روان‌شناس از ویژگی‌های تشخیصی مانند DSM-5 استفاده می‌کند تا مشخص شود آیا فصلی دارای یا خیر است. معاینه علمی و آزمایش‌های پایه برای علل پزشکی مانند بیماری تیروئید یا کم‌خونی ضروری است. ارزیابی شدت علائم، تأثیر بر عملکرد روزمره و وجود افکار خودآسیب‌رسان بخشی از تشخیص است؛ در صورت نیاز ممکن است ارجاع به روانپزشک برای درمان دارویی یا نوردرمانی انجام شود.

آزمون‌های و کشف‌های مربوط

چندین پرسشنامه کاربردی برای غربالگری و اندازه گیری شدید استرس فصلی وجود دارد. از جمله سوالات استاندارد شده درباره خلق، انرژی، خواب و اشتها. مقیاس‌هایی مانند Hamilton Depression Rating Scale یا Beck Depression Inventory می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد و نسخه‌هایی اختصاصی برای SAD هم موجود باشد. این ابزارها کمک می‌کنند روند درمانی را پایش کنید و بسنجید چه روش‌هایی قابل‌تر بوده‌اند. اندازه‌گیری ادامه یا با پرسشنامه ساده هفتگی ماهانه به الگوهای فصلی کمک می‌کند.

7 روش درمان افسردگی فصلی

در این بخش هفت روش درمانی برای شواهد و کاربردی برای مدیریت و کاهش اثرات فصلی معرفی می‌شود.

1. درمان نور درمانی

نوردرمانی (نور درمانی) یکی از مهم ترین درمانها برای SAD است. استفاده از دستگاه‌های نور مصنوعی با شدت حدود 10000 لوکس به مدت 20–30 دقیقه در صبح می‌توان ریتم شبانه‌روزی و کاهش ملاتونین را کاهش داد. فاصله و زاویه صحیح و انتخاب دستگاه استاندارد مهم است. نوردرمانی معمولاً ظرف چند روز تا دو هفته اثر می‌گذارد. عوارض جانبی معمولی شامل سردرد یا حرکت چشم است که با تنظیم زمان یا کنترل شدید قابل کنترل است. بهتر است زیر نظر متخصص آغاز شود.

2. مشاوره روانشناسی

روان‌درمانی‌هایی مثل درمان شناختی-رفتاری (CBT) برای اثربخشی SAD دارند. CBT-SAD روی شناسایی افکار منفی فصلی، تغییر رفتارهای حفظ و افزایش فعالیت‌های انجام‌دهی تمرکز می‌کند. جلسات کوتاه‌مدت یا گروهی می‌توان مهارت‌های مقابله، برنامه‌ریزی فعالیت‌ها و مدیریت استرس را تقویت کرد. ترکیب مشاوره با نوردرمانی یا دارو معمولاً نتایج بهتری دارد. حمایت روانی به ویژه برای افرادی که الگوی فصلی سالانه دارند، ارزش دارد.

3. داروهای ضد افسردگی

در موارد متوسط تا شدید، داروهای ضدافسردگی از جمله SSRIها می‌توانند مفید باشند. داروها با نظر روانپزشک باید تجویز و دوره درمان معمولاً چند ماه تا فصل پرخطر بعدی ادامه می‌یابد. برخی داروها ممکن است عوارضی مانند تهوع، خشکی دهان یا تغییرات خواب داشته باشند. انتخاب دارو بر اساس رشته پزشکی، تعارض‌های دارویی و علائم فردی انجام می‌شود. پایش منظم و اثربخشی نیاز است.

4. ورزش منظم

ورزش منظم به‌ویژه فعالیت‌های هوازی مثل پیاده‌روی سریع، دویدن یا دوچرخه‌سواری هم در کاهش عوارض فصلی و هم در بهبود کیفیت خواب است. حداقل 150 دقیقه ورزش متوسط ​​در هفته توصیه می‌شود. ورزش صبحگاهی که خارج از منزل انجام شود، هم نور طبیعی است که می‌کند و هم