نکاتی برای ازدواج موفق - روانشناسی و مشاوره خانواده، فرزندپروری

یکی دیگر از مسائلی که انسانها با شروع یک پیوند ارتباطی با هم باید به آن توجه داشته باشند و دقیقاً مراعات کنند به احساسات و ادراکات اتصال می دهند.

احساسات افراد بزرگی از حالات روحی و جسمی آنها را در بر می گیرد که عدم توجه به هریک از آنها می تواند منشا گسست رابطه با طرف مقابل را به وجود آورد.

از طرف دیگر توجه به ادراکات نتیجه گیری از احساسات افراد نیز در ایجاد رابطه سالم میان انسانها بسیار مهم است.

درک احساسات هیجانات – اضطراب ها – ناکامی ها و افسردگی های روحی دیگران باعث می شود تا رابطه سالم تری با آنها حفظ شود….. این مهم نیست که آیا افراد در مقابل ما واقعی هستند…

خانمی که در ابتدای ازدواج به توجه و تائید رفتار خود توسط همسرش نیاز روحی دارد…. در مورد احساسی قرار گرفتن در هنگام مواجهه با آسیب و دلزدگی ارتباطی خواهد شد این مشکل به ویژه در افراد مشاهده شده است که در ابتدای پیوندی به دلیل عدم برنامه ریزی اجرای وظایف جدید در مورد آشفتگی و سردرگمی می شوند و نیاز دارند تا آن آشفتگی را درک کنند نه اینکه آن را به عنوان جبران عاملی دست به کار کنند.

لزوم توجه و همدلی در زندگی ابتدایی

همینطور آقایانی که در ابتدای پیوند زناشویی هیجانات و خطرات ناشی از پذیرش مسئولیت اجتماعی جدید خود هستند باید از سوی همسران خود به خوبی درک شوند تا به مرور زمان از شدت عمل آنها بپردازند و قدرت تشخیص عقلایی و منطقی برای پیشبرد امور در آنها ایجاد شود

البته در توجه به احساسات و ادراکات همدیگر هیچگاه زیاده روی همیشه با استفاده از مکانیزم همدلی ( رجوع کنید به توضیحاتی در جلسه 15 این سلسله گفتار ) سعی کنید در آرامش بخشیدن به طرف مقابل خود و درک حالات روحی او داشته باشید.

اگر طرف ارتباطی ما ( خواه این فرد همسر ما باشید … خواه همکار ما ….. خواه دوست ما ) در آغاز پیوند ارتباطی دارای حالات روحی و احساسات و ادراکات خاصی است …. هیچگاه این حالات را نادیده نگیرید و یا در صدد مقابله با آن برنیایید…. اما حتی اگر این حالات غیر منطقی و غیر واقعی است…. واقعاً واقعی بودن آن را باور کنید و بپذیرید که طرف مقابلتان در شرایط ناهمگنی با ماهیت قبلی خود قرار دارد و لازم است که به شما کمک کند … کمک کنید یعنی همدلی و شرایط خاص او….. یعنی ارائه پیشنهاد برای اجرای وظایف او

تدبير در حسن رابطه

برای شروع زندگی مشترك تصمیم بگیرید كه از استقلال و توان كافی خود برای اداره خانواده جدید مطمئن باشید
زمانی را برای جاری شدن صیغه عقد بهتر بدانیم که از خواست ها و نگرش های سختیگر باخبرید و می شود که هر دو هدفی مشترك را دنبال كنید . برای رسیدن به این شناخت، مدتی به همدیگر فرصت دهید
در این دنیای بزرگ هیچ دو نفری مانند هم هستند. تفاوتهای بارز میان دو خواهر و یا دو برادر که هر دو زاده مادر و پدر هستند، خود گویای این ویژگی است که به تفاهم اصلی و اساسی برگزینید. توقف و ایستادن بر اصول فرعی سختی بیشتر كمكی به بهبود روابط زناشویی نخواهد كرد
قبل از ازدواج به موضوع به طور جدی بیندیشید و از عدم نیاز همسرتان به هر گونه مواد مخدر مطمئن کاملا حاصل می شود. نگذارید امید به ترك كردن و یا ترك دادن باعث ایجاد خطر زندگی پُرمشكل شود
برای داشتن زندگی خوب و توام با آرامش ، به شیوه زندگی انتخابی خود عشق بورزید . وهم چشمی، حسادت و تجمل پرستی، بار سنگین زندگی های امروز را از دوش هیچ زوج جوانی بر چشم نمی بیند به راستی که توقعات، گنجینه بزرگ برای ساختن آینده زوج جوان است

