فیزیوتراپی انگشت دست
انگشتهای دست بهدلیل داشتن مفاصل کوچک، تاندونهای ظریف و نقش مهم در حرکات روزانه، از آسیبپذیرترین بخشهای بدن هستند. مشکلاتی مثل درد، خشکی، محدودیت حرکت یا تغییر شکل در انگشت میتواند حتی کارهای ساده مثل نوشتن، گرفتن لیوان یا تایپکردن را سخت کند. فیزیوتراپی انگشت دست یکی از مؤثرترین روشها برای بهبود عملکرد انگشتها و بازگرداندن تواناییهای حرکتی است.
انگشتان دست، ابزارهای اصلی تعامل ما با دنیای بیرون هستند. از گرفتن خودکار و تایپ کردن گرفته تا آشپزی، کارهای فنی و حتی لمس سادهی اشیاء، همه و همه وابسته به سلامت و تحرک انگشتان است. حالا تصور کنید اگر یکی از انگشتها دچار درد، سفتی یا محدودیت حرکت شود، چهقدر کیفیت زندگی روزانه کاهش پیدا میکند. بسیاری از افراد این مشکل را فقط یک ناراحتی موقتی میدانند، اما واقعیت این است که نادیده گرفتن اختلالات انگشت میتواند به آسیبهای جدیتر و حتی کاهش دائمی عملکرد دست منجر شود.
مشکلات انگشت دست میتوانند ناشی از عوامل مختلفی باشند: آسیبهای ورزشی یا کاری، بیماریهای التهابی مثل آرتریت روماتوئید، سندرمهای شایع مانند «تریگر فینگر» (انگشت ماشهای)، شکستگیها و حتی کار زیاد با تلفن همراه یا کامپیوتر. در بسیاری از این موارد، فرد نهتنها درد را تجربه میکند، بلکه دامنهی حرکتی انگشت هم محدود میشود و کارهای روزمره به چالشی جدی بدل میگردد.
اینجاست که فیزیوتراپی نقش حیاتی خود را نشان میدهد. فیزیوتراپیست با ارزیابی دقیق وضعیت انگشت و دست، برنامهای شامل تمرینات کششی، تقویتی، تکنیکهای دستی و گاهی ابزارهای کمکی طراحی میکند تا هم درد کاهش یابد و هم حرکت و قدرت بهتدریج برگردد. نکته مهم این است که برخلاف مصرف دارو یا حتی جراحی، فیزیوتراپی بیشتر بر بازآموزی عضلات و مفاصل برای عملکرد طبیعی تأکید دارد؛ به همین دلیل بسیاری از بیماران ترجیح میدهند این روش را بهعنوان درمان اصلی یا مکمل انتخاب کنند.
مزیت دیگر فیزیوتراپی در درمان مشکلات انگشت، شخصیسازی درمان است. هیچ دو بیماری دقیقاً شبیه هم نیستند؛ ممکن است برای فردی تمرینات کششی ساده کافی باشد و برای دیگری استفاده از اسپلینت یا روشهای الکتروتراپی نیاز باشد. همچنین، فیزیوتراپیستها به بیمار آموزش میدهند چگونه در خانه حرکات اصلاحی انجام دهد و از حرکات یا عادات آسیبزا پرهیز کند. این موضوع نقش مهمی در جلوگیری از بازگشت مشکل دارد.
در نهایت، فیزیوتراپی انگشت دست فقط به درمان محدود نمیشود؛ بلکه یک راهکار جامع برای پیشگیری، بازتوانی و افزایش کیفیت زندگی است. چه شما دچار درد و خشکی انگشت باشید، چه پس از آسیب یا جراحی نیاز به توانبخشی داشته باشید، یا حتی بخواهید از مشکلات آینده جلوگیری کنید، فیزیوتراپی میتواند همراه مطمئن شما در این مسیر باشد.
