درمان تنگی کانال نخاعی [13 روش درمانی که تاثیر گذار است]

تنگی کانال نخاعی چیست و چرا رخ می دهد؟

تنگی کانال نخاعی به وضعیتی گفته می شود که در آن فضای کانال نخاعی بنا به دلایل مختلف تنگ تر شده و ریشه های عصبی تحت فشار قرار می‌گیرند.

این فشار اگر مستقیماً بر روی نخاع و ریشه های عصبی وارد شود علائمی مثل ضعف عضلانی، مشکل حرکتی، درد و سوزن سوزن شدن را به همراه خواهد داشت.

مهمترین علت ایجاد تنگ کانال نخاعی ابتلای افراد به آرتروز یا فتق دیسک است، همچنین افزایش سن یا ضخیم شدن لیگامان ها می تواند منجر به تنگی کانال نخاعی شود

درمان تنگی کانال نخاعی با روش غیر جراحی

با توجه به محدودیت ها و آسیب هایی که افراد مبتلا به تنگی کانال نخاع تجربه می کنند پزشکان نیاز می دانند که هر چه سریع تر اقدامات درمانی موثر را انجام دهند تا علاوه بر مدیریت آسیب به بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک کنند.

در ادامه بهترین و موثرترین روش های غیر جراحی را برای درمان تنگی کانال نخاعی بیان خواهیم کرد:

فیزیوتراپی

یکی از روش های درمانی موثر و ایمن برای بهبود تنگی کانال نخاعی فیزیوتراپی است، فیزیوتراپی شامل تمرینات کششی و تقویتی می باشد که باعث بهبود انعطاف پذیری، افزایش قدرت عضلانی و تعادل بدن می‌شود.

فیزیوتراپیست ها برای این دسته از بیماران از تکنیک های خاصی استفاده می کنند که علاوه بر کاهش درد به بهبود عملکرد بدن نیز کمک می کند.

داروها

یکی دیگر از اقدامات درمانی برای بهبود تنگی کانال نخاعی استفاده از داروهایی که تاثیر قابل توجهی بر رفع آسیب و کنترل علائم آن دارد.

بیماران مبتلا به تنگی کانال نخاعی می توانند برای کاهش درد از مسکن هایی مانند ایبوپروفن و استامینوفن استفاده کنند.

همچنین داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی نیز برای کاهش درد و التهاب موثر هستند و می توان برای کاهش اسپاسم عضلانی از داروهای شل کننده عضلات استفاده نمود.

البته برای مدیریت درد عصبی بیماران می توانند از داروهای اعصاب مانند گاباپنتین و پرگابالین استفاده نمایند.

در موارد خاصی پزشکان از تزریقات استروئیدی استفاده می کنند تا با تزریق آن به ناحیه تحت فشار میزان التهاب و درد بیمار را کاهش دهند.

تحریک الکتریکی عصب

از دیگر روش های درمان تنگی کانال نخاعی بدون جراحی می توان به تحریک الکتریکی عصب اشاره کرد که با دستگاه های مخصوص انجام می‌شود و برای کاهش درد بیمار بسیار موثر است.

تغییر سبک زندگی در افراد مبتلا به تنگی کانال نخاعی

همه مبتلایان به تنگی کانال نخاعی موظف هستند تغییراتی مثبت را در سبک زندگی خود اعمال نموده تا در کنار مدیریت علائم آسیب به بهبود کیفیت زندگی خود کمک کنند.

اولین و مهمترین اقدام در این مورد انجام فعالیت های ورزشی مناسب است، پیاده روی، شنا و تمرینات کششی برای مبتلایان به تنگی کانال نخاعی مناسب است، ضمن اینکه به تقویت عضلات پشتی کمک کرده و سبب بهبود انعطاف پذیری فرد می‌شود.

لازم است که این دسته از تمرینات را ابتدا با مشورت پزشک یا فیزیوتراپیست انجام دهید تا از آسیب بیشتر جلوگیری شود.

یکی دیگر از اقدامات موثر برای درمان تنگی کانال نخاعی کاهش وزن است. اگر وزن سالم داشته باشید فشار از روی ستون فقرات کمتر می‌شود در نتیجه علائم تنگی کانال نخاعی کمتر شده و شرایط بهتری را تجربه می کنید.

همه کسانی که به تنگی کانال نخاعی مبتلا هستند باید توجه ویژه ای به وضعیت نشستن و ایستادن خود داشته باشند.

این افراد هنگام نشستن و ایستادن باید از وسایل و لوازمی استفاده کنند که کمترین میزان فشار ستون فقرات وارد شود.

پس بهتر است که از نشستن های طولانی مدت خودداری کرده و از صندلی های ارگونومیک استفاده نمایند.

نکته بسیار مهم این است که افراد مبتلا به این آسیب نباید به هیچ عنوان حرکات ناگهانی انجام دهند و بلند کردن اشیا سنگین برای آنها بسیار مضر است.

ضمنا بهتر است که مدت زمان کافی را به استراحت اختصاص داده و برای زمان استراحت از تشک و بالشت مناسب استفاده نمایید تا بتوانید علاوه بر کاهش فشار از ستون فقرات به آرامش و ریلکس شدن عضلات کمک نمایید.