شکیبایی را بیاموزید

شکیبایی در فرهنگ ما صفت خاص پرورش یافته ای نیست. ما حتی نسبت به شکیبایی هم بی حوصله می توانیم. ما کردار و پاسخ را همین حالا می دانم. می بینم بی درنگ زندگیمان تغییر کند. شهرت را همین حالا می اندیشم. این حقیقت را ندیده می گیریم که اگر خواهان عمل صحیح، پاسخ های درست و تغییر دایم، بایستی صبر کنیم. چیزهایی از تجزیه و تحلیل دقیق، ملاحظات اندیشمندان و آرام، زمان می خواهد به ویژه در مورد عشق صادق باشد. ما دوستان کامل همرا ه با روابط دلخواه و در اسرع وقت می بینم و اگر این امید بی درنگ به نظر می رسد، بدون توجه به زمان، تحمل و استقامت باید آماده ترک روابط می شود. شکیبایی مستلزم آشتیاق، تحمل رنج، حوصله و مداومت در روزگار سختی است که در استحکامات، صبر است. صبر
رنجشهای کوچک، مانند طاعونی عشق را نابود می کند
اتفاقات بزرگ به ندرت مانعی در سر راه عشق می شوند، مسایل کوچک و بی اهمیت، بیشترین ضربه را می زنند. زن دوست دارد خمیر دندان را از وسط فشار دهد، مرد آدم مرتبی است می خواهد خمیر دندان را از ته فشار بدهد و مصرف کند هر چند این عمل را انجام دهد، اما نباید آن را تهدیدی جدی برای روابط خانوادگی دانست

مديريت ارتباطات

روانشناسان و مددکاران راه‌های اجتماعی برای آغاز کارکرد مدیزیت زندگی زناشویی پیشنهاد می‌کنند که همه آنها را در این محدوده ناممکن بررسی می‌کنند ولی بهترین روش این است که سردرگم و گیج و پریشان نشوید…. خیلی راحت و آرام تمام وظایف خود و همسرتان را روی یک تکه کاغذ یادداشت کنید و یکبار دقیق و شفاف برای همدیگر توضیح دهید و مشخص کنید تا اندازه می توانید به همسرتان در انجام وظایف خود کمک کنید. در عین حال حیطه عملکرد شخصی خود را نیز مشخص می کند و مرزها را پر رنگ می کنید.

حالا وظایف را به سه دسته بلند مدت …. میان مدت…. و کوتاه مدت تقسیم کنید و برای هرکدام دوره و زمان انجام تعیین کنید

سعی کنید هنگام انجام وظایف همدیگر آرمانگرایی و به نتایج تجربی و عملی همدیگر توجه داشته باشید…. مثلاً از یک دختر خانمی که هنگام ازدواج سن کمی دارد و تجربه زیادی در پذیرش از چند خانواده به عنوان میهمان ندارد که از فردا صبح باید دیگ بالا پایین بگذاری و چلو پلو بپزی و فلان شیوه میهمانداری کنی و …

مسلما چنین انتظاری از یک عروس جوان اشتباه است…. به همین صورت از یک شاه داماد جوان نباید انتظار داشته باشد که فردای روز ازدواج مانند یک مرد جا افتاده هم به تمام امور زندگی سرکشی و نظارت کند و هم از وظایف شغلی خود برآید

تساوی

تساوی ( EQUALITY )

همیشه به خاطر داشته باشید که پافشاری بر اصول و ارزشهای غیر مشترک و غیر مساوی بین دونفر باعث دوری بیشتر میان آنها خواهد شد . مثلا تصورکه من به عنوان یک مسلمان شیعه با فرد دیگری به عنوان یک مسلمان اهل تسنن دوست شوم . اگر در این ارتباط دائما به دنبال کشیدن بحث ها و ارتباط ها به موضوع تفاوت های نگرش شیعه و سنی هستم مسلما زود دوست خودم را از دست می دهم ولی اگر این رفتار را همیشه روی اصول مشترک و ارزش های مساوی بین خودمان پافشاری کنم (مثلاً به این نکته توجه کنم که هر دو ما انسان هستیم …. هر دو ما یکتا پرستیم…. یافتن و ارتباط سالم تری با دیگران می کنیم .

همینطور می توان به سایر تساوی های ارزشی و نگرشی میان افراد مختلف اشاره کرد .

تساوی های حقوقی – تساوی های اقتصادی – تساوی های جغرافیایی – تساوی های فرهنگی و اجتماعی – تساوی های تحصیلی – تساوی های جنسی – تساوی های عاطفی و ……

مثبت گرایی

مثبت گرایی یا POSITIVNESS

بد نیست که بداند نگرش ما نسبت به خودمان و همینطور نسبت به محیط اطراف در رابطه سالم با دیگران است . ما باید در هر حالتی خودمان را دوست بدداریم و به خودمان نگرشی مثبت داشته باشیم. اصلا باید عاشق خودمان باشیم و بهترین ها را برای این معشوق انتخاب کنیم. مگر می شود کسی را دوست داشت ولی به او هدیه ای بد داد . اگر خودتان را دوست دارید همیشه بهترین را برای خودتان انتخاب کنید. هر وقت چنین نگرشی در شما ایجاد شود…. هرگز حاضر نیستید عمل خطایی انجام دهید که به حساب شما نوشته شود….. هرگز حاضر نیستید بخورید که برای شما مضر است…..

