد. مشخص نیست این روش چقدر قابل اعتماد است؟

خلاصه

تست‌هایی که سطح آنتی‌بادی‌های IGG را در غذاها اندازه‌گیری می‌کنند، با نام‌های تجاری مختلف در دسترس هستند و برای شناسایی علائمی مانند میگرن و IBS مفید هستند.

این مقاله را نیز بخوانید: همه چیز درباره آزمایش آلرژی

سایر آزمایشات آلرژی غذایی

آزمایش‌های دیگری برای اندازه‌گیری حساسیت غذایی وجود دارد. متخصصان دیگری مانند کایروپات‌ها، متخصصان طبیعی و پزشکان محیط‌زیست این کار را انجام می‌دهند.

برخی از رایج‌ترین گزینه‌ها عبارتند از تست پاسخ عضلانی، تست‌های تحریک، و نظارت الکتریکی پوست

تست پاسخ عضلانی

به آن حرکت شناسی کاربردی نیز می گویند... در تست پاسخ عضلانی، ویال حاوی آنتی ژن در یک دست قرار می گیرد، در حالی که دست دیگر به موازات سطح باز می شود.

سپس متخصص دست باز شده را فشار می دهد... اگر فشار آسان نیست، به این معنی است که ضعف عضلانی وجود دارد... یعنی شما به غذای آزمایش شده حساس هستید.

در مقالات منتشر شده در مورد این روش، تشخیص حساسیت غذایی توسط آن هیچ مزیتی نسبت به تشخیص تصادفی ندارد

چگونه دقت این روش با مهارت پزشک متفاوت است، ناشناخته است.

تست تحریک و خنثی سازی

در این آزمایش عصاره غذاهایی که مشکوک به ایجاد واکنش هستند به زیر پوست بیمار تزریق می شود، معمولاً در قسمت بالای بازو. بعد از 10 دقیقه بررسی می شود که چه التهابی و کهیر ایجاد شده است.. این بدان معنی است که غذا باعث واکنش می شود.

بعد از تشکیل کهیر، تزریق دوم از همان غذا به شکل ضعیف، تا 5 برابر ضعیف‌تر انجام می‌شود... بنابراین، واکنش خنثی می‌شود.

پس از 10 دقیقه، وضعیت بررسی می شود... اگر واکنش پوستی وجود نداشته باشد، دوز خنثی شده در نظر گرفته می شود.

ممکن است برای رسیدن به منطقه خنثی به چندین دوز خنثی دیگر نیاز باشد... می‌توانید به فرد آموزش دهید که دوزهای دیگر را برای خنثی کردن حساسیت اعمال کند.

وقتی آزمودنی‌ها برای 5 غذای چالش برانگیز خوراکی تحت آزمایش‌های پوستی قرار می‌گیرند، نتایج در 78 درصد مواقع ثابت است.

با توجه به تعداد تزریق‌های انجام‌شده در هر آزمایش، اما به کندی انجام می‌شود و فرآیند مربوطه به طور بالقوه دردناک است.

نظارت الکتریکی پوست

این آزمایش تغییرات فعالیت الکتریکی پوست را در نقاط خاصی تعیین می کند... این نقاط آنتی ژن های غذایی مختلف را منعکس می کنند.

برای انجام این آزمایش، یک لوله برنجی (الکترود) در یکی از دستان شما قرار می گیرد. این لوله به کامپیوتری متصل است که حاوی فرکانس های دیجیتالی غذاهای مختلف است. متخصص با یک پروب کامپیوتر نقطه خاصی را روی دست اندازه می گیرد.

با توجه به مقاومت الکتریکی پوست، هنگامی که هر غذا به صورت دیجیتالی به چالش کشیده می شود، یک مقدار عددی مربوط به واکنش به غذا ثبت می شود.