شایعترین مشکلات انگشت دست و علائم آن
انگشتان دست به دلیل استفادهی مداوم در فعالیتهای روزمره، بیشتر از بسیاری از مفاصل دیگر در معرض آسیب یا بیماری قرار دارند. شناخت شایعترین مشکلات انگشت دست و علائم آنها به افراد کمک میکند زودتر به پزشک یا فیزیوتراپیست مراجعه کرده و از پیشرفت آسیب جلوگیری کنند. در ادامه به مهمترین این مشکلات میپردازیم:
- انگشت ماشهای (Trigger Finger)
این عارضه زمانی رخ میدهد که تاندونهای خمکنندهی انگشت دچار التهاب و ضخیم شدن میشوند. علامت اصلی آن گیر کردن یا قفل شدن انگشت هنگام خم یا صاف کردن است که اغلب با درد و صدای تقتق همراه است. بیماران معمولاً صبحها با خشکی شدیدتر مواجه میشوند. - آرتروز یا التهاب مفصلی
آرتروز در مفاصل انگشت به مرور باعث تخریب غضروف و ایجاد درد، تورم و تغییر شکل میشود. علامت مشخص آن درد هنگام حرکت، کاهش دامنه حرکتی و گاهی برجستگیهای استخوانی کوچک در مفصل است. این مشکل بیشتر در سنین بالاتر دیده میشود اما میتواند افراد جوان را هم درگیر کند. - آسیبهای ورزشی یا کاری
ضربه، پیچخوردگی یا شکستگی انگشت از مشکلات شایع است. علائم آن شامل درد ناگهانی، کبودی، تورم و ناتوانی در حرکت دادن انگشت است. در موارد شدید، تغییر شکل ظاهری انگشت هم مشاهده میشود. - سندرم تونل کارپال (Carpal Tunnel Syndrome)
هرچند این بیماری بیشتر به دست و مچ مربوط است، اما میتواند علائمی در انگشتان هم ایجاد کند. بیحسی، گزگز و ضعف در انگشتان بهویژه شست، اشاره و میانی از نشانههای رایج این عارضه است. - التهاب تاندونها و آسیبهای تکراری
فعالیتهای تکراری مثل تایپ طولانی، نواختن ساز یا کارهای دستی میتواند منجر به التهاب تاندونهای انگشت شود. علامت بارز آن درد تدریجی، حساسیت به لمس و گاهی تورم خفیف است. - عوارض پس از جراحی یا بیحرکتی طولانی
گاهی پس از شکستگی یا عمل جراحی روی دست، انگشتها بهعلت بیحرکتی طولانی دچار خشکی و ضعف میشوند. علائم شامل محدودیت حرکت، کاهش قدرت و احساس سفتی دائمی است.
شناخت این مشکلات به شما کمک میکند به جای تحمل درد یا خوددرمانیهای نادرست، بهموقع سراغ یک متخصص بروید. در بسیاری از این موارد، فیزیوتراپی میتواند نقش کلیدی در کنترل علائم و بازگرداندن عملکرد طبیعی ایفا کند.
