پیوند قرنیه یکی از انواع جراحی‌های چشم می‌باشد که طی آن قرنیه اهدایی جایگزین قرنیه آسیب دیده است. دو نوع اصلی برای این پیوند وجود دارد؛ اگر کل قرنیه نیاز به جایگزینی داشته باشد، جراحی کراتوپلاستی نفوذی نامیده می‌شود. در صورتی که فقط بخشی از قرنیه تحت عمل قرار گیرد، از پیوند کراتوپلاستی لایه‌ای استفاده می‌شود. بافت قرنیه‌ای اهدایی از بانک چشم تهیه می‌شود. عدم موفقیت به قرنیه آسیب دیده مشکلات متعددی برای مشاهده فرد به وجود می‌آورد مثلاً نور به عبور از قرنیه پخش می‌شود و از مسیر اصلی منحرف می‌شود که فرد تار شده یا تابش خیره کننده‌ای را حس می‌کند.
در حقیقت، بیماری‌های مربوط به قرنیه چشم چهارمین دلیل اصلی برای دست دادن کامل بینایی می‌باشد (بعد از آب مروارید، آب سیاه و دژنراسیون ماکولا). سالانه بیش از ده میلیون نفر در جهان دچار این مشکل می‌شوند.
از سال 1961 به، هر سال بیش از یک میلیون نفر با قرنیه، بعد از بهبودی بینایی خود را مجدداً به دست آورده‌اند. اگر به دلیل بیماری یا آسیب قرنیه فرد دچار آسیب شود، به تدریج علایم بدشکلی قرنیه، درد، انحراف دید و بروز می‌کند.
نکته: ممکن است از پیوند قرنیه در مواردی مانند تریکیازیس نیز استفاده شود. این بیماری باعث چرخش پلک‌ها به داخل و مالش مژه‌ها می‌شود که در صورت عدم درمان به چشم می‌خورد و در نهایت نابینایی می‌شود.
هنگامی که داروها، عینک و لنزهای تماسی قادر به بهبود دید یا رفع مشکلات دردناک چشمی نمی‌شوند، این نوع جراحی توصیه می‌شود. اثرگذار می‌باشد و در صورت رخداد از دست دادن قرنیه بسیار بالا می‌باشد:

• زخم‌های مانند مانند تبخال چشم یا کراتیت قارچی
• زخم ناشی از تریکیازی
• بیماری‌های بسیار دی ارثی فوکس
• بیماری‌های چشمی مانند قوز قرنیه پیشرفته و شدید شدن
• نازک قرنیه و شکل نامنظم آن (مانند قوز قرنیه)
• مواردی نادری بعد از جراحی لیزیک
• دستگاه‌های شیمیایی قرنیه و آسیب‌های ناشی از ضربه به چشم
• تورم بیش از حد (ادم) قرنیه
• پیوندیه در نتیجه عمل آب مروارید

آیا شما برای دریافت پیوند قرنیه شرایط پزشکی لازم است را احراز کرده‌اید؟
افرادی که در اثر ضربه به چشم یا ساعت ابتلا به آسیب و درد در قرنیه‌اند، میبایست برای بهبود یافتن و کاهش یافتن این عمل انجام شود.
نتایج: بهبود روزانه قابل توجه در دید
مدت بهبودی: چند هفته تا یک سال

قبل از تصمیم گیری برای انجام عمل جراحی، بهتر است چهار سوال زیر در نظر گرفته شود: دارد؟

پاسخ به این سوالات به همراه معاینه و مشاوره با پزشک معالج قبل از هر گونه اقدامی برای انجام این عمل ضروری است.

نکات مهم برای عمل جراحی پیوند قرنیه

قبل از عمل پیوند قرنیه< پیوند/h2>

• پس از تصمیم قطعی پیوندی در چند دوره پیوند بین، نام فرد بیمار به عنوان پیشنهاد در بانک تا تاریخ> ثبت می شود. هفته می‌باشد.
• قبل از استفاده از بافت پیوندی، وجود هر گونه بیماری احتمالی مانندهپات و ایدز ... بررسی می‌شود.
• برای حفظ ایمنی و سلامت دریافت کننده پیوند، تنها آن دسته از بافت‌های قرنیه که مطابق با آنها هستند، به عمل جراحی وارد می‌شوند. پیوند قرنیه

