علل تشنج در سنین بالا

علت تشنج در سنین بالا چیست، چرا بزرگسالان تشنج می کنند ======================================================================== چرا با وجود نداشتن سابقه قبلی، تشنج در برخی از بزرگسالان به طور ناگهانی رخ می دهد؟ تشنج در هر سنی امکان پذیر است اما در سنین مختلف علائم و دلایل متفاوتی خواهد داشت. تشنج در سنین بالا می تواند نشانه بیماری های دیگر باشد. سکته مغزی، تومورهای مغزی، تشنج ناشی از مصرف دارو و برخی شرایط دیگر از علل تشنج در سنین بالا محسوب می شود.. اغلب سقوط ناگهانی یا لرزش شدید و تشنج در افراد به یک شکل اتفاق نمی افتد، بلکه تشنج به یک شکل اتفاق می افتد، اما از دست دادن هوشیاری در افراد تشنج می شود. و ممکن است به طرق مختلف در افراد مختلف اتفاق بیفتد.. در افراد مسن اگر سابقه تشنج ندارند و به طور ناگهانی دچار چنین شرایطی می شوند باید به دلیل زمینه ای باشد، مثلاً بیماری های عصبی (مغزی و اعصاب) از جمله دلایلی است که با افزایش سن احتمال ابتلا به آنها افزایش می یابد و مربوط به سن بیمار است و تشنج به عنوان علامت ثانویه رخ می دهد. در این شرایط اگر علت و بیماری که باعث تشنج در فرد شده است تشخیص داده شود و درمان شود، نیازی به مصرف داروهای ضد تشنج برای مدت طولانی نخواهد بود. اگرچه علت درصد بالایی از تشنج در بزرگسالان هنوز به طور کامل شناخته نشده است، اما می توان گفت که به خصوص در سالمندان، بیماری های مغزی و عروقی و بیماری های متابولیکی ناشی از آنسفالوپاتی مغزی (عفونت های متابولیک ناشی از انسفالوپاتی مغزی، انسفالوپاتی های متابولیک ناشی از آنسفالوپاتی مغزی، انسفالوپاتی های متابولیک ناشی از انسفالوپاتی مغزی، انسفالوپاتی های متابولیکی ناشی از تشنج مغزی) در این شرایط ایجاد می شود. از سموم، یا نارسایی اندام) از علل تشنج هستند... چه دلایلی می تواند باعث تشنج ثانویه در بزرگسالان شود؟. برخی از دلایلی که باعث تشنج ثانویه در بزرگسالان می شود عبارتند از: - سکته مغزی شدید - ترک ناگهانی اعتیاد به الکل - بیماری آلزایمر - بیماری های عروق مغزی - تغییرات در الکترولیت های خون (هیپومنیزیمی...) - بیماری های غدد درون ریز - تب - مشکلات کبدی - گرمازدگی - کاهش قند خون - هایپرگلیسین غیر کتوز - عفونت در سیستم عصبی مرکزی (مننژیت، آنسفالیت...) - مصرف برخی داروها - مصرف برخی از داروها (بنزودیازپین ها و غیره) را قطع کنید. - نارسایی کلیه - حالت سمی (اوره) - آسیب به مغز - تومور - افسردگی ### شایع ترین علت تشنج در سنین بالا #### سکته با افزایش سن و تجمع پلاک های چربی در رگ ها یا بیماری های زمینه ای مانند دیابت، واریس، فشار خون بالا، کلسترول بالا، بی حرکت نشستن یا عدم تحرک در سالمندان، فشار روانی و سایر مشکلات احتمال سکته مغزی نیز افزایش می یابد. بر اساس تحقیقات، احتمال سکته در سنین بالا در افرادی که سکته مغزی داشته اند بیشتر از سایرین است. به دلیل خونریزی مغزی) یکی از مهم ترین دلایل تشنج در بزرگسالان است (آمار آن در مقایسه با سکته های غیرهموراژیک کمتر است)، این بیماران اکثراً در کمتر از دو هفته پس از سکته این علائم را خواهند داشت و اغلب بین بیست و چهار تا چهل و هشت ساعت پس از سکته ظاهر می شوند و تنها درصد کمی از آنها ممکن است به اختلالات صرع مرتبط با صرع باشد و ممکن است به صرع بالینی مرتبط باشد. خفیف سکته های ... #### پلی داروسازی (استفاده همزمان از داروهای مختلف) با بالا رفتن سن و ابتلا به برخی بیماری های مزمن، اغلب داروهای زیادی مصرف می کنند. مصرف همزمان داروها یکی از علل شایع بروز تیک در بزرگسالان است که به آن سندرم پلی داروسازی می گویند. پلی داروسازی یکی از شایع ترین علل بروز تیک در سنین بالا است. البته نظام سلامت باید با ایجاد پرونده الکترونیکی پزشکی در بیماران به سمت پیشگیری از این سندرم حرکت کند.. همچنین در رابطه با موضوع مطرح شده پس از پلی‌فارماسی سکته مغزی، ترک ناگهانی اعتیاد به الکل و تغییرات الکترولیت خون به عنوان علل شایع بررسی می‌شود، در بین تمام گروه‌های سنی عفونت سیستم عصبی مرکزی (CNS)، سکته مغزی و گرمازدگی علل شایع هستند. ### #### بیماری ها و اختلالات مغزی و زوال عقل زوال عقل که نوع رایج