میلوپاتی چیست؟ + انواع، تشخیص و درمان

انواع میلوپاتی انواع میلوپاتی به طور کلی به سه دسته اصلی تقسیم می شوند که هر کدام از این انواع علت و الگوی خاصی برای آسیب به نخاع دارند و شناخت آنها در تشخیص و درمان بسیار مهم است.. ### میلوپاتی گردنی: شایع ترین نوع و علل آن.. میلوپاتی گردنی شایع ترین نوع میلوپاتی است و زمانی رخ می دهد که در ناحیه نخاعی به طور عمده در ناحیه گردن باشد. بیرون زدگی دیسک بین مهره ای، تنگی کانال نخاعی گردن رحم، رشد بیش از حد استخوان (استئوفیت) و تغییرات دژنراتیو مرتبط با افزایش سن.. موارد شدید با اختلال در راه رفتن یا کنترل ادرار همراه است... تشخیص زودهنگام با ام آر آی و درمان مناسب (اغلب جراحی برای کاهش فشار) کلید پیشگیری از آسیب دائمی نخاع در این نوع بیماری است... ویژگی ها و تفاوت ها میلوپاتی توراسیک زمانی رخ می دهد که نخاع در ناحیه قفسه سینه (بین گردن و کمر) فشرده می شود. این نوع کمتر از میلوپاتی گردنی شایع است، اما می تواند باعث مشکلات حرکتی شدید، سفتی عضلات و اختلال در کنترل مثانه شود. سطح L1 و بیشتر اختلالات این ناحیه به نام دم شناخته می شود سندرم equina.. Syndrome) شناخته شده اند... با این حال فشرده شدن اعصاب در ناحیه کمر نیز می تواند عوارضی مشابه میلوپاتی ایجاد کند... تمایز دقیق این دو نوع برای انتخاب درمان مناسب ضروری است، زیرا جراحی در ناحیه قفسه سینه خطر بیشتری دارد... ### میلوپاتی دژنراتیو در مقابل میلوپاتی ناشی از تروما یا تومور ایجاد می شود. میلوپاتی دژنراتیو در اثر فرسایش تدریجی ستون فقرات با افزایش سن ایجاد می شود. در این نوع تغییرات ساختاری مانند باریک شدن کانال نخاعی، ضخیم شدن رباط ها یا بیرون زدگی دیسک به تدریج باعث فشرده شدن طناب نخاعی می شود.. در مقابل، میلوپاتی ناشی از تروما (مانند تصادف یا افتادن) یا تومور به صورت ناگهانی و شدیدتر ظاهر می شود و می تواند در مدت زمان کوتاه تری باعث آسیب دائمی نخاع شود... درمان میلوپاتی دژنراتیو معمولاً ترکیبی از فیزیوتراپی، دارو و در برخی موارد جراحی است، اما در موارد تومور یا تروما، درمان فوری و بیشتر مورد نیاز است. این بیماری دلایل زیادی دارد، از تغییرات طبیعی ناشی از افزایش سن گرفته تا عوامل حاد مانند تومورها یا آسیب های فیزیکی. شناخت علل میلوپاتی برای تشخیص به موقع و انتخاب مسیر درمانی مناسب حیاتی است.. ### بیماری های دژنراتیو یکی از شایع ترین علل میلوپاتی، بیماری های دژنراتیو ستون فقرات است. با افزایش سن، ساختارهای ستون مهره ها دچار فرسایش می شوند که باعث تنگ شدن کانال نخاعی یا بیرون زدگی دیسک (فتق دیسک) می شود. این باریک شدن به مرور زمان باعث فشار بر نخاع و علائم تدریجی موثر در درمان ضعف، بی حسی، بی حسی در اندام ها می شود. موارد دیسک است جراحی.. گردن است که از طریق آن دیسک قسمت آسیب دیده برداشته می شود و فشار از روی نخاع برداشته می شود... در این صورت اگر علائم میلوپاتی به موقع تشخیص داده شود می توان از پیشرفت آسیب عصبی جلوگیری کرد... ### عوامل غیر دژنراتیو در برخی موارد، میلوپاتی ناشی از فرآیندهای غیر دژنراتیو است. تومورهای نخاعی (خوش خیم یا بدخیم)، آبسه های ناشی از عفونت، یا بیماری های خودایمنی