در ابتدا فرد تحت بیهوشی عمومی یا موضعی قرار می گیرد که در این مورد از عوامل اولیه مانند سن، سلامت بیمار، بیماری یا آسیب پوست چشمی و اطراف خود بیمار (که آیا حین عمل بیدار باشد یا نه) در نظر گرفته می شود.
شل شده و حرکت چشم و پلک زدن برای مدت زمان انجام شود. برای بیحس کردن چشم نیز قطره‌های چشمی استفاده می‌شود. بعد از انجام بیهوشی، برای باز نگه داشتن پلک‌ها، اسپکولوم به کار می‌رود. سپس، پزشک معالج مساحت آسیب در قرنیه لیزر را گرفته تا میزان بافت پیوندی مورد نیاز ابزار مخصوص شود. سپس بافتی مشابه با قرنیه اهدایی جدا شده و در محل قرار می گیرد تا بخیه شود. نخ‌های بخیه به مدت یک سال یا بیشتر باقی خواهند ماند. در انتها نیز چشم به دقت پانسمان می‌شود. این عمل به صورت سرپایی بوده و معمولاً بین یک تا دو ساعت به طول می‌انجامد. بعد از آن، فرد قادر به بازگشت به منزل می‌باشد (البته بایستی فرد وی را به آنجا ببرد). چه سنی برای اهدای بافت قرنیه مناسب می‌باشد؟
در یک دهه گذشته، بافت اهدایی از افراد بالای 65 سال پذیرفته نمی‌شد. با وجود این، مطالعات مرتبط نشان دادند که بافت‌های دریافتی از افراد بین ۳۴ تا ۷۱ سال کاملا سالم بوده و تا ۱۰ سال بعد نیز این وضعیت حفظ می‌شود. میزان موفقیت در این شرایط ۷۵ درصد تخمین زده شده است.
بافت‌هایی که از جوانان زیر 34 سال دریافت می‌شوند، معمولاً برای جوانان جوانتر نیز به کار می‌رود. می‌باشد.
در این روش جراحی، لایه داخلی اندوتلیال تحت عمل قرار می‌گیرد در حالی که بافت سالم و روی قرنیه دست نخورده باقی می‌ماند. اپی تلیوم نقش حفظ محیط طبیعی سیالات را در قرنیه برعهده دارد. در صورت آسیب به این بخش تورم شدیدی به وجود خواهد آمد که از دست دادن بینایی می‌شود.
در این روش، جراح برش کوچکی ایجاد می‌کند تا بافت بافت مورد نیاز را روی سطح خلفی قرنیه قرار دهد. این بافت غنی از سلولهای اندوتلیال سالم می‌باشد. برای اطمینان از قرارگیری بافت در محل مورد نظر از حباب هوا استفاده می‌شود. برش ایجاد شده نیز خود التیام می‌یابد و نیازی به استفاده از بخیه نمی‌باشد.
جدیدترین نوع آن اندوکراتوپلاستیک به روش جداسازی دسمه می‌باشد. در سال ۲۰۰۹ آکادمی چشم پزشکی آمریکا این عمل را نسبت به روش متداول کراتوپلاستی نفوذی برتر اعلام کرد زیرا دید بهتر و پایدارتری را با خطرات کمتر به دنبال خواهد داشت.
روش کراتوپلاستی اندوتلیال در مقایسه با روش کراتوپلاستی نفوذی مزیت‌هایی دارد که عبارت است از: بهبود سریعتر دید. زمان کوتاهتر عمل برداشتن میزان کمتری از بافت قرنیه؛ عدم وجود عوارض ناشی از بخیه؛ خطر کمتر آستیگماتیسم.
روش اندوتلیال کرواتوپلاستی درمان به روش درمانی قابل قبولی برای بسیاری از اختلالات اندوتلیال و دیستروفی فوکس تبدیل شده است. روش کراتوپلاستی نفوذی نیز ممکن است در مواردی باشد که تمام بافت قرنیه آسیب دیده باشد. و در مواردی حتی این میزان دید بسیار کمتر از شرایط قبل از عمل باشد.
با بهبود بینایی فرد می‌تواند به فعالیت‌های معمول خود بازگردد. در چند هفته ابتدایی، بلند کردن جسام سنگین یا انجام فعالیت‌های شدید ممنوع می‌شود. بسته به نوع شغل بیمار و بهبود بینایی، وی قادر خواهد بود پس از گذشت یک هفته به کار خود بازگردد.
تجویز قطرات چشمی استروئیدی برای چند ماه توصیه می‌شود به بافت جدید را بپذیرد. برای کنترل عفونت، تورم و سایر موارد استفاده از وسایل مورد نیاز وجود دارد. برای جلوگیری از ورود اشیاء به چشم یا آسیب در اثر ضربه به آن، از محافظ پلاستیکی روی چشم یا عینک استفاده کنید.
در صورت به کار رفتن بخیه طی عمل پیوند، در ۳ تا ۱۷ ماه بعد از عمل میتوان برای کشیدن آن مراجعه کرد. این مهم به سلامتی چشم و میزان التیام پیوند دارد.