نقش فیزیوتراپی در درمان مشکلات انگشت دست
فیزیوتراپی یکی از مؤثرترین روشهای غیرتهاجمی برای درمان مشکلات انگشت دست است. هدف اصلی در این رویکرد، کاهش درد، بازگرداندن دامنه حرکتی و تقویت عملکرد عضلات و تاندونها است. بسته به نوع مشکل (مثل انگشت ماشهای، آسیبهای ورزشی یا آرتروز)، برنامهی درمانی میتواند متفاوت باشد، اما اصول کلی به شرح زیر است:
- کاهش درد و التهاب
در مراحل اولیه که درد و التهاب برجستهترین شکایت بیمار است، فیزیوتراپیست از روشهایی مانند سرما درمانی (کرایوتراپی)، گرما درمانی، اولتراسوند و لیزر کمتوان استفاده میکند. این روشها جریان خون را بهبود میدهند، تورم را کاهش میدهند و درد را تسکین میبخشند. - بازیابی دامنه حرکتی
خشکی مفصل یکی از شایعترین مشکلات در انگشتان است. فیزیوتراپیست با استفاده از حرکات کششی ملایم، تکنیکهای موبیلیزیشن مفصل و تمرینات تخصصی به مرور باعث باز شدن مفصل و افزایش انعطافپذیری میشود. این کار به بیمار کمک میکند تا دوباره بتواند انگشت را بهطور کامل خم و صاف کند. - تقویت عضلات و تاندونها
برای جلوگیری از بازگشت مشکل یا پیشگیری از آسیبهای جدید، تقویت عضلات و تاندونها ضروری است. تمریناتی مانند فشردن توپ نرم، کشهای مقاومتی مخصوص انگشت یا تمرینات ایزومتریک توسط فیزیوتراپیست طراحی و آموزش داده میشوند. - بهبود هماهنگی و مهارتهای حرکتی
در برخی بیماران، بهخصوص افرادی که فعالیتهای ظریف مثل تایپ، خیاطی یا نوازندگی دارند، بازگشت به مهارتهای حرکتی دقیق اهمیت زیادی دارد. فیزیوتراپی شامل تمرینات هماهنگی عصبی ـ عضلانی میشود تا حرکات انگشت روانتر و دقیقتر شوند. - استفاده از اسپلینت یا آتل
در شرایطی مانند انگشت ماشهای یا پس از آسیبهای ورزشی، ممکن است نیاز به بیحرکتی نسبی انگشت باشد. فیزیوتراپیستها اغلب اسپلینتهای مخصوصی تجویز یا طراحی میکنند که به کاهش فشار روی تاندون کمک میکند و همزمان اجازهی حرکات عملکردی محدود را میدهد. - آموزش اصلاح فعالیتها
یکی از بخشهای مهم فیزیوتراپی، آموزش به بیمار است. افراد یاد میگیرند نحوه صحیح گرفتن اشیا، کاهش فشار هنگام کار و انجام حرکات روزمره بدون آسیب مجدد را رعایت کنند. این بخش بهویژه برای کسانی که به دلیل کارهای تکراری دچار مشکل شدهاند بسیار حیاتی است.
در مجموع، فیزیوتراپی نه تنها به درمان مشکلات موجود انگشت دست کمک میکند، بلکه با آموزش و تمرینات پیشگیرانه مانع از بازگشت علائم در آینده میشود.
تمرینات خانگی برای تقویت و بهبود انگشت دست
تمرینات خانگی نقش مهمی در تکمیل روند درمان مشکلات انگشت دارند. این تمرینها سادهاند، اما اگر به شکل منظم انجام شوند، میتوانند به تقویت عضلات، افزایش انعطاف و کاهش خشکی مفصل کمک کنند. نکته مهم این است که قبل از شروع هر تمرین، کمی گرمکردن با آب گرم یا کمپرس مرطوب باعث میشود انگشتها نرمتر شوند.
۱. باز و بسته کردن مشت
- دست خود را آرام مشت کنید و انگشت شست را روی بقیه انگشتان قرار دهید.
- سپس دست را بهطور کامل باز کنید و انگشتان را بکشید.
- این حرکت را ۱۰ تا ۱۵ بار تکرار کنید.
- این تمرین برای کاهش خشکی مفاصل و افزایش دامنه حرکتی کاربردی است.
۲. فشار با توپ نرم
- یک توپ اسفنجی یا لاستیکی کوچک را در کف دست بگیرید.
- به آرامی آن را فشار دهید و ۵ ثانیه نگه دارید.
- سپس رها کنید. این حرکت را ۱۰ بار انجام دهید.
- این تمرین برای تقویت عضلات کف دست و انگشتان بسیار مفید است.
۳. کشش انگشتان روی میز
- دست را روی میز صاف بگذارید.
- بهآرامی انگشتان را روی سطح میز فشار دهید تا صاف شوند (بدون ایجاد درد).
- ۱۵ تا ۲۰ ثانیه نگه دارید و سپس رها کنید.
