1. ویلیام بنتینگ (William Banting)
در سال ۱۸۶۲ ویلیام بنتینگ ۶۵ ساله به خاطر وزن زیاد دچار مشکلات متعدد شده بود. نمیشود خم شود و کفشش را ببندد، به نفسنفس میافتد و نمیتوانم به راحتی از پلهها بالا برود و حتی موقع پایین آمدن از پلهها باید عقبآقب پایین بیاید تا به زانویش فشار کمتری وارد شود.
ویلیام بنتینگ روشهای را برای کم کردن وزنش امتحان کرد که هیچ یک از آن ها نبود. به ورزش پرداخت و غذایش را کم کرد، داروهایی را که در آن زمان میتوان امتحان کرد و با پزشکان بررسی کرد، خلاصه به هر دری زد ولی از هیچکدام نتیجهای نگرفت. کم کم دچار ثقل سامعه هم شده بود. برای مشکل گوش خود نزد یک پزشک سرشناس یعنی دکتر ویلیام هاروی رفت که عضو کالج سلطنتی جراحان انگستان بود. دکتر هاروی اخیرا از سمپوزیومی در خصوص بررسی برگشته بود و در جریان تحقیقات دکتر کلود برنارد معروف درباره عملکرد پاریس قرار گرفته بود. دکتر برنارد این ایده را مطرح کرده بود که قندها و غذاهای ناشتا در بدن به تبدیل شدن میشوند. دکتر هاروی به این ترتیب به این نتیجه رسید که ایده دکتر برنارد در درمان چاقی هم میتواند باشد. وقتی ویلیام بنتینگ نزد او آمد دلیل کمشنوی او را چاقی و رسوب در اطراف شیپور استاش تشخیص داد و برای او یک رژیم لاغری تجویز کرد. در رژیم لاغری او غذاهای ناشتا محدود شده بود. با اجرای این رژیم، بنتینگ خیلی زود شروع به کاهش وزن کرد و وزنش در طی یک سال بعد، از ۲۰۲ پوند به ۱۵۶ پوند رسید.
ویلیام بنتینگ در این مدت از هر نظر بهبود توجهی پیدا کرد، دیگر به راحتی از پلهها بالا و پایین میرفت و حتی شنواییها را دوباره به دست آورد.
بنتینگ تصمیم گرفت راز موفقیت خود را با دیگران در میان بگذارد. کتاب کوچکی با عنوان نامه در باب چاقی (Letter on Corpulence) و در آن تجربههای خود و شیوه لاغر شدن.
ویلیام بنتینگ در کتاب خود چاقی را یک مرض اصلی اجتماع تعریف میکند و مینویسد:
از میان همه آفتهایی که بشریت را مبتلا میکند، من چیزی آزاردهندهتر از چاقی نه میشناسم و نه میتوانم تصور کنم.
کتاب بنتینگ مورد استقبال مردم واقع شد، بارها و بارها به چاپ رسید و بیشتر از 60 هزار نسخه از آن در سراسر دنیا به فروش رفت و اولین رژیم غذایی کاهش وزن بود که شکل مدونی داشت و عام پیدا کرد، آنقدر که اسم بنتینگ وارد زبان مردم شد و فعل به بنت به معنای لاغر شدن به کار میرفت و مردم را میخواستند. میگفتند:
؟آیا می زنی
2. لولو هانت پیترز (Lulu Hunt Peters)
در سال 1918 خانم دکتر لولو هانت پیترز در آمریکا کتابی برای لاغری نوشت:
رژیم غذایی و سلامتی با کلید کالری
م پیترز در کتاب خود تعریفی از وزن ایدهآل ارائه کرد، دلیل چاقی را زیاد خوردن و کمتحرکی عنوان کرد، درباره مصرف داروهای لاغری هشدار داد، برای اولین بار از کلمه کلمه در کتابش اسم برد و آن را به خوانندگانش یاد داد (kal’-o-ri) و فهرستی از غذاهایی با میزان صدمات تعریف کرد. حجم بیشتر کتاب را جداول غذاها تشکیل میداد.
آموزشهای ورزشی هم به شکل مصور در این کتاب ارائه میشود. کتاب لحنی جذاب و طنزآمیز و تصاویر و نقاشیهای جالبی داشت.
کتاب Diet and Health With Key to the Calories از پرفروشترین کتابهای آمریکا، دو میلیون نسخه از آن فروش رفت و تا پنجاه و پنجاه و پنج بار به چاپ رسید.
خانم پیترز در سال ۱۹۳۰ از دنیا رفت. او کتاب رژیمی مدرن را به رشته تحریر درآورد و در عین حال به شکلی کاربردی بر اساس اولین تاکید کرد. تا چند وقت بعد از غذای کمتر و تحرک با اندکی تغییر و کم و زیاد، روشهای غالب برنامههای کاهش وزن بود. تقریباً چهل سال زمان لازم بود تا دو حرکت کاملکننده دیگر در دنیای کاهش رخ دهد.
چهل سال بعد
در دهههای پنجاه و شصت شخصیتهای تأثیرگذار بر صحنههای بعدی وارد شدند: آلبرت استانکارد و جین نیدچ. این دو نفر هر یک تحول بزرگی را در برنامههای کاهش وزن بعد از خود پدید آوردند و دو نفر بزرگ را که در برنامههای کاهش وزن تا آن روز وجود داشت، کردند.