رد شدن پیوند قرنیه

انجام پیوند قرنیه بسیار گسترده شده و میزان موفقیت آن بالا می‌باشد. به گونه‌ای که این عمل به یکی از موفق‌ترین جراحی‌های پیوند تبدیل شده است. اگر موارد پیوند به موقع شناسایی، نمونه (9 از 10 نفر) قابل کنترل و مدیریت می‌باشد.
مانند هر جراحی دیگر، پیوند قرنیه نیز با خطرات احتمالی همراه می‌باشد. با وجود این، بهبود و بازیابی بینایی فرد بعد از عمل قابل مقایسه با عوارض نامطلوب آن نمی‌باشد.
عوارض جانبی ناشی از پیوند قرنیه شامل رد پیوند، چشم و سایر موارد مرتبط با استفاده از نخ بخیه می‌باشد. در این میان، رد پیوند از مهمترین آنها بوده و در 5 تا 30 درصد جراحی ها رخ می دهد. رد پیوند در شرایطی اتفاق می‌افتد که سیستم ایمنی بدن بافت جدید را بیگانه تلقی کند و درصدد شود تا آن را حذف کند. تحقیقات نشان می‌دهد که آب سیاه و تورم قرنیه به همراه جراحی قبلی آب مروارید احتمال افزایش پیوند را می‌دهد.
علائم هشدار دهنده رد پیوند در مراحل اولیه آن عبارت است از:

• قرمزی چشم
• حساسیت شدید به نور
• کاهش دید
• علائم بعد از سال

  از پیوند ظاهر شود. این علایم با داروی مناسب توسط پزشک معالج قابل درمان می‌باشد. گزارش گزارش بنیاد تحقیقات قرنیه آمریکا، شناسایی سریع این نشانه موفقیت پیوند را افزایش چشمگیری می دهد.

  میزان دید بعد از پیوند

  از چند هفته اول بعد از پیوند، دید بیمار شروع به بهبود می کند. اما برای اینکه این امر پایدار بماند به زمان بیشتر (دو ماه تا یک سال) نیاز می‌باشد. بعد از التیام کامل قرنیه، فرد بیمار می تواند برای ارتقای بیشتر بینایی از عمل لیزیک استفاده کند.
  بعد از بهبودی، فرد تا حدودی دچار عیوب انکساری مانند نزدیک بینی و آستیگماتیسم می‌شود، زیرا انحنای قرنیه جدید دقیقاً با انحنای قرنیه اولیه وی مساوی نمی‌باشد. درست، عیوب انکساری به ویژه آستیگماتیسم غیرقابل اجتناب می‌باشد. برای مرتفع کردن این مشکلات، از عینک و لنزهای تماسی نیز کفایت می‌کند. لنزهای تماسی هیبریدی و لنزهای تماسی سخت نافذ اکسیژن بعد از پیوند سودمند می‌باشند. البته از لنزهای تماسی نرم نیز می توانم استفاده کنم.
  قبل از مراجعه برای دریافت عینک یا لنز تماسی، ابتدا با پزشک معالج خود تصمیم بگیرید تا مطمئن شوید که بینایی شما تثبیت شده است.
  در صورتی که مایل به انجام جراحی‌های لیزری مانند لیزیک یا پی آر کی هستید، ابتدا چشم باید کاملاً ترمیم شود و بخیه شود. شود.