آن آلزایمر نامیده می شود، می تواند احتمال تشنج را در افراد مسن تا 5 تا 10 برابر افزایش دهد. در این بیماران قسمت هایی از مغز که مسئول حافظه، یادگیری، گفتار و منطق هستند دچار مشکلات و بیماری هایی می شوند و معمولاً به عنوان یک بیماری پیش رونده رفتار می کند.. تشنج ناشی از داروهای تجویز شده داروهای مختلف را می توان به شروع تشنج مربوط کرد، در یک تحقیق بیمارستانی، ایزونیازید (دارویی که در درمان سل استفاده می شود) و داروهای روانگردان بیشترین محرک ها در ایجاد تشنج، گشادکننده های برونش (درمان آسم برونش، بیماران مبتلا به بیماری های انسدادی مزمن ریوی)، انسولین انسولین و لیکولونی موثر هستند. در ایجاد تشنج ... #### داروهای روانپزشکی تقریباً تمام بیمارانی که تحت درمان با داروهای روانپزشکی قرار می گیرند، در معرض خطر افزایش احتمال تشنج ناشی از دارو هستند، خطر ابتلا به این بیماری در گروهی از بیماران با شرایط زیر افزایش می یابد. - افرادی که قبلا سابقه تشنج داشته اند - سابقه تشنج ناشی از مصرف مواد مخدر داشته اند - رفتار غیر طبیعی در امواج مغزی در نوار مغزی آنها مشاهده می شود - کسانی که در گذشته دچار بیماری های سیستم عصبی مرکزی یا ضربه به سر شده اند این احتمال زمانی افزایش می یابد که داروها با دوز درمانی بالاتر مصرف شوند یا شدت درمان بیمار افزایش یابد. کلرپرومازین (داروی ضد روان پریشی در درمان اختلالات روانی شدید) و کلوزاپین (داروی درمان روان پریشی) نقش بیشتری در ایجاد تشنج داشته اند.. در بین داروها از اولانزاپین به عنوان دارویی که در سنین بالا می تواند باعث تشنج در بیماران تشنجی ناشی از دارو شود که اسکن مغز آنها طبیعی است یا خیر نام برده شده است. طبیعی است در این بیماران درمان با داروهای مذکور توصیه نمی شود، در عوض درمان با دوز کمتری از داروهای ضد روان پریشی مانند ریسپریدولون، مولیندوزی، مولیندوزی، مولیندوزی، مولیدولوپلو، هالیندوزی، مولیندولو، هاسپریدون، هالیندوزی، موفلون، هالیندوزی، موفلون، هاسپریدون، هالیندوزی، هافلو، از بین داروهای مذکور از داروی اولانزاپین استفاده می شود. تری فلوپرازین و تیوریدازین.. #### ضربه مغزی تشنج در بزرگسالی ممکن است نتیجه آسیب مغزی باشد، در بین بیمارانی که با آسیب های مغزی مواجه می شوند، احتمال بروز تشنج دیرهنگام در هفته ها، ماه ها یا حتی سال های بعد وجود دارد که احتمال بروز تشنج در اثر فشار عصبی بیشتر است. فعالانه و باشد درمان در سریع ترین زمان ممکن، در این شرایط پزشک از داروهای ضد تشنج پرولاکتیک استفاده می کند و البته طول درمان بسته به وضعیت بیمار، نوع آسیب و نتیجه اسکن مغزی بیمار متفاوت خواهد بود، در صورتی که بیمار تشنج نداشته باشد، دارو به تدریج و پس از مدتی قطع می شود زیرا ارزش داروهای ضد تشنج در پیشگیری از تشنج ثابت نشده است. هایپرترمی با یک پاسخ التهابی سیستمیک که باعث اختلال عملکرد ارگان های متعدد و اغلب مرگ می شود، گرمازدگی نامیده می شود. این نوع گرمازدگی نیز یکی از علل تشنج در بزرگسالان است. در این شرایط از بنزودیازپین های تزریقی (مانند لورازپام یا دیازپام) برای جلوگیری از تشنج استفاده می شود.. ممکن است در مرحله سرد شدن کودکان، این شرایط برای درمان تشنج رخ دهد. هیپومنیزیمی حالتی از بدن است که در آن میزان منیزیم خون کمتر از حد طبیعی است.. این عارضه با ایجاد تحریک پذیری در بافت مغز می تواند باعث تشنج در افراد شود. کمبود منیزیم ممکن است در اثر شرایط خاصی مانند رژیم غذایی نامناسب، عدم جذب منیزیم یا کاهش جذب منیزیم در دستگاه گوارش، دفع منیزیم در کلیه ها، کمبود منیزیم و حتی ابتلا به سکته قلبی در بیماران ایجاد شود. مراجعه به دندانپزشک بیماران وسواسی و یا کسانی که از تشنج رنج می برند زیرا برخی از داروهای ضد تشنج باعث ایجاد عوارضی مانند التهاب لثه می شوند و همچنین این افراد در صورت ایجاد تشنج در حین انجام اقدامات دندانپزشکی ممکن است دچار آسیب های جدی در ناحیه فک و صورت شوند. کلرهگزیدین به طور منظم در برنامه خود ... و البته توجه به این موضوع ضروری است که بیماران تشنجی با شرایط حادتر فقط در مواقع اضطراری به دندانپزشک مراجعه کنند زیرا در این شرایط امکان تشنج وجود خواهد داشت.