3. آلبرت استانکارد (Albert J. Stunkard)
اواسط دهه پنجاه میلادی بود. استانکاردشناس جوانی بود که به موضوع اختلالات خوردن (Eating Disorders) علاقه داشت. او دریافته است که مشکل پرخوری شبانه را حل کند.
این اولین مقاله در این زمینه است:
سندرم شب خوری - الگویی از دریافت غذا در میان برخی از بیماران چاق
تحقیقات بعدی او در این حوزه منجر به نوشتن کتابها و مقالات متعدد شد.
دکتر استانکارد رفتهرفته به سایر جنبههای روانشناسی کاهش وزن و در طی سالیان بعد از آثار ارزشمندی در این خصوص ارائه داد. وی حضور پررنگی در دنیای روانشناسی بسیار کاهش وزن دارد و از مهم ترین موضوعات این حوزه مانند پرخوری شبانه (Night Eating Syndrome) و پرخوری افراطی (Binge Eating) را برای اولین بار توصیف کرده است.
مقالات وی بسیار پرشمار است و به صدها عنوان بالغ میشود. عناوین از کتابهای او از این قرار است:
غذا خوردن و اختلالات آن
عادات، نه رژیم غذایی
چاقی
راهنمای درمان چاقی
من تقریباً احساس لاغری می کنم
مدیریت اختلالات خوردن و چاقی
چاقی: نظریه و درمان
غلبه بر سندرم خوردن در شب: راهنمای گام به گام برای شکستن چرخه
چاقی، موضوع کلینیک های روانپزشکی
درد چاقی
دکتر استانکارد که کار حرفه ای خود را در سال 1957 در دانشگاه پنسیلوانیا آغاز کرد، بیش از پنجاه سال در این دانشگاه به کار و تحقیق پرداخت و برنامه هایی را با عنوان برنامه کاهش وزن استان کرد که یک برنامه جامع تغذیه، ورزشی و روانشناسی در دانشگاه پنسیلوانیا ارائه و مدیریت کرد.
4. جین نیدچ (Jean Nidetch)
سال ۱۹۶۱ بود. جین نیدچ یک زن خانهدار ۳۸ ساله چاق و عاشق شیرینی با دو فرزند پسر بود، که تا آن موقع رژیمهای متعددی را یکی بعد از دیگری امتحان کرده و نتیجهای دیگر عایدش نشده بود. این بار یک برنامه غذایی از هیئت سلامتی نیویورک (The New York City Board of Health) گرفته شد و موفق شد در عرض ده هفته، بیست پوند وزن کم کند، ولی انرژی انگیز و هاش رو به کاستی گذاشته بود. خانم نیدچ احساس می کند به کمک و حمایت نیاز دارد. با دوستانش که آنها را هم اضافه می کنند و از آنها کمک خواستند و با آنها یک جلسه دوستان را گذاشتند. از آن به بعد جلسات هفتگی با حضور این گروه در منزل خانم نیدچ میشد. جین نیدچ یک نسخه از رژیم خود را در اختیار دوستانش گذاشتند و آنها را با هم از موفقیتها و ناکامیهایشان در رعایت برنامه حرف میزدند. جین نیدچ میگوید: «من دریافتم به کسی نیاز دارد که با او حرف بزنم و حرفهایش را بشنوم و همانقدر را دریافت کنم که من به این ارتباط نیاز دارم، دیگران هم نیاز دارند».
جین نیدچ تا اکتبر ۱۹۶۲ هفتاد و دو پوند وزن کم کرد و گر دوستان همگی وزن کم کردند و کمکم کردند که باعث کاهش وزن از یک رژیم غذایی میشود. دریافتند که کاهش موضوعی مربوط به تغییر عادتهاست و تغییر عادتها نیازمند همراهی و حمایت و تشویق دلسوزانه دوستان و اطرافیان است.
گروه اولیه خانم نیدچ به سرعت گسترش پیدا کرد و هنوز سه ماه نگذشته بود که چهل نفر به گروه وی پیوستند و دیگر به سختی در آپارتمان او جا میشدند. در طول یک سال بعد، جین نیدچ مسئولیت گروههای مشابه را در سال 1963 یک تالار اجاره کرد تا اولین میتینگ عمومی خود را برگزار کند، با این که تبلیغی نشده بود، 400 نفر در برنامهها شرکت کردند.
جین نیدچها بزرگترین و محبوبترین برنامه کاهش وزن دنیا را راهاندازی کرد: برنامه Weight Watchers و در سال ۱۹۶۸ که برنامه Weight Watchers در اختیار عموم قرار گرفت تا چند میلیون نفر بعد از آن به عضویت آن درآمد.
□
نام جین نیدچ در سایت معتبر PBS در فهرست ۶۴ نفر با عنوان “چه کسی آمریکا را میسازد؟” در کنار افرادی چون هنری فورد، والت دیسنی، توماس ادیسون، الکساندر گراهام بل و تدترنر آمده است. با ابتکار جین نیدچ، حمایت و پشتیبانی (پشتیبانی) وارد برنامههای کاهش وزن و برنامههای کاهش وزن، هر یک به نوعی از این عامل برای بهبود نتایجشان میشود.
نویسنده: دکتر فرید ذاکر – طراح برنامه کاهش وزن سیبیتا