- این تمرین باعث کاهش قوس غیرطبیعی و افزایش انعطاف انگشتها میشود.
۴. تمرین کش با کش پلاستیکی
- یک کش پلاستیکی دور همه انگشتان قرار دهید.
- انگشتان را باز کنید تا کش کشیده شود.
- ۱۰ بار تکرار کنید.
- این حرکت برای تقویت عضلات بازکننده انگشتها مناسب است.
۵. تمرین لمس نوک انگشتان
- شست را به ترتیب به نوک انگشت اشاره، میانی، انگشت حلقه و کوچک برسانید.
- هر بار یک دایره کامل تشکیل دهید.
- ۱۰ بار در روز تکرار کنید.
- این تمرین به بهبود هماهنگی و مهارت حرکتی ظریف کمک میکند.
۶. جمعکردن حوله
- یک حوله کوچک را روی میز پهن کنید.
- با انگشتان دست، حوله را به سمت خود جمع کنید.
- این حرکت را ۳ بار انجام دهید.
- این تمرین علاوه بر تقویت انگشتها، برای بازآموزی حرکات عملکردی بسیار عالی است.
📌 نکته مهم: همه تمرینها باید بدون درد یا با کمترین ناراحتی انجام شوند. اگر حین تمرین درد شدید داشتید، باید بلافاصله متوقف کنید و با فیزیوتراپیست مشورت کنید.
علائم هشداردهنده؛ چه زمانی باید برای مشکلات انگشت دست به متخصص مراجعه کرد؟
در بسیاری از موارد، مشکلات انگشت دست با تمرینات خانگی یا مراقبتهای ساده بهبود مییابند، اما برخی نشانهها نیاز به مراجعه سریع به فیزیوتراپیست یا پزشک متخصص دارند. تشخیص به موقع میتواند از پیشرفت آسیب جلوگیری کند و روند درمان را کوتاهتر و مؤثرتر نماید.
- درد ناگهانی و شدید
اگر انگشت بدون هیچ علت واضح دچار درد شدید شود، به ویژه پس از ضربه یا فعالیت غیرمعمول، این میتواند نشانهی پارگی تاندون یا آسیب مفصل باشد و نیاز به ارزیابی فوری دارد. - تورم یا قرمزی غیرطبیعی
تورم پایدار یا قرمزی و گرمی انگشت میتواند نشانه التهاب شدید، عفونت یا آسیب به مفصل باشد. در این شرایط مراجعه سریع ضروری است تا از بروز عوارض بیشتر جلوگیری شود. - محدودیت ناگهانی حرکت
اگر متوجه شدید که ناگهان نمیتوانید انگشت را خم یا صاف کنید، یا حرکت انگشت با صدای غیرطبیعی یا قفلشدن همراه است، این علامت ممکن است به انگشت ماشهای شدید یا آسیب مفصلی اشاره داشته باشد. - بیحسی یا ضعف انگشت
احساس سوزنسوزن شدن، بیحسی یا ضعف در گرفتن اشیا میتواند نشاندهنده فشار عصبی یا مشکلات عصبی در دست و مچ باشد. این علائم نیاز به ارزیابی دقیق فیزیوتراپی یا نوار عصب دارد. - تغییر شکل انگشت
اگر شکل انگشت تغییر کرده، مفصل برجسته یا زاویهی غیرطبیعی پیدا کرده است، حتی بدون درد شدید، باید بهسرعت به متخصص مراجعه شود، زیرا ممکن است نیاز به درمانهای اصلاحی یا فیزیوتراپی فوری باشد. - عدم بهبود با تمرینات خانگی
اگر پس از چند هفته تمرینات سبک و مراقبتهای خانگی، درد یا محدودیت حرکت کاهش نیافت، بهتر است تحت نظر فیزیوتراپیست یا پزشک قرار بگیرید.
📌 نکته کلیدی: هرگونه درد شدید، تغییر شکل یا ضعف عملکردی نباید نادیده گرفته شود. تشخیص زودهنگام و شروع فیزیوتراپی به موقع، شانس بازگشت کامل حرکت و کاهش درد را به شکل قابل توجهی افزایش میدهد.