دارو درمانی برای بهبود تنگی کانال نخاعی

یکی از اقدامات بسیار مهم و کاربردی برای درمان تنگی کانال نخاعی استفاده از دارو است، دارو درمانی یک روش غیر جراحی محسوب می‌شود که تاثیر قابل توجهی بر کاهش علائم بیماری داشته و به بهبود وضعیت بیماران کمک می کند.

برای مدیریت تنگی کانال نخاعی می توانید از داروهای زیر استفاده نمایید:

مسکن های غیر نسخه ای

به عنوان اولین داروهایی که برای مبتلایان به تنگی کانال نخاعی تجویز می‌شود می توان به ایبوپروفن و استامینوفن اشاره کرد.

این دسته از مسکن ها غیر نسخه ای هستند و می توانید به راحتی از داروخانه تهیه کنید. این داروها برای کاهش درد و التهاب مناسب می باشند و برای تسکین درد مصرف آنها مانعی ندارد.

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی

اگر بیماران به درد زیاد و التهاب شدید در ناحیه نخاع مبتلا باشند استفاده از ضد التهاب های غیر استروئیدی مثل نپروکسن برای آنها توصیه می‌شود و برای تسکین علائم آسیب بسیار مناسب است.

مسکن های قوی تر

اگر درد بیمار تا حدی شدت داشته باشد که مسکن های معمولی کاربردی نباشند می توان از کدئین یا سایر داروهای مخدر استفاده کرد.

این دسته از مسکن ها را باید با احتیاط بیشتری مصرف کنید زیرا خطر وابستگی دارد و فقط در مواردی که درد بیمار بسیار شدید باشد تجویز می‌شوند.

داروهای شل کننده عضلانی

برخی از بیماران مبتلا به تنگی کانال نخاعی دچار اسپاسم عضلانی و درد شدید می‌شوند، راه حل کاربردی برای رفع این مسئله داروهای شل کننده عضلانی هستند که با عنوان سیکلوبنزاپرین شناخته می‌شوند.

داروهای ضد افسردگی و ضد صرع

از دیگر داروهایی که برای درمان تنگی کانال نخاع تجویز می‌شود باید به گاباپنتین و پرگابالین اشاره کرد.

این داروها معمولاً برای دردهای عصبی استفاده می‌شوند به ویژه زمانی که درد را به شکل سوزن سوزن شدن احساس می کنند و برای مبتلایان به تنگی کانال نخاعی بسیار مناسب است.

همچنین برای مدیریت دردهای عصبی داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای نیز توصیه می‌شود.

درمان های جراحی تنگی کانال نخاعی

لامینکتومی

اگر در مورد درمان تنگی کانال نخاعی روش های غیر جراحی موثر نباشد و علائم بیماری شدت پیدا کند تنها گزینه درمانی یعنی جراحی برای فرد انجام می پذیرد.

از جمله روش هایی که برای جراحی درمان تنگی کانال نخاعی وجود دارد باید به موارد زیر اشاره نمود:

لامینکتومی

در این روش جراحی بخشی از استخوانی که بر روی نخاع قرار دارد برداشته می‌شود تا فضای کانال نخاعی افزایش پیدا کند.

ضمن انجام این جراحی فشار وارد بر روی نخاع و ریشه های عصبی کاهش پیدا می کند و به عنوان یکی از روش های معمول و کاربردی برای درمان تنگی کانال نخاعی شناخته می‌شود.

دیسککتومی

در این روش متخصصانی همچون دکتر مجید قربان زاده دیسک های فتق شده یا آسیب دیده را که به کانال نخاعی فشار وارد می کنند برداشته و برای کاهش درد و بهبود عملکرد عصب های تحت فشار به اقدامی موثر و کاربردی می باشد.

فیوژن ستون فقرات

گاهی اوقات متخصصان صلاح می دانند که برای درمان تنگی کانال نخاعی از راهکارهایی جهت تثبیت ستون فقرات استفاده کنند.

برای تثبیت ستون فقرات بعد از برداشتن لامینا یا دیسک ممکن است از فیوژن استفاده کنند.

در این روش دو یا چند مهره به هم متصل می‌شوند تا از حرکت غیر طبیعی آنها جلوگیری شود، در نتیجه نخاع جایگاهی بهتر را خواهد داشت و تحت فشار قرار نمی گیرد.

عوارض درمان تنگی کانال نخاعی با جراحی

یکی از موضوعات مهمی که در مورد درمان تنگی کانال نخاعی با جراحی وجود دارد عوارضی است که ممکن است برای برخی از بیماران اتفاق بیفتد.

از شایع ترین عوارض جراحی تنگی کانال نخاعی باید به درد بعد از جراحی اشاره کرد که البته این مسئله با مصرف مسکن قابل کنترل است.

همچنین ممکن است برخی از افراد با عفونت های سطحی یا عمیق مواجه شده و یا حین جراحی و بعد از جراحی دچار خونریزی شوند.

از عوارض دیگر این شیوه درمانی باید به واکنشات ناخواسته به داروی بیهوشی اشاره کرد البته در موارد بسیار نادر ممکن است حین جراحی آسیبی به عصب ها وارد شده یا اینکه علائم بیماری مجدد عود کند، البته چنین عوارضی در موارد نادر اتفاق می افتد و بستگی به عملکرد پزشک دارد.