اشتباه نکنید ………. !!! این دوست داشتن خود با (( خودخواهی )) تفاوت دارد.

در این نگرش گذشت و جانفشانی ملاک اصلی است و غرور و کبر و خود پسندی جایی ندارد.

معمولا آنها که بیشتر را نسبت به اطرافیان خود دارند بیشتر عشق را به خود و آینده خود دارند.

این نگرش خاص به شما می آموزد که نسبت به خودتان همیشه احساس مطبوع و مطلوبی داشته باشید . بنابر این همیشه مثبت باقی ماند.

مرحوم سعدی شیرازی می فرماید :

به جهان خرم از آنم که جهان خرم از اوست عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست

و اما در مرحله بالاتر مثبت اندیشی شما باید همه محیط اطراف خود را در جایی که جناب سعدی فرموده اند زیبا ببینید…..

چشم ها را باید شست

جور دیگر باید دید

با همه مردم شهر زیر باران باید رفت

چنین نگرشی شما را عاشق زندگی می کند و باعث می شود که حس عشق را به اطراف خود سرایت دهید. مسلما در پرتو چنین دیدگاهی بهترین رابطه را با انسانهای دیگر می کنید و آنها را در کنار شما احساس زیبایی می کنند

حمایت یا supportivness

هنگ که از مخاطب خودمان در برابر ناملایمات اجتماعی و رفتاری با دیگران حمایت می‌کنیم در واقع نوعی حس اتکا و اعتماد را به او القا می‌کنم و همین اصل باعث می‌شود مخاطب ما همیشه در کنار ما احساس امنیت و آرامش کند و رابطه خود را با ما حفظ کند.

البته نباید حمایتگری از مخاطب بی مورد و یا بی اندازه باشد.

حمایت بی مورد نوعی رفتار دروغین و غیر عادلانه اجتماعی است و حمایت گری بی اندازه باعث دلزدگی ارتباطی مخاطبین خواهد شد و یا آنها را از پویایی رفتاری و ادراکی در رابطه با عاجز می سازد

پس همیشه دوستانمان را به حد لزوم و مطابق با عدل و انصاف حمایت کنیم تا آنها نیز حامی ما باشند

همدلی

این فرآیند که حکایت از حس مشترک و رابطه انسانها با یکدیگر در ایجاد فضایی آرامش بخش برای چند انسانی بسیار مهم است.

مولوی می گوید:

ای بسا دو ترک چون بیگانگان ای بس هندو و ترک همزبان

پس زبان هم دلی خود دیگر است همدلی از همزبانی بهتر است

واقعاً دوستان ماهرچقدر هم که با همزبان می‌شوند و حرف یکسان را می‌فهمیم…. مادامی که دلهای ما به هم نزدیک نیست و احساس مشترکی از خوش و غم های دیگر وجود دارد که رابطه خوبی با هم نداریم.

چند روز قبل من در همین کلوب از همه شما برای بهبود بیماری یکی از عزیزانم طلبیدم و خیلی از شما بنده حقیر را شرمنده کرد و با من همدلی نمود….

ببینید همدلی و هم احساسی چقدر در رابطه سالم با انسانها درمان است !!!

فقط توجه داشته باشید که همدلی کردن با همدردی کردن تفاوت دارد . ما می‌دانیم که مشترکی از خوشی و غم‌های دیگر وجود دارد اما نباید این احساس را بیشتر از شخص اول درک کرد.

خود گشودگی (باز بودن) :