مانند ام اس یا سارکوئیدوز می توانند باعث فشرده شدن یا التهاب نخاع شوند. حتی با از دست دادن ناگهانی عملکرد اندام، درمان دارویی، MRI و عملکرد گوش همراه است. انتقادی.. اگر علائم میلوپاتی در مراحل اولیه جدی گرفته می شود، حتی در مواردی مانند تومور دهانه رحم یا جراحی دیسک، عملکرد عصبی تا حد زیادی قابل حفظ است.. ### نقش عوامل ژنتیکی و سبک زندگی عوامل ژنتیکی در شکل‌گیری ساختار ستون فقرات و استعداد ابتلا به بیماری‌های دژنراتیو نقش دارند. در برخی افراد، تنگی مادرزادی کانال نخاعی یا ضعف بافت همبند می‌تواند خطر ابتلا به میلوپاتی را افزایش دهد... سبک زندگی ناسالم مانند چاقی، کم تحرکی، یا انجام فعالیت‌های فیزیکی سنگین و مکرر (مانند فشارهای سنگین و مکرر بر روی بدن) باعث می‌شود. دیسک ها.. این ها می توانند منجر به علائم میلوپاتی مانند بی حسی، ضعف و عدم تعادل. در مواردی که درمان محافظه کارانه موثر نباشد، ممکن است فرد نیاز به جراحی دیسک گردن یا سایر مداخلات داشته باشد. روش های تشخیص میلوپاتی میلوپاتی به خصوص در مراحل اولیه ممکن است با علائمی مانند بی حسی، ضعف عضلانی و عدم تعادل ظاهر شود که بسیار شبیه به مشکلات دیسک کمر است. تشخیص دقیق بسیار مهم است، زیرا درمان های نادرست می تواند منجر به آسیب دائمی به نخاع شود. آگاهی از پیشگیری و اقدامات مضر دیسک کمر و اقدامات مضر برای دیسک کمر به کاهش خطر ابتلا به دیسک کمر کمک می کند. میلوپاتی.. ### بالینی معاینه توسط متخصص مغز و اعصاب یا جراح ستون فقرات اولین قدم در تشخیص انواع میلوپاتی مراجعه به پزشک متخصص و انجام معاینه کامل اعصاب است... پزشک علائمی مانند ضعف، اختلال تعادل، از دست دادن حس، سفتی عضلانی و پاسخ های غیرطبیعی رفلکس را بررسی می کند... بررسی الگوی راه رفتن و توانایی انجام حرکات ظریف مانند بستن دکمه های لباس یا نوشتن می تواند علائم من را از ضایعات #سرویی#مشخص کند. (**MRI، CT**، یا اشعه ایکس): کدام بهتر است؟.. MRI بهترین و دقیق ترین روش برای تشخیص میلوپاتی است زیرا می تواند جزئیات نرم افزار نخاع، دیسک ها، تنگی کانال نخاعی و وجود تومور یا التهاب را به وضوح نشان دهد.. اگر ام آر آی در دسترس نباشد یا برای بیمار امکان پذیر نباشد، سی تی اسکن (CT) با میلوگرام می تواند جایگزین باشد، اما دقت کمتری دارد. تصویربرداری با اشعه ایکس معمولاً فقط برای بررسی تغییرات اولیه استخوانی استفاده می شود. بررسی مواردی مانند پیشگیری از فتق دیسک کمر یا بررسی علل فشردگی نخاع در بیماران مشکوک به تست الکی بسیار حیاتی است. (**EMG/NCS**) و نقش آنها آزمایش‌های الکترومیوگرافی (EMG) و مطالعات هدایت عصبی (NCS) به پزشک کمک می‌کند تا اختلالات عصبی را از مشکلات عضلانی یا نوروپاتی محیطی تشخیص دهد. این آزمایش‌ها عملکرد و هدایت سیگنال‌های عصبی را از نخاع به ماهیچه‌ها ارزیابی می‌کنند. اگرچه این آزمایش‌ها به تنهایی برای تشخیص قطعی میلوپاتی کافی نیستند، اما در کنار MYelopathy نقش مکمل دارند. EMG یک خواهد بود کمک بزرگی در تشخیص دقیق... دانستن اینکه چه چیزی برای دیسک کمر مضر است می‌تواند از فشردگی بیشتر عصب جلوگیری کند... گزینه‌های درمانی میلوپاتی: از غیر جراحی تا جراحی.. درمان انواع میلوپاتی