فیبروم یا میوم رحمی

فیبروم یا میوم رحمی =================== ### روش های درمان فیبروم • داروها: داروها موجب از بین رفتن فیبروم نمی شوند ولی بعضی علائم ناشی از فیبروم را کاهش می دهند. قرص ها، برچسب ها و یا آمپول های ضدبارداری میزان خونریزی دوره پریود را کاهش می دهند. IUD های پروژسترونی نیز میزان خونریزی را کمتر می کنند. در مواردیکه مشکل بیمار خونریزی شدید است، روشهای ضد بارداری هورمونی و یا سایر داروها می توانند این مشکل را حل کنند. ### • جراحی برداشتن فیبروم (میومکتومی): در این روش پزشک فیبروم را بر میدارد ولی رحم در جای خود باقی می ماند. روش موثری است؛ اما به عنوان یک روش دائمی محسوب نمی شود چرا که احتمال عود فیبروم وجود دارد. میومکتومی برای زنان که تمایل به داشتن بچه دارند، انتخاب مناسبی است. ### • تخریب بافت داخل رحم (اندومتریال ابلیشن): در این روش، پزشک از طریق واژن لوله ای را وارد رحم می کند و با تکنیک های مختلف بافت داخل رحم را تخریب میکند. این روش موجب کاهش خونریزی های دوره پریود می شود؛ اما برا همه خانم ها روش مناسبی نیست. همچنین برای افرادی که خواهان فرزند هستند امکانپذیر نیست. • قطع خونرسانی به فیبروم: اصطلاح پزشکی این روش آمبولیزاسیون عروق رحمی و یا عروفیبروم رحمی نامیده می شود. طی این روش، پزشک یک لوله باریک را وارد رگی در پا میکند و این لوله را تا داخل عروق مرتبط با رحم می برد. سپس با مهره هایی ظریف از جنس پلاستیک، شریانی را که به فیبروم خونرسانی میکند، مسدود میکند. در نتیجه خون به فیبروم نمی رسد و بتدریج تحلیل می رود. این روش برای شخصی که خواهان فرزند است مناسب نیست. جراحی خارج کردن رحم: خارج کردن رحم یا هیسترکتومی، مشکلات فیبروم و عوارض آن را بطور قطعی برطرف می کند؛ و نگرانی عود فیبروم را رفع می سازد؛ اما امکان باروری دیگر وجود ندارد. چگونه میتوان بهترین روش درمانی را انتخاب کرد؟ شما می توانید با مشاوره با پزشکتان متوجه شوید که هر روش درمانی چه تاثیری بر شما خواهد داشت. سپس با همفکری پزشکتان روشی که برای شما مناسب تر است انتخاب کنید. برای زنان که مایل به داشتن فرزند هستند، دارو یا جراحی خارج کردن فیبروم (میومکتومی) اغلب انتخاب بهتری است. زنانی که دیگر بچه نمی خواهند ، می توانند از تمام روشهای درمانی بهره ببرند در انتخاب روش درمانی باید به این نکته نیز توجه کرد که علائم مرتبط با فیبروم اغلب با یائسگی از بین می روند. روش های درمان فیبروم: • داروها: داروها موجب از بین رفتن فیبروم نمی شوند ولی بعضی علائم ناشی از فیبروم را کاهش می دهند. قرص ها، برچسب ها و یا آمپول های ضدبارداری میزان خونریزی دوره پریود را کاهش می دهند. IUD های پروژسترونی نیز میزان خونریزی را کمتر می کنند. در مواردیکه مشکل بیمار خونریزی شدید است، روشهای ضد بارداری هورمونی و یا سایر داروها می توانند این مشکل را حل کنند. • جراحی برداشتن فیبروم (میومکتومی): در این روش پزشک فیبروم را بر میدارد ولی رحم در جای خود باقی می ماند. روش موثری است؛ اما به عنوان یک روش دائمی محسوب نمی شود چرا که احتمال عود فیبروم وجود دارد. میومکتومی برای زنان که تمایل به داشتن بچه دارند، انتخاب مناسبی است. • تخریب بافت داخل رحم (اندومتریال ابلیشن): در این روش، پزشک از طریق واژن لوله ای را وارد رحم می کند و با تکنیک های مختلف بافت داخل رحم را تخریب میکند. این روش موجب کاهش خونریزی های دوره پریود می شود؛ اما برا همه خانم ها روش مناسبی نیست. همچنین برای افرادی که خواهان فرزند هستند امکانپذیر نیست. • قطع خونرسانی به فیبروم: اصطلاح پزشکی این روش آمبولیزاسیون عروق رحمی و یا عروفیبروم رحمی نامیده می شود. طی این روش، پزشک یک لوله باریک را وارد رگی در پا میکند و این لوله را تا داخل عروق مرتبط با رحم می برد. سپس با مهره هایی ظریف از جنس پلاستیک، شریانی را که به فیبروم خونرسانی میکند، مسدود میکند. در نتیجه خون به فیبروم نمی رسد و بتدریج تحلیل می رود. این روش برای شخصی که خواهان فرزند است مناسب نیست. جراحی خارج کردن رحم: خارج کردن رحم یا هیسترکتومی، مشکلات فیبروم و عوارض آن را بطور قطعی برطرف می کند؛ و نگرانی عود فیبروم را رفع می سازد؛ اما امکان باروری دیگر وجود ندارد. چگونه میتوان بهترین روش درمانی را انتخاب کرد؟ شما می توانید با مشاوره با پزشکتان متوجه شوید که هر روش درمانی چه تاثیری بر شما خواهد داشت. سپس با همفکری پزشکتان روشی که برای شما مناسب تر است انتخاب کنید. برای زنان که مایل به داشتن فرزند هستند، دارو یا جراحی خارج کردن فیبروم (میومکتومی) اغلب انتخاب بهتری است. زنانی که دیگر بچه نمی خواهند ، می توانند از تمام روشهای درمانی بهره ببرند در انتخاب روش درمانی باید به این نکته نیز توجه کرد که علائم مرتبط با فیبروم اغلب با یائسگی از بین می روند. چگونه فیبروم درمان می شود؟ چند انتخاب درمانی برای فیبروم وجود دارد؛ هر روشی فواید و معایب خود را دارد. درمان درست برای هر شخص بستگی به: • علائم بیمار • سن بیمار (بسیاری فیبروم ها بعد از یائسگی دیگر به رشد خود ادامه نمیدهند و یا کوچک می شوند) • اینکه تصمیم به بارداری وجود دارد یا خیر • اینکه آیا فیبروم باعث خونریزی های شدیدی که موجب کم خونی شود، شده یا خیر. • اندازه، تعداد و محل قرارگیری فیبروم ها • چگونگی احساس و نظر شما در رابطه با فواید و خطرات روشهای مختلف فیبروم چیست؟ فیبروم در واقع توده ی گرد و سفتی از عضلات است که در رحم تشکیل می شود. همانطور که می دانید رحم عضوی از بدن زنان است که در زمان بارداری بچه را در خود جای می دهد. بعضی ممکن است این تصور را داشته باشند که فیبروم یک تومور است اما فیبروم ها سرطان نیستند. آنها فقط نتیجه رشد غیر طبیعی عضلات رحم هستند. علائم فیبروم چیست؟ در اغلب موارد فیبروم علامتی ندارد. در مواردیکه فیبروم علامت می دهد این علامت می تواند یک یا چند مورد از موارد زیر باشد: • پریودهایی با خونریزی های شدید • درد و یا احساس فشار و یا پری در شکم و لگن • تکرر اردار • یبوست • اشکال در بارداری