افرادی که خواهان برقراری رابطه سالم با انسانهای دیگر هستند نباید از تبادل اطلاعات با دیگران هراس داشته باشند و مخفی کاری را اساس خود ارائه دهند. در خودمان را به هر موردی که می‌خواهم با آنها رابطه داشته باشیم باید بتوانیم تصمیم بگیریم تا آنها تصمیم بگیرند در رابطه با ما را داشته باشند. یعنی خیلی راحت و بدون دغدغه خصوصیات اخلاقی و رفتاری خودمان را به دیگران بدهیم و اصطلاحا خود را بسازیم ….. اطلاعات بیشتر از افراد در رابطه با دیگران و در اجرای اصل خود گشودگی دچار افراط و یا تفریط می شوند. یعنی یا هرچه که اطلاعات دارند از خصوصی و عمومی … نکات منفی و مثبت…. همه و همه را به دوستان خود می‌گویند و سفره دلشان را پیش هرکسی باز می‌کنند و دست آخر مورد استفاده اطلاعاتی قرار می‌گیرند….. یا اینکه ( نم ) پس نمی‌دهند و هیچ چیز را نمی‌گویند و همه چیز را مخفی می‌کنند دست آخر هم انتظار دارند همه افراد نسبت به آنها خود می‌شوند…. واضح است که در هر دو مورد فوق رابطه سالمی نمی شود زیرا مخاطب شما را در ذهن خود تصور می کند یا از اطلاعات بی شماری که در اختیار شما قرار می دهد استفاده می کند. پس تاکید می کنم برای برقراری یک رابطه سالم لازم است اما در حد متعارف و غیر مخرب !

یکی دیگر از مکانیزم های ارتباطی سالم و پایدار میان انسانها این است که فرد نیازمند به ارتباط _ شرایط مخاطب خود را بشناسد و درک کند

به خود عبارت دیگر مواردی که لازم استمان را برای شروع یک رابطه سالم بشناسیم و حلاجی کنیم ….. باید مخاطبمان را نیز بشناسیم و با ظرفیت ها و ها و محدودیت های او آشنا شویم. این شناخت هم جنبه روانی دارد و هم جنبه اجتماعی دارد (یعنی باید مخاطب خود را هم از نظر روانشناسی رفتار فردی بشناسیم و هم باید به لحاظ جامعه شناسی و نوع رفتار در جامعه بررسی شود)

برخی از ویژگی ها و عقاید و رفتار ما مختص به خود اوست و در هر موقعیتی آن را به همراه خواهد داشت . مثلا فردی که فرزند سوم یک خانواده 6 نفره همیشه این ویژگی را دارد و وقتی فرزند بزرگ خانواده خود نمی شود . یا فردی که در مواقعی احساس می کند برای رهایی خود دروغ می گوید مشکلی رفتاری مختص به خود دارد که احتمالاً تا زمانی که آن مشکل نمی تواند به رفتار خود ادامه دهد. همینطور کسی که عقاید ویژه ای نسبت به موضوعات پیرامون خود از سیاسی – اجتماعی – اقتصادی و غیره دارد این عقاید را دارد حتی اگر بروز کند همیشه با خود همراه دارد

مثال شفاف تری بزنم :

نبسیاری از ما وقتی با هرکسی تلفن می‌کنیم و می‌توانم با او صحبت کنیم… فقط به رفع نیاز خودمان و بیان مشکلمان توجه داریم و اصلاً در ذهن ما نیست که آیا مخاطب تلفن پشت زمان گوش به حرف‌های ما را دارد یا نه؟ آیا در شرایط حاضر قادر است مشکل ما حل کند یا نه ؟ آیا اصولا آدم قابل اتکا و اعتمادی برای طرح نیازمان هست یا نه ؟ آیا چیزی که تا کنون از خودش گفته و رفتار کرده است با شخصیت های شخصیتی و زندگی اجتماعی یا تطابق دارد یا نه ؟

خودشناسی برای ایجاد ارتباط

حدود 50 سال قبل از جامعه شناس آمریكایی به نام (( هارولد لاسول )) با بررسی نظریات متفكرین قبل از خود نظریه معتبری در علم ارتباطات ارائه كرد كه دانش مذكور را وارد كانالی جدید كرد

لاسول گفت در فرآیند ارتباط با نیرو باید به پنج سال اساسی پاسخ بگویم

اول آنكه من چه كسی هستم ؟

دوم آنكه نیاز من چیست و چه می گویم؟

سوم آنكه به چه وسیله ای نیازم را مطرح كنم و از كدام كانال ارتباط برقرار كنم ؟

چهارم آنكه دوست من كيست و نيازم را براي چه كسي مطرح مي كنم ؟

و پنجم آنكه حرف های من چه تأثیری در دوستم می گذارد؟

نخست سئوال اول

واقعاً خیلی از ما خودمان را نمی شناسیم….. منظورم این نیست که نمی دانم نام و نام خانوادگی ما چیست….. منظورم این است که با روحیات و خلقیات واقعی خودمان نا آشنا و یا به عدیده ای که در آینده می خواهم به خودمان بگویم دروغ می گویم و سر خودمان را همه می گذاریم

مثلا من آدم احساسی و زود رنجی هستم ولی روزها سرخودم شیره می مالم و آدم های غیر احساسی و خشك را در می آورم….. هنوز چیزی نگذشته درك می كنم كه قالب جدید مناسب من نیست و طاقت ضربه هایی كه در این قالب به خودم وارد می شوم ندارم