بسته به شدت علائم، میزان فشار روی نخاع و پاسخ‌های اولیه به روش‌های غیرمعمولی، درمان‌های محافظه‌کارانه یا جراحی می‌تواند باشد. روش های غیر جراحی و سپس جراحی های رایج ... ### درمان های غیر جراحی میلوپاتی در مراحل اولیه میلوپاتی، درمان‌های غیرجراحی مانند فیزیوتراپی، دارو درمانی و اصلاح سبک زندگی می‌توانند به کنترل علائم، کاهش فشار نخاع و جلوگیری از پیشرفت بیماری کمک کنند. در ادامه به درمان های غیر جراحی اشاره می کنیم ... - فیزیوتراپی - داروهای ضد التهاب و شل کننده عضلانی - تغییر سبک زندگی ### جراحی های رایج برای درمان میلوپاتی در مواردی که میلوپاتی پیشرفته باشد یا درمان های غیرجراحی موثر نباشد، جراحی به عنوان گزینه اصلی درمان پیشنهاد می شود.. هدف از جراحی کاهش فشار بر روی نخاع، بهبود عملکرد اعصاب و جلوگیری از آسیب بیشتر است. لامینا (بخشی از مهره که نقش سقف کانال نخاعی را دارد) برداشته می شود تا فضای بیشتری برای نخاع ایجاد شود و فشار از آن برداشته شود. این روش در موارد تنگی کانال نخاعی شدید موثر است. دیسککتومی: در مواردی که بیرون زدگی دیسک باعث فشار مستقیم به نخاع شده باشد دیسککتومی انجام می شود. در این روش قسمت بیرون زده یا کل دیسک بین مهره ای برداشته می شود.. در برخی موارد ممکن است نیاز به تعویض دیسک با پروتز باشد.. جلوگیری از عوارض دائمی تشخیص زودهنگام انواع میلوپاتی نقش بسیار مهمی در پیشگیری از آسیب برگشت ناپذیر عصبی دارد. اگر فشار روی نخاع در مراحل اولیه تشخیص داده شود و درمان شود، می توان از پیشرفت علائمی مانند ضعف عضلانی، بی حسی، اختلالات تعادل یا حتی بی اختیاری جلوگیری کرد. انجام تصویربرداری (مانند ام آر آی) در زمان مناسب کلید پیشگیری از پیشرفت بیماری است.. آگاهی عمومی و ارجاع سریع به پزشک، راه درمان را هموار می کند و کیفیت زندگی بیمار را حفظ می کند... *تشخیص زودهنگاممیلوپاتی گردن در پیشگیری بروز عوارض نتایج درمانی پایدار و بهبود بخشی دارد.. سال 2024 که در 1141 بیماران از گردندرد گرفت دژنراتیو انجام شد، بیمارانکه مدت زمان علائم قبل ازجراحی از 12 ماه ، بهبود قابل توجه در شاخص‌ها. . این یافته‌هانشان می‌دهند نشان می‌دهند که مداخله اوایل می‌تواند می‌تواند باشد پیشرفت بیماری.. و وقوع ناتوانی های دائمی از جلوگیری می کند . علاوه بر این، مطالعه دیگری در سال 2024 نشان داد که بیمارانی که در 6 ماه اول پس از شروع علائم تحت درمان قرار گرفتند، نتایج بهتری در بهبود عملکرد حرکتی و بهبود کیفیت زندگی داشتند. بند ناف.* پیشگیری از میلوپاتی امکان پذیر است؟.. اگرچه میلوپاتی در بسیاری از موارد به دلیل عوامل غیرقابل کنترلی مانند فرسایش طبیعی ستون فقرات یا عوامل ژنتیکی ایجاد می شود، اما با رعایت اصولی مانند حفظ وزن مناسب، پرهیز از فعالیت های سنگین، اصلاح وضعیت نشستن و ایستادن و درمان به موقع مشکلاتی مانند دیسک کمر، می توان در صورت نیاز به تشخیص زمان بیماری دیسک کمر را کاهش داد. جلوگیری از فشار مزمن بر روی نخاع و بروز میلوپاتی... پیشگیری کامل ممکن است امکان پذیر نباشد اما به تعویق انداختن پیشرفت بیماری بسیار ارزشمند است. نحوه نشستن و انجام تمرینات مناسب راهکارهای پیشگیری ساده اما بسیار موثری است..