روشهای فیزیوتراپی برای بهبود انگشت دست
فیزیوتراپی برای انگشت دست شامل مجموعهای از روشها و تکنیکهای هدفمند است که عملکرد، انعطافپذیری و قدرت عضلات و تاندونها را بازمیگرداند. این روشها بسته به نوع مشکل و شدت آسیب، ترکیبی از تمرینات فعال، درمانهای دستی و دستگاهی هستند.
۱. تمرینات فعال و غیرفعال
- تمرینات فعال: بیمار خود انگشت را خم و صاف میکند تا دامنه حرکتی افزایش یابد.
- تمرینات غیرفعال: فیزیوتراپیست با حرکات کنترلشده، مفصل را بدون فشار دردناک حرکت میدهد.
- این روشها به افزایش انعطاف مفصل، کاهش خشکی و بازگرداندن عملکرد روزمره کمک میکنند.
۲. درمانهای دستی (Manual Therapy)
فیزیوتراپیست با ماساژ، موبیلیزیشن و تکنیکهای دستی ملایم باعث کاهش تنش عضلات و آزاد شدن تاندونها میشود. این روشها به ویژه در موارد انگشت ماشهای، خشکی مفصل و تورم پس از آسیب بسیار مؤثرند.
۳. الکتروتراپی
استفاده از دستگاههایی مانند TENS، اولتراسوند و لیزر کمتوان باعث کاهش درد و التهاب میشود و فرایند بهبود بافتها را تسریع میکند. این روش به ویژه برای کاهش درد در مراحل اولیه آسیب یا پس از جراحی کاربرد دارد.
۴. استفاده از ابزارهای مقاومتی
تمرین با توپ نرم، خمیر فیزیوتراپی یا کش مقاومتی باعث تقویت عضلات کوچک انگشت و کف دست میشود. تقویت این عضلات برای حفظ عملکرد و پیشگیری از آسیبهای مجدد بسیار مهم است.
۵. اسپلینتتراپی و بیحرکتی کنترلشده
در شرایطی مانند انگشت ماشهای یا پس از جراحی، فیزیوتراپیست اسپلینت اختصاصی طراحی میکند که فشار روی مفصل یا تاندون را کاهش دهد و همزمان حرکت محدود و ایمن را امکانپذیر کند.
۶. تمرینات هماهنگی و عملکردی
تمریناتی شبیه فعالیتهای واقعی روزمره مثل برداشتن اشیا کوچک، تایپ کردن یا نوشتن طراحی میشوند تا مهارت حرکتی ظریف و هماهنگی عصبی ـ عضلانی بازگردد.
۷. آموزش مراقبتهای پیشگیرانه
فیزیوتراپی شامل آموزش نحوه صحیح استفاده از انگشت، اصلاح فعالیتها و پیشگیری از حرکات آسیبزا نیز میشود. این بخش به ویژه برای افرادی که کارهای تکراری انجام میدهند حیاتی است.
✅ ترکیب این روشها باعث میشود فیزیوتراپی انگشت دست هم زمان درد را کاهش دهد، عملکرد مفصل را بازگرداند و از بازگشت آسیب جلوگیری کند.
نقش فیزیوتراپی پس از جراحیهای انگشت
پس از انجام جراحیهای انگشت، مانند ترمیم تاندون، آزادسازی انگشت ماشهای یا اصلاح مفصل آسیبدیده، فیزیوتراپی نقش حیاتی در بازتوانی کامل عملکرد دارد. هدف اصلی، بازگرداندن حرکت، تقویت عضلات و جلوگیری از خشکی مفصل و چسبندگی بافتها است.