هیچ مطالعه منتشر شده ای استفاده از این روش را برای ارزیابی حساسیت های غذایی بررسی نکرده است

خلاصه

آزمایش‌های پاسخ عضلانی، تست‌های تحریک و نظارت بر پوست-الکتریکی انواع مکمل تست‌های آلرژی غذایی هستند. این آزمایش‌ها معمولاً به زمان بیشتری نسبت به یک خون‌گیری ساده نیاز دارند. علاوه بر این، مطالعات در مورد اعتبار آنها محدود و اندک است.

اقدامات احتیاطی و مشکلات

تست‌های آلرژی غذایی با نکات خاصی همراه هستند.. نکته اصلی این است که این آزمایش ها برای تشخیص آلرژی واقعی طراحی نشده اند.

اگر آلرژی ثابت شده به غذایی مانند بادام دارید، باید بدون در نظر گرفتن نتایج آزمایش‌های آلرژی غذایی از این غذاها اجتناب کنید.

اگر به دنبال استفاده از این آزمایش‌ها برای تشخیص آلرژی‌های غذایی هستید، توجه داشته باشید که اثبات نشده‌اند. بنابراین شرکت‌های بیمه پوشش زیادی ارائه نمی‌دهند... بیشتر آزمایش‌ها چند صد دلار هزینه دارند.

علاوه بر این، برای تأیید صحت، نتایج هر آزمایش حساسیت باید با شرایط واقعی پس از خوردن غذا مقایسه شود (تایید مضاعف).

یکی از دلایل اصلی تفاوت نتایج این است که اکثر آزمایشگاه ها از مواد خام عصاره استفاده می کنند... البته پس از پختن یا فرآوری غذا، آنتی ژن های جدیدی ایجاد می شود... آنتی ژن های فعلی از بین می روند.

خلوص نمونه‌های استخراج‌شده توسط آزمایشگاه‌ها نیز در معرض تغییر است. بنابراین، نتایج مخدوش می‌شوند.

همانطور که ذکر شد، حساسیت های غذایی پس از خوردن غذا تغییر می کند... آزمایشی که 6 ماه یا یک سال پیش انجام شده است، وضعیت فعلی یا بهبودی فرد از یک بیماری را منعکس نمی کند.

استفاده از نتایج تست‌های حساسیت قدیمی و نادرست منجر به محدودیت‌های غذایی نامطلوب، کمبودهای تغذیه‌ای و کاهش کیفیت زندگی می‌شود.

در نهایت، دانشمندان و متخصصان بهداشت باید درباره حساسیت های غذایی بیشتر بیاموزند. آزمایش و درمان همیشه با تجزیه و تحلیل مداوم در حال تغییر است.

خلاصه

تست‌های آلرژی غذایی برای تشخیص آلرژی واقعی استفاده نمی‌شوند... برخی از آن‌ها برای تشخیص آلرژی غذایی استفاده می‌شوند، اما شرکت‌های بیمه معمولاً پوشش لازم را ارائه نمی‌دهند... عوامل متعددی بر نتایج آزمایش تأثیر می‌گذارند... آلرژی در طول زمان تغییر می کند.

نتیجه گیری نهایی

رژیم حذف، پس از حذف ساختاریافته غذاها به صورت متوالی، پس از یک دوره اجتناب، بهترین روش برای تشخیص حساسیت غذایی است.

تست های آزمایشگاهی مانند آنتی بادی MRT، ALCT، IGG همگی دارای محدودیت هایی هستند و دقت آنها در هر آزمایشگاهی متفاوت است... در کاهش حدس و گمان مفید هستند... این تست ها در مطالعات کتبی با هم مقایسه نشده اند... بنابراین ثابت نشده است که آیا یک آزمایش بهتر از دیگری است یا خیر؟

اگر مشکوک هستید که واکنش نامطلوبی به برخی غذاها دارید، ابتدا با پزشک خود مشورت کنید... سپس به یک متخصص گوارش، یک متخصص آلرژی یا سایر متخصصان ارجاع خواهید شد.

به خاطر داشته باشید که اگر به آزمایش آلرژی غذایی نیاز دارید، می‌توانید به جای رفتن به آزمایشگاه از خدمات تست خانه یا محل کار GCORP LLC استفاده کنید.

[sibwp_form id=5]