شب‌ادراری یا Nocturia به ادرار کردن مکرر در طول شب اطلاق می‌شود و معمولاً ناشی از اختلال در توانایی مثانه در ذخیره ادرار و یا نوروپاتی دیابتی است. نوروپاتی باعث می‌شود پیام‌های عصبی بین مثانه و مغز به درستی منتقل شود و حجم خون ذخیره شده در شب به طور ناقص تشخیص داده شود.

این مشکل نه تنها کیفیت خواب را مختل می‌کند، بلکه می‌تواند باعث بیماری مزمن، افزایش خطر در افراد مسن و مشکلات روانی مانند اضطراب و افسردگی شود.

بی‌اختیاری عفونت:

بیاختیاری بیماری، یا عدم ابتلا به بیماری، در بیماران مبتلا به بیماری بسیار شایع است و انواع آن:

• بی‌اختیاری استرسی: بیماری ناشی از سرفه، عاطفه یا فعالیت بدنی شدید.
• بی‌اختیاری فوری: درمان و درمان شدید آن مشکل را درمان می‌کند.
• بی‌اختیاری ترکیبی: ترکیبی از دو نوع فوق‌العاده.

علت اصلی بی‌اختیاری در شناسایی، نوروپاتی مثانه (سیستوپاتی دیابتی)و ضعیف شدن کف لگن است. نوروپاتی باعث کاهش پر شدن مثانه و تأخیر در ارسال پیام به مغز فرد می‌شود، در نتیجه نمی‌تواند به موقعیت کنترل کند. همچنین، مشکلات متابولیک و آسیب‌های مکرر می‌توانند این وضعیت را تشدید کنند.

بی‌اختیاری بیماری بر روانی جسمی، تأثیرات و اجتماعی قابل توجه است. ممکن است از فعالیت‌های روزمره و اجتماعی خود فاصله بگیرید و اعتماد به نفس آن‌ها را کاهش دهید.

احتمال بیماری و درد مثانه:

آسیب باساسی یعنی عدم انجام کامل مثانه، که در نتیجه بیماری‌ها به دلیل نوروپاتی آتونومیک و آسیب به اعصاب مثانه رخ می‌دهد. وقتی نورهای عصبی بین مثانه و نخاع مختل می‌شوند، نمی‌توانند به درستی منقبض شوند و به طور ناقص می‌شوند.

این مشکل می‌تواند نتیجه دهد:

• افزایش فشار داخل مثانه
• برگشت مبتلا به حالب و کلیه‌ها (ریفلاکس وزیکوورترال)
• افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های ناشی از بیماری و آسیب‌های کلیوی

علائم این وضعیت شامل مثانه بودن حتی بعد از آسیب، جریان ضعیف و قطره‌ای، و در موارد شدید، درد شکمی و کلی است.

عفونت‌های عفونتی مکر (UTI):

بیماران آلودگی در معرض عفونت‌های مبتلای مکر هستند. دلیل اصلی، افزایش قند است که محیط مناسبی برای رشد‌ها می‌کند. همچنین، ضعف سیستم ایمنی ناشی از نتایج و مشکلات مثانه باعث می‌شود ایجاد شود.

عفونت‌های آلوده می‌توانند سطح قند خون را افزایش دهند و در نتیجه یک چرخه معیوب ایجاد شود. در موارد شدید، UTI ممکن است به پیلونفریت (عفونت کلیه) و آسیب دائمی کلیوی شود.

نشانه‌های شایع UTI در بیمارانی که شامل می‌شود:

• سوزش و درد هنگام بیماری
• تکرر و فوریت عفونت
• ادرار کدر یا دارای خون
• تب و احساس ناخوشی عمومی در موارد پیشرفته

پیشگیری و درمان مناسب‌ها شامل کنترل دقیق قند خون، هیدراتاسیون کافی، و در صورت نیاز مصرف آنتی‌بیوتیک‌های هدفمند است.
مشکلات بیماری در بیمارانی معمولاً چندگانه و همزمان هستند و کیفیت زندگی، سلامت کلیه و پروستات را تحت تأثیر قرار می‌دهند. تشخیص زودهنگام، مدیریت دقیق قند خون و بررسی‌های منظم اورولوژیک می‌تواند از عوارض جلوگیری کند.

ارتباط رستوران و پروستات

دیابت علاوه بر تأثیرات سیستمیک، قابل توجهی بر سلامت پروستات دارد. پروستات یک غده کوچک در سیستم تولیدمثل مردان است که نقش کلیدی در تولید مایع منی و عملکرد بیماری دارد. تغییرات متابولیک، هورمونی و عاملی ناشی از می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎

تغییرات سرطانی ناشی از و بزرگ شدن پروستات

یکی از عوامل کلیدی در ارتباط بین و پروستات، تغییرات هورمونی است. دیابت نوع 2 اغلب با افزایش سطح انسولین و مقاومت به آن همراه است و می‌تواند تعادل هورمون‌های جنسی مانند تستوسترون و دی هیدروتستوسترون (DHT) را مختل کند.

• انسولین و IGF-1: افزایش انسولین در خون باعث افزایش فاکتور شبه انسولین (IGF-1) می‌شود که مستقیماً روی رشد سلول‌های پروستات تأثیر می‌گذارد و می‌تواند باعث افزایش پروستات شود.
• اختلال تستوسترون:می‌‌‌‌‌‌
• افزایش پروستات به DHT: تغییر عوامل ناشی از افزایش فعالیت آندروژنی پروستات می‌شود و در نتیجه باعث رشد سلولی غیرسرطانی یا BPH می‌شود.

این تغییرات تغییراتی توضیح می‌دهد که چرا بیمارانی بیشتر مستعد می‌شوند.

تأثیر مقاومت به انسولین بر هایپرپلازی خوش‌خیم پروستات (BPH)

مقاومت به انسولین یکی از ویژگی‌های اصلی نوع 2 است و نقش مهمی در توسعه BPH دارد. مکانیسم‌های اصلی شامل موارد زیر هستند:

• افزایش تولید فاکتورهای رشد: مقاومت به انسولین باعث حرکت مسیرهای رشد سلولی در بافت پروستات می‌شود، به مسیرهای ویژه مرتبط با IGF-1 و MAPK، که باعث ایجاد سلول‌های پروستات می‌شوند.
• التهاب مزمن: مقاومت به انسولین با افزایش سطح سیتوکینهای همراهی است که می‌توان پروستات را به حرکت درآورد و به BPH تبدیل کرد.
• تغییر متابولیسم لیپید و گلوکز در سلول‌های پروستات: این تغییرات سلولی و مسیرهای متابولیک را می‌گیرند و می‌توانند سلول‌های غیرطبیعی را تشدید کنند.

مطالعات داده‌شده‌اند که بیماری‌های مقاومت‌کننده به انسولین، احتمال بیشتری برای ابتلا به BPH و نشان‌های بیماری مرتبط با آن، از جمله تکر، بیماری‌های فوریت و جریان ضعیف بیماری دارند.

نقش در افزایش پروستات