- بازیابی دامنه حرکتی
پس از جراحی، مفصل ممکن است به دلیل بیحرکتی اولیه دچار خشکی و محدودیت حرکت شود. فیزیوتراپیست با تمرینات غیرفعال و ملایم و سپس تمرینات فعال، به مرور انعطافپذیری مفصل و طول عضلات و تاندونها را بازمیگرداند. - کاهش درد و تورم
استفاده از ماساژ ملایم، اولتراسوند، لیزر کمتوان و تکنیکهای دستی باعث کاهش التهاب، کنترل درد و افزایش جریان خون به ناحیه جراحی شده میشود. این اقدامات به تسریع فرایند بهبود کمک میکنند و از تجمع مایع و تورم جلوگیری میکنند. - تقویت عضلات و تاندونها
بعد از جراحی، بسیاری از عضلات دست و انگشت ضعیف شدهاند. فیزیوتراپی شامل تمرینات مقاومتی ملایم و پیشرفته، استفاده از توپ نرم، کشهای مقاومتی و تمرینات ایزومتریک است تا قدرت و استقامت عضلات انگشت به سطح طبیعی بازگردد. - بازآموزی مهارتهای حرکتی دقیق
جراحی ممکن است باعث اختلال در هماهنگی عصبی ـ عضلانی شود. تمرینات عملکردی مانند گرفتن اشیا کوچک، تایپ کردن یا انجام کارهای ظریف، باعث بازگشت دقت حرکتی و مهارتهای روزمره میشوند. - پیشگیری از چسبندگی و محدودیت دائمی
یکی از مشکلات شایع پس از جراحی، چسبندگی بافتها و سفتی مفصل است. فیزیوتراپی با حرکات کنترلشده، تکنیکهای ماساژ و تمرینات کششی از ایجاد این محدودیتها جلوگیری میکند و روند بازتوانی را سریعتر میکند. - آموزش مراقبتهای بعد از جراحی
فیزیوتراپیست به بیمار آموزش میدهد که چگونه از انگشت محافظت کند، فعالیتهای روزمره را اصلاح کند و تمرینات را ایمن انجام دهد تا هم سرعت بهبود بالا برود و هم احتمال آسیب دوباره کاهش یابد.
پیشگیری از مشکلات انگشت دست در زندگی روزمره
جلوگیری از آسیب و مشکلات انگشت دست بسیار مهم است، زیرا دستها ابزار اصلی انجام فعالیتهای روزمره هستند و آسیبهای مزمن میتوانند کیفیت زندگی را کاهش دهند. فیزیوتراپی علاوه بر درمان، نقش پیشگیرانهای هم دارد و با آموزش و تمرینات مناسب میتواند از بروز مشکلات جلوگیری کند.
- اصلاح وضعیت و حرکت صحیح
بسیاری از آسیبها به دلیل حرکات نادرست یا فشار بیش از حد به انگشتان و مفاصل رخ میدهند. رعایت نکات ارگونومیک هنگام تایپ کردن، نوشتن یا کار با ابزارهای دستی میتواند فشار روی مفاصل و تاندونها را کاهش دهد. - تقویت عضلات و تاندونها
تمرینات منظم برای انگشتان و کف دست باعث افزایش استقامت و انعطاف عضلات میشود و مفاصل را از آسیبهای ناشی از فعالیتهای تکراری محافظت میکند. حتی تمرینات ساده با توپ نرم یا کش مقاومتی میتوانند تفاوت بزرگی ایجاد کنند. - استراحت و کاهش فشار
در فعالیتهای طولانی یا تکراری مانند تایپ، کار با موبایل یا ابزار، استراحتهای کوتاه و کشش ملایم انگشتان ضروری است. این کار از خستگی عضلات و ایجاد التهاب جلوگیری میکند. - استفاده از وسایل کمکی
در کارهایی که نیاز به فشار زیاد دارند، استفاده از دستکش محافظ، اسپلینت یا ابزارهای کمکی میتواند فشار روی انگشتان را کاهش دهد و از بروز آسیب جلوگیری کند. - آگاهی و پیشگیری از بیماریها
برخی مشکلات مثل انگشت ماشهای، آرتروز یا آسیبهای تاندون با توجه به ژنتیک و سبک زندگی بیشتر رخ میدهند. فیزیوتراپیست با ارزیابی و ارائه برنامه تمرینی مناسب میتواند احتمال پیشرفت بیماری را کاهش دهد. - تمرینات منظم روزانه
حتی چند دقیقه تمرین روزانه شامل باز و بسته کردن انگشت، کشش ملایم و حرکات مقاومتی میتواند به حفظ انعطاف، قدرت و هماهنگی انگشتان کمک کند و از مشکلات مزمن جلوگیری نماید.
📌 نکته کلیدی: پیشگیری بهتر از درمان است. با رعایت نکات ساده و انجام تمرینات منظم، میتوان بسیاری از مشکلات انگشت دست را قبل از ایجاد درد یا محدودیت حرکتی کنترل و مدیریت کرد.
جمعبندی
مشکلات انگشت دست، از درد و خشکی مفصل گرفته تا آسیبهای تاندون و انگشت ماشهای، میتوانند کیفیت زندگی و توانایی انجام فعالیتهای روزمره را تحت تأثیر قرار دهند. خوشبختانه فیزیوتراپی با مجموعهای از روشها و تمرینات تخصصی، میتواند این مشکلات را درمان کند و حتی از بروز آنها پیشگیری نماید.
فیزیوتراپی شامل تمرینات فعال و غیرفعال، درمان دستی، الکتروتراپی، تقویت عضلات و تمرینات هماهنگی است که هر کدام به بازگرداندن حرکت، کاهش درد و افزایش قدرت انگشت کمک میکنند. در شرایط پس از جراحی یا آسیب شدید، فیزیوتراپی نقش حیاتی در بازتوانی، جلوگیری از خشکی و بازگشت عملکرد طبیعی ایفا میکند.
سوالات متداول درباره فیزیوتراپی انگشت دست
۱. فیزیوتراپی انگشت دست چقدر طول میکشد؟
مدت زمان درمان بسته به شدت مشکل متفاوت است. مشکلات خفیف ممکن است با ۴–۶ جلسه بهبود یابند، اما آسیبهای شدیدتر یا پس از جراحی ممکن است ۸–۱۲ هفته یا بیشتر نیاز به تمرین و بازتوانی داشته باشند.
۲. آیا فیزیوتراپی دردناک است؟
معمولاً خیر. فیزیوتراپی هدفش کاهش درد و بهبود حرکت است. برخی تمرینات کششی یا تکنیکهای دستی ممکن است کمی احساس فشار ایجاد کنند، اما درد شدید نباید وجود داشته باشد و اگر بود باید بلافاصله به فیزیوتراپیست اطلاع دهید.
۳. آیا میتوان تمرینات خانگی را جایگزین جلسات فیزیوتراپی کرد؟
خیر. تمرینات خانگی مکمل درمان هستند، اما برنامه تخصصی و نظارت فیزیوتراپیست برای اصلاح حرکات و جلوگیری از آسیب بیشتر ضروری است.
۴. آیا بعد از فیزیوتراپی نیاز به دارو یا جراحی هست؟
در بسیاری از موارد، فیزیوتراپی به تنهایی میتواند عملکرد انگشت را بازگرداند و درد را کاهش دهد. در شرایط شدید یا مزمن که بافتها دچار تغییرات دائمی شدهاند، ممکن است نیاز به درمان دارویی یا جراحی باشد.
۵. آیا فیزیوتراپی برای همه مشکلات انگشت مؤثر است؟
فیزیوتراپی برای اکثر مشکلات مکانیکی، التهابی و ناشی از بیحرکتی مؤثر است. مشکلات عصبی شدید یا تغییرات ساختاری پیشرفته ممکن است نیاز به ترکیب درمانهای دیگر داشته باشند.
۶. چه مدت باید تمرینات را ادامه داد؟
تمرینات باید حتی پس از کاهش درد ادامه پیدا کنند تا انعطاف، قدرت و هماهنگی انگشت حفظ شود و از بازگشت مشکل جلوگیری شود.